นิยายน้ำเน่าก่อนนอน มาร่วมแชน์ความเห็นกันนะ
ผู้หญิงคนนึงย้ายเข้ามาอยู่กินกับฝ่ายชายโดยไม่ได้แต่งงานที่บ้านของฝ่ายชายเอง ใลกใบนี้ช่างตลกนัก เมื่อแม่สามีของเธอได้ถามถึงครอบครัวว่าเธอเป็นลูเต้า เหล่าใคร แต่โชคชะตาไม่เข้าข้างเธอเอาซะเลย เพราะเธอเป็นหลานของคนที่พยายามฆ่าญาติของเขา แม่สามีของเธอได้ถามว่าเธอรู้เรื่องนี้หรือปล่าว เธอบอกว่ารู้ แต่ไม่รู้ว่าเป็นญาติกัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเหมือนกับว่าหญิงสาวคนนี้จะคิดอยู่เสมอว่าแม่สามีของเธอไม่ค่อยชอบใจเธอมากนัก เธอมักจะมีปากเสียงกับสามีเธอบ่อยๆ แต่ก็ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้หรอกนะ แต่เป็นเรื่องไรสาระตามประสาหนุ่มสาว จนถึงขั้นลงไม้ลงมือ และเธอก็เสียใจมากเพาระคิดว่าายคนที่เธอรักทำไมถึงกล้าทำกลับเธอแบบนี้ จึงโทรไปเล่าให้แม่ของเธอฟัง คนเป็นพ่อเป็นแม่เมื่อได้ยินเรื่องราว ก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ถามลูกกลับมาว่า "กลับบ้านเรามั้ยลูก เดี๋ยวแม่ให้พ่อไปรับ"
ถึงแม่จะโกรธลูกสาวที่หนรตามผู้ชายมา ทำให้อับอาย แต่คนเป็นพ่อเป็นแม่คำว่าลูกคือแก้วตาดวงใจเสมอ ไม่เกินครึ่งชั่วโมง เสียงรถก็เข้ามาในรั้วบ้านของฝ่ายชาย คนในบ้านต่างออกมาดูว่าใครมา ฝ่ายชายยกมือไหว้พ่อแม่ของฝ่ายหญิงด้วยสีหน้าที่ซืดเซียว พ่อแม่ฝ่ายหญิงเพลิกเฉยไม่รับไหว้แต่อย่างใด เมื่อได้เห็นหน้าลูกสาวจึงต่อว่าฝ่ายชายว่า "มาทำลูกฉันแบบนี้ได้ยังใง ฉันเลี้ยงของฉันมายังไม่เคยทำขนาดนี้เลย แกเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้ ไม่มาตบ มาแต่งก็อุส่าห์ไม่ว่าอะไรแล้วนะ ยังมาทำกันขาดนี้อีก" แม่ฝ่ายชายที่ยืนฟังอยู่สวนกลับมาทันควัน "โอ๊ย!!! ฉันก็ไม่คิดจะไปขอหรอก ไม่คิดจะไปตบไปแต่งให้หรอก อยุ่ได้ก็อยุ่ อยุ่ไม่ได้ก็ทางใคร ทางมัน" ผู้ใหญ่ 2ฝ่ายโต้เถียงกันต่างๆนาๆ จนแยกย้ายกันโดยฝ่ายหญิงได้กลับไปพร้อมกับครอบครัวของตัวเอง แต่ผ่านไปได้ไม่นานนักเขาก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีก เพราะความรัก
แม่สามีของเธอก็ไม่ชอบใจนัก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่กลับทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน เขาจะพูดกับลูกเขาแทนที่จะพูดกับเธอยุ่เสมอ ฝ่ายหญิงรู้สึกได้กับสิ่งที่แม่สามีทำกับเธอ จึงพูดคุยกับสามีของเธอถึงเรื่องนี้ แต่สามีของเธอบอกว่าเธอคิดมากไปเอง ฝ่ายหญิงก็เลยเงียบๆไป แล้วปล่อยใ้มันผ่านๆไป จนหลายครั้งที่ผ่านมา อดีตแม่ยายของสามีเธอได้มาบ้านสามีเธอบ่อยๆ โดยอ้างว่าพาหลานมาหา ปู่ หา ย่า หาพ่อ (สามีเธอมีลูกติดกับภรรยาคนเก่า)
และหลายๆครั้งที่บ้านสามีของเธอมักจะมีงานมงคลอยู่บ่อยๆ อดีตแม่ยายก็ไม่พลาดที่จะมาร่วมงาน โดยพาหลานมาอีก ฝ่ายหญิงได้เคยพูดคุยเรื่องที่จะขอลูกของเขามาอุปการะเองกับสามีของเธอไปหลายครั้ง แล้วก็เคยคุยกับอดีตภรรยาของสามีเธอด้วย แต่เขาก็ไม่ยอม จนฝ่ายหญิงเก็บกดมาก เพราะเวลาที่อดีตแม่ยายมาร่วมงานบุญนั้น มักจะมีแขกผู้ใหญ่มาร่วมงานกันเนืองแน่นเสมอ อดีตแม่ยายของสามีเธอก็จำเป็นที่จะต้องเข้าไปแนะนำตัวว่าเป็แม่ยายของฝ่ายชายอยู่ร่ำไป แต่แขกผู้ใหญ่ต่างก็พากันเข้าใจผิด คิดว่าเป็นแม่ของฝ่ายหญิง ฝ่ายหญิงก็ได้แต่ทำหน้าเฉยๆ ทั้งที่ในใจของเธอมันร้อนรุ่ม บวกกับคำถามมากมายที่วนเข้ามาในความคิดของเธอต่างๆนาๆ
ว่าทำไม ไม่บอกงานกับพ่อแม่เธอบ้าง
แล้วผู้หญิงคนนี้(อดีตแม่ยาย)ทำไมเขาต้องมาทั้งๆที่มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย
ทำไม ทำไม ทำไม!! ฝ่ายหญิงสับสนและก็คิดมาก
จึงระบายเรื่องนี้กับสามีของเธอ และสามีของเธอเขาแคร์ความรู้สึกของเธอมาก จึงทำตัวเฉยๆ เฉยแม้กระทั่งกับลูกของเขาเอง(ลูกติด) แต่ฝ่ายหญิงก็ไม่ได้ต้องการให้เขาทำแบบนี้เพราะเด็กไม่รู้เรื่อง แต่เพื่อความสบายใจของฝ่ายหญิง ฝ่ายชายก็เต็มใจที่จะทำแบบนี้ แต่บรรดาญาติๆของฝ่ายชายต่างพากันเข้าใจว่า ฝ่ายหญิงสั่งให้ทำ จึงไม่มีใครค่อยจะพูดคุยกับฝ่ายหญิงเท่าไหร่นัก เธอจึงทำตัวไม่ค่อยถูกนัก แล้วเธอก็เสียใจกับเรื่องนี้ เพราะไม่มีใครจะเข้าใจกับความรู้สึกของเธอได้เลย
เธอเจ็บปวดกับเรื่องๆนี้มาก และเธอก็ไม่เคยจะชิน กับพฤติกรรมแบบนี้ของอดีตแม่ยายของสามีเธอเลย เธอจึงก้มหน้ารับชะตากรรมต่อไป
เรื่องจริง ยิ่งกว่านิยายน้ำเน่า
ผู้หญิงคนนึงย้ายเข้ามาอยู่กินกับฝ่ายชายโดยไม่ได้แต่งงานที่บ้านของฝ่ายชายเอง ใลกใบนี้ช่างตลกนัก เมื่อแม่สามีของเธอได้ถามถึงครอบครัวว่าเธอเป็นลูเต้า เหล่าใคร แต่โชคชะตาไม่เข้าข้างเธอเอาซะเลย เพราะเธอเป็นหลานของคนที่พยายามฆ่าญาติของเขา แม่สามีของเธอได้ถามว่าเธอรู้เรื่องนี้หรือปล่าว เธอบอกว่ารู้ แต่ไม่รู้ว่าเป็นญาติกัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเหมือนกับว่าหญิงสาวคนนี้จะคิดอยู่เสมอว่าแม่สามีของเธอไม่ค่อยชอบใจเธอมากนัก เธอมักจะมีปากเสียงกับสามีเธอบ่อยๆ แต่ก็ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้หรอกนะ แต่เป็นเรื่องไรสาระตามประสาหนุ่มสาว จนถึงขั้นลงไม้ลงมือ และเธอก็เสียใจมากเพาระคิดว่าายคนที่เธอรักทำไมถึงกล้าทำกลับเธอแบบนี้ จึงโทรไปเล่าให้แม่ของเธอฟัง คนเป็นพ่อเป็นแม่เมื่อได้ยินเรื่องราว ก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ถามลูกกลับมาว่า "กลับบ้านเรามั้ยลูก เดี๋ยวแม่ให้พ่อไปรับ"
