ทุกครั้งที่ผมรักใคร เวลาคบกะใครผมจะจริงจังตลอด ประมาณว่า ไม่คุยกับผู้หญิงอื่น ที่ไม่รู้จักเลย ความซื่อสัตย์ที่มีมาตลอด สิ่งที่ได้รับคือการถูกหักหลังครั้งแล้วครั้งเล่า เปลี่ยนแฟนมาก็สิบกว่าคนแล้ว อายุก็ 25 แล้ว คนแรกที่เลิกกันไป เธอมีคนใหม่ ผมไม่โกรธ แต่เสียใจ วันนึงเธอกลับมา ผมโคตรดีใจเลย เลยกลับไปคบกัน ไม่นานครับ คราวนี้เธอหายไปอย่างถาวร ผมก็ไม่เคยละความพยายาม สุดท้ายก็ไม่มีประโยชน์ พอเวลาผ่านไปผมเจอคนใหม่ ก็คบกันได้ไม่นาน ก็ถูกหลอกไปเรื่อยๆ สุดท้ายผมก็อยู่คนเดียว เหตุการณ์แบบนี้ ผมเจออยู่บ่อย ปกติทุกคนที่ผมคบอยู่ ผมจะไม่กลับไปคุยกับแฟนเก่า ผมให้เกียรติแฟนใหม่เสมอ พอมาถึงแฟนคนสุดท้ายของผม คนนี้ คงเป็นคนแรกที่ จู้จี้ จุกจิก หึงหวง สารพัด ถามว่าผมเบื่อมั้ย ผมชอบมาก มันทำให้ผมมั่นใจว่านี้แหล่ะ คือคนสุดท้ายของผมล่ะ เค้าคงรักผมมากจิงๆ ผมทุ่มเทให้เธอคนนี้มาก ไม่นานเธอก็เจอคนที่ดีกว่า เธอก็ไป ผมก็สไตล์เดิมครับ โชคดีนะ ประมาณว่าหล่อไว้ก่อน แต่หน้าตานี่ไม่ได้เรื่อง เวลาผ่านมา 4 เดือน ผมก็ลืมเขาไม่ได้ครับ เลย ลองหน้าด้านกลับไปขอคืนดีทั้งๆที่ถูกทิ้ง แต่สิ้งที่ได้รับ คือ ถูกปฎิเสธ ไม่พอ ไล่ให้ไปเริ่มใหม่กับคนอื่น และก็ถูกบล็อกเฟส เมื่อไม่นานนี้เอง ผมไม่ได้อยากฝังใจกลับอดีต ผมก็อยากเริ่มใหม่ กับใครสักคน แต่อย่างที่บอกครับ น่าตาผมไม่ดี ผมอยากรู้ว่า ทำไมถึงไม่เคยมีใครรักผมจิง เพราะผมทุ่มเทมากไปรึเปล่า หรือซื่อสัตย์เกินไป
ผมเห็นหลายคนนะ ผู้หญิงที่เขาจิงจัย ทำไมเขาถึงรักผู้ชายที่ไม่เคยดีกับเขา
หรือว่า ผมจะต้องเลว เจ้าชู้ ถึงจะมีคนที่รักผมจิงครับ
ปล. ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรครับ
เวรกรรมอะไร ถึงไม่เคยมีใครรัก
ผมเห็นหลายคนนะ ผู้หญิงที่เขาจิงจัย ทำไมเขาถึงรักผู้ชายที่ไม่เคยดีกับเขา
หรือว่า ผมจะต้องเลว เจ้าชู้ ถึงจะมีคนที่รักผมจิงครับ
ปล. ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรครับ