วัยรุ่นที่มีโอกาสได้มาใช้ชีวิตที่ " ต่างประเทศ " คุณคิดว่าชีวิตของคุณเป็นอย่างไรกันครับ

ไม่ว่าคุณจะมาอยู่ในฐานะนักท่องเที่ยว, นักเรียน, นิสิต, คนทำงาน, หรือว่าอื่นๆ คุณคิดว่าชีวิตของคุณเป็นอย่างไรกันครับ

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ

สำหรับผมผมรู้สึกว่ามันครบรสชาติของชีวิตมากเลยครับ มีทุกความรู้สึกจริงๆ หลากหลายอารมณ์กว่าตอนที่อยู่ที่ประเทศเกิดมากครับ เพราะมาหมดทั้งความมัน, ความตลก, ความเพลิดเพลิน, ความโรแมนติก, ความเศร้า, ฯลฯ รู้สึกเลยอะว่าชีวิตของผมมันถูกเติมเต็มมากๆ ทำให้ทราบเลยว่าอะไรหลายหลายอย่างถ้าผมไม่ได้มาเองให้ถึงที่เมืองนอก ผมก็คงจะไม่มีโอกาสได้สัมผัสเลย ซึ่งผมคงจะเสียดายเป็นที่สุดครับ

โดยหลักใหญ่ของการใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ ก็จะรู้สึกว่าตื่นเต้นกับชีวิตและอบอุ่นในชีวิตครับ คงเป็นเพราะผมชื่นชอบอะไรหลายอย่างของต่างประเทศ เนื่องจากทำให้เรามีความสุขได้เสมอ ตั้งแต่เรื่องเล็กๆไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ แล้วก็เป็นความฝันมาตั้งแต่ไหนตั้งแต่ไรว่า ถ้าผมเรียนจบเมื่อไรก็จะไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศให้ได้ครับ

แต่ก็มีหลายครั้งที่พบเจอกับอุปสรรค เพราะการใช้ชีวิตด้วยตัวเองเป็นหลักในดินแดนที่ไม่ใช่ของตัวเองนั้น ไม่ใช่อะไรที่ง่ายเลยครับ มันยากแล้วก็ท้าทายผมมากๆเลย ผมนี่ขุดทุกความรู้และความสามารถของตัวเองขึ้นมาใช้ทั้งหมดเลย หลายอุปสรรคไม่เคยต้องแก้เองหรือเคยต้องแก้เองแต่ไม่มาก ก็ได้มาจัดเต็มที่นี่ หลายอุปสรรคไม่เคยประสบมาก่อนในชีวิต ก็ได้มาประสบที่นี่ ทราบเลยว่าชีวิตของตัวเองเปลี่ยนแปลงไปจากสมัยก่อนเยอะมากอะ สมัยก่อนแค่ตั้งใจเรียนกับท่องเที่ยวก็เพียงพอแล้ว เวลาที่เหลือก็ไว้ดูแลสัตว์เลี้ยง แต่ปัจจุบันนี้ไม่ใช่ มันไม่ได้มีแค่นั้นอีกต่อไปแล้ว ซึ่งตอบได้เลยว่าเหนื่อยแล้วก็ทุกข์ แต่ก็น่าประหลาดที่ผมกลับไม่เคยมีความคิดที่จะหนีกลับประเทศเกิดสักที ทั้งที่ชีวิตของเราเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมตั้งขนาดนั้น ทำไมหนอ การจะได้กลับไปเป็นคุณหนูดีๆอย่างเดิม ทำไมถึงไม่ต้องการ ทำไมถึงกลับมีแต่ความรู้สึกที่ว่า "ไม่มีอะไรที่เราจะผ่านไปไม่ได้ ถ้ามีอุปสรรคมาอีกก็จะฝ่าฟันอีก ถ้ามีอีกก็มาเลย พร้อมรับเสมอ" ก็คงเป็นเพราะว่าเรารู้สึกว่าอยากอยู่ที่ต่างประเทศมากๆก็เป็นไปได้ครับ อยู่แล้วมีความสุข เราจะนำอุปสรรคมาขวางกั้นทำไม จริงไหมล่ะครับ

