ผมต้องขอโทดด้วยนะผมเป็นมือใหม่แต่อยากให้รู้ประสบการณ์ความรัก
ผมจะขอบอกไวก่อนว่าความรักของผมเหมือนจะผิดหวังโดยตลอดตั้งแต่ประถมยังตอนนี้ คือความรักของผมมันแย่ที่ว่าตอนผมอยู่ประถมผมได้ชอบผญคนนึ่งโดยที่เธอคนนั้นไม่มีคนชอบและยังไม่ใครชอบอีกด้วยผมก็ได้จีบเธอมา2-3ปีจนเธอก็เริ่มที่จะมีความรู้ดีๆกับผมแต่ว่ามีเพื่อนผมคนนึ่งเป็นเพื่อนสนิดผมมานานมันก็รู้ว่าผมชอบเธออยู่แต่ในวันงานโรงเรียนช่วงคริสต์มาสเพื่อนมาก็ไปขอเธอเป็ฟนและเธอก็ตอนตกลงโดยผมได้เห็นเหตุการณ์นั้นผมนี้อึ่งแต่ผมก็ยังไม่ได้ทำอะไรไปจนวันต่อมาผมก็เลยไปถามเพื่อนผมว่า"ไปชอบกันตอนไหนวะ"มันก็ตอบว่ามันชอบมาปีนึ่งแล้วผมก็เลยบอกว่าแล้วไม่รู้หรอว่าเราชอบอยู่มันบอกว่ารู้แต่มันตอบว่าความรักมันห้ามกันไม่ได้จริงผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อไปผมก็แบบยิ้มให้เพื่อนรักของผมไป และผมก็ไม่ได้ชอบใครเลยจนม.4ผมได้เจอผญคนนึ่งเป็นเพื่อนใหม่ผมเห็นตอนแรกก็รู้สึกเฉยๆแต่พอได้คุยก็รู้สึกว่ามีความสุขตลอดเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันผมก็ได้คุยกับเธอมาตลอดทำงานด้วยกันงานกลุ่มทำด้วยกันมาตลอดจนม.5ผมก็กะจะขอเธอเป็นแฟนและในเช้าวันแรกของการมาเรียนผมก็จะของเธอเป็นแฟนแต่ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปหาเธอเธอก็ได้มากันผชอีกคนโดยผชคนนั้นคือเพื่อนใหม่ในกลุ่มผชของผมเองผมก็เลยอายที่จะขอเป็นแฟนในตอนนั้นก็เลยขึ้นไปเรียนก่อนแต่พอไปเรียนได้สักพักเพื่อนทุกคนในห้องก็เริ่มแซวเพื่อนผมกันเธอผมก็เลยถามเพื่อนว่ามีเรื่องไรวะเพื่อนบอกว่า"นี่ไม่รู้อะไรเลย มันเป็นแฟนกันแล้วยังไม่รู้อีกหรอ"ผมเลยถามกับไปว่า"มันเป็นกันตอนไหนเพื่อนผมบอกว่าตอนปิดเทอมไง คือความรู้สึกผมตอนนั้นแบบว่าหัวใจหายไปจากร่างกายที่วิญญาณที่กำลังจะหลุดออกจากร่าง เพื่อนผมบอกว่าทำไมชอบมันหรอ ผมบอกว่าป่าวไปเพราะผมกลัวที่จะมองหน้าเพื่อนไม่ติด และเหตุการณ์สุดท้ายคือ ตอนมหาลัยคือความรู้สึกเรื่องความรักของผมมันเหมือนจะหมดไปแต่ เพื่อนผมก็ได้แนะนำเพื่อนมันให้รู้จักโดยเป็นเธอก็เป็นผญที่สวยคนนึ่งแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่พอถึงเวลาเรียนเธอกับผมก็ได้เรียนคณะเดียวกันแต่ตารางเรียนเหมือนกันเปะพอเจอกันเธอก็มองหน้าผมแบบเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนเธอเลยให้ผมพูดหวัดดี คือผมกับเธอไม่เคยคุยกันมาก่อนเลยแม้แต่คำเดียวผมเลยถามทำไมมีไรหรอเธอว่าหน้าเหมือนแฟนเก่าคนที่พึ่งเลิกกันมาผมก็เลยบอกว่าอือ คือแบบเธอก็ทักlineผมคุยกับผมก็คุยไปตามปกติแต่ผมก็เริ่มได้หัวใจที่ลอยหายไปกันคือมพี่า เธอก็มาขอความช่วยเหลือผมแม้แต่เราที่เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องขอความช่วเหลือเช่น เดินมาหาหน่อยอยู่คนเดียวแต่พอผมเดินไปเธอก็อยู่กับเพื่อนของเธอตลอดผมก็รู้สึกว่าเธอชอบผม ผมก็เลยจีบเธอได้มาปีนึ่งแต่พอผมจะขอเธอเป็นแฟนเธอกับผมก็จะเดินกันไปเรียนตามปกติเธอก็เลยบอกผมว่า เธอชอบคนๆนึ่งอยู่ผมก็แบบเหมือนคนที่ตายแล้วเดินได้(zombie)ผมก็เดินไปกับเธอไปเธอก็เล่าเรื่องผชคนนั้นไปหลังจากนั้นเธอก็มาปรึกษาผมตลอดเรื่องผชคนนั้นและผชคนนั้นก็ยังเป็นเพื่อนผมให้คาสเดียวกันอีกและการกระทำของเธอก็เริ่มเปลี่ยนจากที่ไปไหนก็จะไปกับผมแต่พอเพื่อนผมคนนั้นมาชวนไปไหนเธอก็จะไปด้วยโดยที่จะทิ้งผมไวคนเดียวตลอดผมก็เริ่มจะหมดหวังกับความรัก ผมก็เลยรู้สึกตัวเองเหมือนกามเทพเพราะผมที่ผมรักมักจะไปรักกับเพื่อนผมตลอด และในตอนนี้ผมก็ทำงานแต่ก็ยังไม่มีแฟนเลยแม้แต่คนเดียวเหมือนผมจะเริ่มไม่เชื่อในความรักอีก
แชร์ประสบการณ์ความผิดหวังเรื่องหัวใจ
ผมจะขอบอกไวก่อนว่าความรักของผมเหมือนจะผิดหวังโดยตลอดตั้งแต่ประถมยังตอนนี้ คือความรักของผมมันแย่ที่ว่าตอนผมอยู่ประถมผมได้ชอบผญคนนึ่งโดยที่เธอคนนั้นไม่มีคนชอบและยังไม่ใครชอบอีกด้วยผมก็ได้จีบเธอมา2-3ปีจนเธอก็เริ่มที่จะมีความรู้ดีๆกับผมแต่ว่ามีเพื่อนผมคนนึ่งเป็นเพื่อนสนิดผมมานานมันก็รู้ว่าผมชอบเธออยู่แต่ในวันงานโรงเรียนช่วงคริสต์มาสเพื่อนมาก็ไปขอเธอเป็ฟนและเธอก็ตอนตกลงโดยผมได้เห็นเหตุการณ์นั้นผมนี้อึ่งแต่ผมก็ยังไม่ได้ทำอะไรไปจนวันต่อมาผมก็เลยไปถามเพื่อนผมว่า"ไปชอบกันตอนไหนวะ"มันก็ตอบว่ามันชอบมาปีนึ่งแล้วผมก็เลยบอกว่าแล้วไม่รู้หรอว่าเราชอบอยู่มันบอกว่ารู้แต่มันตอบว่าความรักมันห้ามกันไม่ได้จริงผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อไปผมก็แบบยิ้มให้เพื่อนรักของผมไป