ถึงแม่จะโกรธลูกสาวที่หนรตามผู้ชายมา ทำให้อับอาย แต่คนเป็นพ่อเป็นแม่คำว่าลูกคือแก้วตาดวงใจเสมอ ไม่เกินครึ่งชั่วโมง เสียงรถก็เข้ามาในรั้วบ้านของฝ่ายชาย คนในบ้านต่างออกมาดูว่าใครมา ฝ่ายชายยกมือไหว้พ่อแม่ของฝ่ายหญิงด้วยสีหน้าที่ซืดเซียว พ่อแม่ฝ่ายหญิงเพลิกเฉยไม่รับไหว้แต่อย่างใด เมื่อได้เห็นหน้าลูกสาวจึงต่อว่าฝ่ายชายว่า "มาทำลูกฉันแบบนี้ได้ยังใง ฉันเลี้ยงของฉันมายังไม่เคยทำขนาดนี้เลย แกเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้ ไม่มาตบ มาแต่งก็อุส่าห์ไม่ว่าอะไรแล้วนะ ยังมาทำกันขาดนี้อีก" แม่ฝ่ายชายที่ยืนฟังอยู่สวนกลับมาทันควัน "โอ๊ย!!! ฉันก็ไม่คิดจะไปขอหรอก ไม่คิดจะไปตบไปแต่งให้หรอก อยุ่ได้ก็อยุ่ อยุ่ไม่ได้ก็ทางใคร ทางมัน" ผู้ใหญ่ 2ฝ่ายโต้เถียงกันต่างๆนาๆ จนแยกย้ายกันโดยฝ่ายหญิงได้กลับไปพร้อมกับครอบครัวของตัวเอง แต่ผ่านไปได้ไม่นานนักเขาก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีก เพราะความรัก
แม่สามีของเธอก็ไม่ชอบใจนัก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่กลับทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน เขาจะพูดกับลูกเขาแทนที่จะพูดกับเธอยุ่เสมอ ฝ่ายหญิงรู้สึกได้กับสิ่งที่แม่สามีทำกับเธอ จึงพูดคุยกับสามีของเธอถึงเรื่องนี้ แต่สามีของเธอบอกว่าเธอคิดมากไปเอง ฝ่ายหญิงก็เลยเงียบๆไป แล้วปล่อยใ้มันผ่านๆไป จนหลายครั้งที่ผ่านมา อดีตแม่ยายของสามีเธอได้มาบ้านสามีเธอบ่อยๆ โดยอ้างว่าพาหลานมาหา ปู่ หา ย่า หาพ่อ (สามีเธอมีลูกติดกับภรรยาคนเก่า)
และหลายๆครั้งที่บ้านสามีของเธอมักจะมีงานมงคลอยู่บ่อยๆ อดีตแม่ยายก็ไม่พลาดที่จะมาร่วมงาน โดยพาหลานมาอีก ฝ่ายหญิงได้เคยพูดคุยเรื่องที่จะขอลูกของเขามาอุปการะเองกับสามีของเธอไปหลายครั้ง แล้วก็เคยคุยกับอดีตภรรยาของสามีเธอด้วย แต่เขาก็ไม่ยอม จนฝ่ายหญิงเก็บกดมาก เพราะเวลาที่อดีตแม่ยายมาร่วมงานบุญนั้น มักจะมีแขกผู้ใหญ่มาร่วมงานกันเนืองแน่นเสมอ อดีตแม่ยายของสามีเธอก็จำเป็นที่จะต้องเข้าไปแนะนำตัวว่าเป็แม่ยายของฝ่ายชายอยู่ร่ำไป แต่แขกผู้ใหญ่ต่างก็พากันเข้าใจผิด คิดว่าเป็นแม่ของฝ่ายหญิง ฝ่ายหญิงก็ได้แต่ทำหน้าเฉยๆ ทั้งที่ในใจของเธอมันร้อนรุ่ม บวกกับคำถามมากมายที่วนเข้ามาในความคิดของเธอต่างๆนาๆ
ว่าทำไม ไม่บอกงานกับพ่อแม่เธอบ้าง
แล้วผู้หญิงคนนี้(อดีตแม่ยาย)ทำไมเขาต้องมาทั้งๆที่มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย
ทำไม ทำไม ทำไม!! ฝ่ายหญิงสับสนและก็คิดมาก
จึงระบายเรื่องนี้กับสามีของเธอ และสามีของเธอเขาแคร์ความรู้สึกของเธอมาก จึงทำตัวเฉยๆ เฉยแม้กระทั่งกับลูกของเขาเอง(ลูกติด) แต่ฝ่ายหญิงก็ไม่ได้ต้องการให้เขาทำแบบนี้เพราะเด็กไม่รู้เรื่อง แต่เพื่อความสบายใจของฝ่ายหญิง ฝ่ายชายก็เต็มใจที่จะทำแบบนี้ แต่บรรดาญาติๆของฝ่ายชายต่างพากันเข้าใจว่า ฝ่ายหญิงสั่งให้ทำ จึงไม่มีใครค่อยจะพูดคุยกับฝ่ายหญิงเท่าไหร่นัก เธอจึงทำตัวไม่ค่อยถูกนัก แล้วเธอก็เสียใจกับเรื่องนี้ เพราะไม่มีใครจะเข้าใจกับความรู้สึกของเธอได้เลย
เธอเจ็บปวดกับเรื่องๆนี้มาก และเธอก็ไม่เคยจะชิน กับพฤติกรรมแบบนี้ของอดีตแม่ยายของสามีเธอเลย เธอจึงก้มหน้ารับชะตากรรมต่อไป