ขาหักเที่ยวไต้หวันในยามไต้ฝุ่น Soudelor เพิ่งพัดผ่าน 12-18 AUG 2015 วันแรกไทเป วันที่สองซันมูนเลค วันที่สามสี่ห้าไทเป
ลังเลอยู่นานว่าจะเขียนรีวิว ดีมั้ยเพราะปกติซุ่มอ่านอย่างเดียว แต่คิดไปคิดมาก็ตกลงเขียนเพราะอยากให้เป็นข้อมูลเพื่อประกอบการตัดสินใจสำหรับคนที่ต้องการเที่ยวไต้หวันแต่ร่างกายไม่เอื้ออำนวย เช่นไม้ค้ำ รถเข็นวีลแชร์ หริอแม้แต่รถเข็นเด็ก จะเที่ยวอะไรได้บ้าง
ก่อนไป จขกท พยายามหารีวิวแบบว่าขาหักเที่ยวไต้หวัน ขาหักเที่ยวนอก ใส่เฝือกเที่ยวต่างประเทศ แต่หาแทบจะไม่มี เลยอยากแชร์ประสบการณ์เพื่อเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย
รีวิวนี้อย่าหวังภาพสวย,ข้อมูลละเอียด,ภาพเพียบ แหงล่ะ ขาหักแค่เอาตัวเองให้รอดก็แย่ละ
ภาษาไม่เป๊ะ ใช้ภาษาตามภูมิปัญญาชาวบ้าน
สืบเนื่องจากเมื่อ 3 เดือนก่อน เพื่อนนักเที่ยวต่างประเทศมีวันหยุดจึงมาชวน จขกท
เพื่อน : เห้ยกูมีวันหยุด 12-17 ไปเที่ยวใหนดีวะ
จขกท: ญี่ปุ่นมั้ยหละ
เพื่อน: มรุงไปเป็นร้อยทีแล้วยังไม่เบื่อเหรอ เอาที่อื่นบ้าง
จขกท: (คิดในใจ เว่อชริบหายสลัด ไปปีละสองทีเองเว้ย กรูไม่เบื่อหรอก ไปได้อีกพันกว่าที) เออ.. งั้น หยุดไม่ยาว ก็คงต้องโซนแถวนี้หล่ะ งั้นไต้หวันมั้ย (พอดีว่าวีซ่าญี่ปุ่นใกล้หมดละ ใช้มันให้เป็นประโยชน์สักหน่อย แถมที่ไต้หวันมีสายฉีดตูดด้วย สบายตูดกรูหล่ะ )
เพื่อน : โอเค ไต้หวัน เดี๋ยวกรูหาเพื่อนร่วมก๊วนเพิ่ม ภาษากรูไม่ได้นะ ได้แต่อังกฤษ
จขกท: หมาหิวยังขอข้าวคนกินได้นี่คนแท้ๆกลัวไรฟะ กรูจองตั๋วเครื่องบินละ (เร็วไหมล่ะ ขอบคุณ เว็บ ค้นหาฟ้า ที่ทำให้ได้ตั๋วอย่างรวดเร็ว) มรุงจองตามมาเลย ด่วนๆ ไทเกอร์แอร์ ได้ราคา ณ ตอนนั้นที่ 6500 รวมโหลดกระเป๋า 20กิโล และเลือกที่นั่ง แต่กูขอกลับช้า 1 วันเป็นวันที่ 18 นะ
พอวางสาย จขกทก็หาห้องพัก แน่นอน!! เน้นพยายามหา โรงแรมที่มีสายฉีดตรูด(โรคจิตมั้ยล่ะ)

โดยวางแพลนพักคร่าวๆ 1คืน อาลีซัน ->1คืน ซันมูนเลค -> 3 คืน ไทเป
[CR] เที่ยวไต้หวันในแบบฉบับคนขาหักต้องดูคนใช้รถเข็นต้องอ่าน 12-18 AUG 2015
ลังเลอยู่นานว่าจะเขียนรีวิว ดีมั้ยเพราะปกติซุ่มอ่านอย่างเดียว แต่คิดไปคิดมาก็ตกลงเขียนเพราะอยากให้เป็นข้อมูลเพื่อประกอบการตัดสินใจสำหรับคนที่ต้องการเที่ยวไต้หวันแต่ร่างกายไม่เอื้ออำนวย เช่นไม้ค้ำ รถเข็นวีลแชร์ หริอแม้แต่รถเข็นเด็ก จะเที่ยวอะไรได้บ้าง
ก่อนไป จขกท พยายามหารีวิวแบบว่าขาหักเที่ยวไต้หวัน ขาหักเที่ยวนอก ใส่เฝือกเที่ยวต่างประเทศ แต่หาแทบจะไม่มี เลยอยากแชร์ประสบการณ์เพื่อเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย
รีวิวนี้อย่าหวังภาพสวย,ข้อมูลละเอียด,ภาพเพียบ แหงล่ะ ขาหักแค่เอาตัวเองให้รอดก็แย่ละ
ภาษาไม่เป๊ะ ใช้ภาษาตามภูมิปัญญาชาวบ้าน
สืบเนื่องจากเมื่อ 3 เดือนก่อน เพื่อนนักเที่ยวต่างประเทศมีวันหยุดจึงมาชวน จขกท
เพื่อน : เห้ยกูมีวันหยุด 12-17 ไปเที่ยวใหนดีวะ
จขกท: ญี่ปุ่นมั้ยหละ
เพื่อน: มรุงไปเป็นร้อยทีแล้วยังไม่เบื่อเหรอ เอาที่อื่นบ้าง
จขกท: (คิดในใจ เว่อชริบหายสลัด ไปปีละสองทีเองเว้ย กรูไม่เบื่อหรอก ไปได้อีกพันกว่าที) เออ.. งั้น หยุดไม่ยาว ก็คงต้องโซนแถวนี้หล่ะ งั้นไต้หวันมั้ย (พอดีว่าวีซ่าญี่ปุ่นใกล้หมดละ ใช้มันให้เป็นประโยชน์สักหน่อย แถมที่ไต้หวันมีสายฉีดตูดด้วย สบายตูดกรูหล่ะ )
เพื่อน : โอเค ไต้หวัน เดี๋ยวกรูหาเพื่อนร่วมก๊วนเพิ่ม ภาษากรูไม่ได้นะ ได้แต่อังกฤษ
จขกท: หมาหิวยังขอข้าวคนกินได้นี่คนแท้ๆกลัวไรฟะ กรูจองตั๋วเครื่องบินละ (เร็วไหมล่ะ ขอบคุณ เว็บ ค้นหาฟ้า ที่ทำให้ได้ตั๋วอย่างรวดเร็ว) มรุงจองตามมาเลย ด่วนๆ ไทเกอร์แอร์ ได้ราคา ณ ตอนนั้นที่ 6500 รวมโหลดกระเป๋า 20กิโล และเลือกที่นั่ง แต่กูขอกลับช้า 1 วันเป็นวันที่ 18 นะ
พอวางสาย จขกทก็หาห้องพัก แน่นอน!! เน้นพยายามหา โรงแรมที่มีสายฉีดตรูด(โรคจิตมั้ยล่ะ)