คือตอนนี้หนูเรียนอยู่ปี 3 สับสนกับชีวิตว่าจะเดินหน้าสู้ต่อไปหรือถอยหลังออกมาดี
เนื่องจากตอนนี้ทางบ้านมีปัญหาทางการเงินเรียกได้ว่าหมดตัวเลยก็ว่าได้ ไปเรียนในแต่ละวันพ่อแม่ก็อาศัยหยิบยืมร้านค้ามาให้หนูไปเรียน
บางวันถ้าหาไม่ได้จริงๆ ก็ต้องหยุดเรียน แล้วไหนจะค่าเทอมที่ต้องจ่ายอีก จริงๆ เริ่มมีปัญหามาตั้งแต่เริ่มขึ้นปี 2 แล้ว คือพ่อแม่ก็สู้ฝืนให้หนูได้เรียน
เพราะเค้าก็หวังว่าอย่างน้อยถ้าหนูเรียนจบอาจจะมาเป็นเสาหลักให้ครอบครัวได้ แต่เหมือนตอนนี้ทุกคนเหนื่อยและสู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว หนูก็พยายามหารายได้พิเศษด้วยการทำงานหลังเลิกเรียนอยู่ แต่ก็ยังไม่ได้สักที ตอนนี้รายได้ทางเดียวที่มีก็คือมาจากพ่อ ซึ่งเดือนนึง ได้ประมาณ 12000 ที่ต้องรับหน้าที่จ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าบ้าน ค่าข้าว และค่าใช้จ่ายทุก ๆ อย่างในบ้าน แล้วก็ต้องมาจ่ายค่าหนี้ที่ไปยืมมาเป็นค่าขนมให้หนูอีก เงินเดือนพ่อออกวันที่ 28 ยังไม่ทันถึงวันที่ 31 ก็หมดไปกับทุกอย่าง
หนูควรทำยังไงดีจะสู้ หรือจะลาออกมาดี แต่ใจลึกๆ หนูก็ยังอยากจะเรียนให้จบเพราะเสียดายเงินค่าเทอมที่ผ่านมาแล้วครึ่งทาง แต่อีกใจนึงคือหนูก็เหนื่อยมากกับชีวิตที่ต้องอยู่แบบนี้ แล้วก็สงสารพ่อกับแม่ที่ต้องมาเหนื่อยเพราะหนู ทำมาเท่าไหร่ก็ไม่พอ ถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม
หนูควรจะทำยังไงดีคะ ใครก็ได้ช่วยให้คำแนะนำกับหนูหน่อย หนูรู้สึกว่ายิ่งหนูคุยทบทวนกับตัวเองเท่าไหร่ความรู้สึกหนูก็ยิ่งจมลงมากขึ้นเท่านั้น
ขอบคุณที่มีพื้นที่ให้ได้ปรึกษาและระบาย
เรียนอยู่ปี 3 จะเดินหน้าหรือถอยหลังดี ?
เนื่องจากตอนนี้ทางบ้านมีปัญหาทางการเงินเรียกได้ว่าหมดตัวเลยก็ว่าได้ ไปเรียนในแต่ละวันพ่อแม่ก็อาศัยหยิบยืมร้านค้ามาให้หนูไปเรียน
บางวันถ้าหาไม่ได้จริงๆ ก็ต้องหยุดเรียน แล้วไหนจะค่าเทอมที่ต้องจ่ายอีก จริงๆ เริ่มมีปัญหามาตั้งแต่เริ่มขึ้นปี 2 แล้ว คือพ่อแม่ก็สู้ฝืนให้หนูได้เรียน
เพราะเค้าก็หวังว่าอย่างน้อยถ้าหนูเรียนจบอาจจะมาเป็นเสาหลักให้ครอบครัวได้ แต่เหมือนตอนนี้ทุกคนเหนื่อยและสู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว หนูก็พยายามหารายได้พิเศษด้วยการทำงานหลังเลิกเรียนอยู่ แต่ก็ยังไม่ได้สักที ตอนนี้รายได้ทางเดียวที่มีก็คือมาจากพ่อ ซึ่งเดือนนึง ได้ประมาณ 12000 ที่ต้องรับหน้าที่จ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าบ้าน ค่าข้าว และค่าใช้จ่ายทุก ๆ อย่างในบ้าน แล้วก็ต้องมาจ่ายค่าหนี้ที่ไปยืมมาเป็นค่าขนมให้หนูอีก เงินเดือนพ่อออกวันที่ 28 ยังไม่ทันถึงวันที่ 31 ก็หมดไปกับทุกอย่าง
หนูควรทำยังไงดีจะสู้ หรือจะลาออกมาดี แต่ใจลึกๆ หนูก็ยังอยากจะเรียนให้จบเพราะเสียดายเงินค่าเทอมที่ผ่านมาแล้วครึ่งทาง แต่อีกใจนึงคือหนูก็เหนื่อยมากกับชีวิตที่ต้องอยู่แบบนี้ แล้วก็สงสารพ่อกับแม่ที่ต้องมาเหนื่อยเพราะหนู ทำมาเท่าไหร่ก็ไม่พอ ถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม
หนูควรจะทำยังไงดีคะ ใครก็ได้ช่วยให้คำแนะนำกับหนูหน่อย หนูรู้สึกว่ายิ่งหนูคุยทบทวนกับตัวเองเท่าไหร่ความรู้สึกหนูก็ยิ่งจมลงมากขึ้นเท่านั้น
ขอบคุณที่มีพื้นที่ให้ได้ปรึกษาและระบาย