และผมก็ไม่ได้ชอบใครเลยจนม.4ผมได้เจอผญคนนึ่งเป็นเพื่อนใหม่ผมเห็นตอนแรกก็รู้สึกเฉยๆแต่พอได้คุยก็รู้สึกว่ามีความสุขตลอดเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันผมก็ได้คุยกับเธอมาตลอดทำงานด้วยกันงานกลุ่มทำด้วยกันมาตลอดจนม.5ผมก็กะจะขอเธอเป็นแฟนและในเช้าวันแรกของการมาเรียนผมก็จะของเธอเป็นแฟนแต่ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปหาเธอเธอก็ได้มากันผชอีกคนโดยผชคนนั้นคือเพื่อนใหม่ในกลุ่มผชของผมเองผมก็เลยอายที่จะขอเป็นแฟนในตอนนั้นก็เลยขึ้นไปเรียนก่อนแต่พอไปเรียนได้สักพักเพื่อนทุกคนในห้องก็เริ่มแซวเพื่อนผมกันเธอผมก็เลยถามเพื่อนว่ามีเรื่องไรวะเพื่อนบอกว่า"นี่ไม่รู้อะไรเลย มันเป็นแฟนกันแล้วยังไม่รู้อีกหรอ"ผมเลยถามกับไปว่า"มันเป็นกันตอนไหนเพื่อนผมบอกว่าตอนปิดเทอมไง คือความรู้สึกผมตอนนั้นแบบว่าหัวใจหายไปจากร่างกายที่วิญญาณที่กำลังจะหลุดออกจากร่าง เพื่อนผมบอกว่าทำไมชอบมันหรอ ผมบอกว่าป่าวไปเพราะผมกลัวที่จะมองหน้าเพื่อนไม่ติด และเหตุการณ์สุดท้ายคือ ตอนมหาลัยคือความรู้สึกเรื่องความรักของผมมันเหมือนจะหมดไปแต่ เพื่อนผมก็ได้แนะนำเพื่อนมันให้รู้จักโดยเป็นเธอก็เป็นผญที่สวยคนนึ่งแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่พอถึงเวลาเรียนเธอกับผมก็ได้เรียนคณะเดียวกันแต่ตารางเรียนเหมือนกันเปะพอเจอกันเธอก็มองหน้าผมแบบเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนเธอเลยให้ผมพูดหวัดดี คือผมกับเธอไม่เคยคุยกันมาก่อนเลยแม้แต่คำเดียวผมเลยถามทำไมมีไรหรอเธอว่าหน้าเหมือนแฟนเก่าคนที่พึ่งเลิกกันมาผมก็เลยบอกว่าอือ คือแบบเธอก็ทักlineผมคุยกับผมก็คุยไปตามปกติแต่ผมก็เริ่มได้หัวใจที่ลอยหายไปกันคือมพี่า เธอก็มาขอความช่วยเหลือผมแม้แต่เราที่เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องขอความช่วเหลือเช่น เดินมาหาหน่อยอยู่คนเดียวแต่พอผมเดินไปเธอก็อยู่กับเพื่อนของเธอตลอดผมก็รู้สึกว่าเธอชอบผม ผมก็เลยจีบเธอได้มาปีนึ่งแต่พอผมจะขอเธอเป็นแฟนเธอกับผมก็จะเดินกันไปเรียนตามปกติเธอก็เลยบอกผมว่า เธอชอบคนๆนึ่งอยู่ผมก็แบบเหมือนคนที่ตายแล้วเดินได้(zombie)ผมก็เดินไปกับเธอไปเธอก็เล่าเรื่องผชคนนั้นไปหลังจากนั้นเธอก็มาปรึกษาผมตลอดเรื่องผชคนนั้นและผชคนนั้นก็ยังเป็นเพื่อนผมให้คาสเดียวกันอีกและการกระทำของเธอก็เริ่มเปลี่ยนจากที่ไปไหนก็จะไปกับผมแต่พอเพื่อนผมคนนั้นมาชวนไปไหนเธอก็จะไปด้วยโดยที่จะทิ้งผมไวคนเดียวตลอดผมก็เริ่มจะหมดหวังกับความรัก ผมก็เลยรู้สึกตัวเองเหมือนกามเทพเพราะผมที่ผมรักมักจะไปรักกับเพื่อนผมตลอด และในตอนนี้ผมก็ทำงานแต่ก็ยังไม่มีแฟนเลยแม้แต่คนเดียวเหมือนผมจะเริ่มไม่เชื่อในความรักอีก