รอทั้งที่ไม่มีความหวัง รอทั้งที่รู้ว่ามันคือความว่างเปล่า มีใครเปนแบบเราบ้างมั้ย?

ตามหัวข้อเลยค๋ะ เราทำใจไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าเค้าไม่จริงใจ เค้าไม่แคร์เราแล้ว หลังจากวันนั้นที่เรารู้ความจริงว่าเค้ามีคนอื่น เราก้อเงียบไปทำใจพักนึง แต่เค้าก้อรู้แหล่ะว่าเรารู้เรื่องทุกอย่างแล้ว แต่ก้อไม่คิดจะอธิบายอะไรให้เราฟังเลย ส่วนเราก้อได้แต่รอเพราะไม่อยากฟังความข้างเดียวจากคนอื่น แต่เค้าก้อเงียบ นับจากวันนั้นเราจึงทำใจแล้วหล่ะว่า ต่อให้เปนแบบนี้ต่อไป มีแต่เราคนเดียวนี่แหล่ะที่เปนทุกข์ สู้กับการใช้ชีวิตอยู่ข้างๆเค้าแบบมีความสุข ไม่ต้องไปรับรู้ในส่วนที่เค้าไม่บอก เพราะเราจะเจ็บเองป่าวๆ ใช้ความดีเข้าสู้ เผื่อวันนึงเค้าจะคิดได้ และกลับมาเปนเหมือนเดิม เราก้อทำดีกับเค้ามาตลอด ไม่ถามในสิ่งที่เค้าไม่อยากบอก พยายามยิ้ม และอยู่ข้างๆเค้าตอนเค้าเปนทุกข์ ทั้งที่เราเองก้อเจ็บจนพูดไม่ออก จนมาถึงวันนี้เราเหนื่อย เราเจ็บ  เราท้อที่จะทำแบบนี้ต่อไปแล้ว แต่ใจมันก้อบอกให้เรารอ ทั้งๆที่ไม่มีความหวังเลย เพราะในวันที่เรามีปัญหา ในวันที่เราไม่สบาย เค้าไม่เคยอยู่ข้างๆเราเลย ทั้งที่เราแสดงความจริงใจไปมากมาย แต่ผลตอบรับกลับมาคือความว่างเปล่า เราผิดมั้ยคะที่เลือกรอ เหนื่อยมากๆจริงๆแต่ไม่รู้ทำไมใจเราถึงตัดเค้าไม่ได้ นี่ก้อสามเดือนแล้วที่มันเปนแบบนี้ ทั้งๆที่ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยทำดีกับเค้าแบบที่เราทำเลย หรือเค้าเหนเราเปนของตาย
#ช่วยบอกเราที เราควรทำไงต่อไป
#ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