แล้วก็เป็นความโชคดีของผมด้วย ที่มาที่ต่างประเทศแล้วดันได้เพื่อนที่ดี ไว้คอยช่วยเหลือและแบ่งปันความสุขร่วมกันตามความเหมาะสม มีความทุกข์ก็ไม่ทอดทิ้งกันอะไรแบบนี้ พูดแล้วน้ำตาจะไหล เพราะผมไม่ได้มีญาติหรือว่าเพื่อนสนิทที่อาศัยอยู่ที่ต่างประเทศที่ที่ผมอาศัยอยู่ในปัจจุบันมาก่อนเลยครับ ฉะนั้นการได้เพื่อนใหม่ที่ดี จึงถือว่าเป็นของขวัญที่ล้ำค่าครับ ผมเองก็โหดกับตัวเองด้วยล่ะ เพราะผมพูดกับคุณพ่อกับคุณแม่ของผมเองว่า ผมต้องการจะลองไปใช้ชีวิตที่ไหนสักแห่งหนึ่งในโลก ช่วงนั้นมี List ไว้ในหัวใจหลายที่ครับแต่สุดท้ายก็เลือกจากความเหมาะสมอะนะ ที่ที่จะมีผมไปคนเดียวเท่านั้น ที่ที่ไม่มีญาติหรือว่าเพื่อนสนิทของผมอาศัยอยู่เลย ผมต้องการจะลองไปหาอนาคตที่เป็นอนาคตของตัวเองที่นั่นดู กลัวอย่างเดียวแค่เรื่อง VISA เนี่ยล่ะ จะกลับประเทศเกิดหรือไม่กลับ มันอยู่ที่ตรงนี้ 5555 นี่ก็ขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่บ่อยๆครับว่า ถ้าวาสนาของผมมีกับที่ต่างประเทศมากพอ ก็ขอให้ผ่านฉลุยทุกเรื่อง อันนี้ก็ยังเป็นโจทย์ที่ผมยังทำไม่สำเร็จหรอกนะครับแต่ผมเชื่อว่ามนุษย์เราถ้าไม่หยุดที่จะตามหาอนาคต สักวันต้องได้เจอกับอนาคตที่ดีครับ ทำวันนี้ให้ดีย่อมต้องมีพรุ่งนี้ที่ดี ประมาณนั้นครับ

ปัจจุบันผมใช้ชีวิตที่ต่างประเทศในสถานะนิสิตครับ หน้าที่ที่สำคัญมากที่สุดเป็นอันดับที่ 1 ในปัจจุบันก็ต้องเรียนให้ได้ดีเนี่ยล่ะ แต่ก็ต้องทำและวางแผนเรื่องอื่นอีกเป็นหลายสิบเรื่องไปพร้อมๆกันด้วย เพราะผมไม่ได้มีความคิดแค่ว่าจะมาเรียนแค่แปปๆแล้วก็กลับครับ

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 7
ตอนนั้นรู้สึกว่าชีวิตดี๊ดีค่ะคุณชุน  
ผจญภัยตลอดเวลา  หาเงินหาทองเอง  จัดสรรเวลาการเรียนการทำงานเอง  อดหลับอดนอน เหนื่อยสุดๆแต่สนุก เกิดมาไม่เคยมีชีวิตแบบนี้
เพราะถ้าอยู่ไทยจะแนวคุณหนู  ไปนู่นไปนี่เองไม่เป็น  พึ่งพาคนรอบข้างตลอด
มันเลยทำให้รู้สึกว่ามันคือสีสัน คือรสชาติของชีวิต   และน่าแปลกเหมือนกันที่ไม่เคยอยากกลับไทยเลย
แต่สุดท้ายก็ต้องกลับ   และหวังว่า จะได้กลับไปใช้ชีวิตที่นู่นอีกค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่