การพบกันของเราคือพรหมลิขิต "วัชรพล" แมวสุดหล่อของฉัน by ngingi

กระทู้สนทนา

สวัสดีค่ะ
เมื่อสองสามวันที่แล้ว รีวิวเรื่องการช้อปเบาๆ ที่ซูรูฮะ ไป ฟีดแบ็กมาแต่เรื่อง แมว แมว และแมว
ซึ่งแมว ไม่เกี่ยวกับ Products ที่รีวิวเลย (ขำหนักมาก) แถมโผล่มาตอนท้ายแค่รูปเดียวเอง
แต่มีคนพูดถึงแต่ วัชรพล เยอะ ซึ่งคือเจ้าของชื่อเรื่องวันนี้
เลยคิดว่า น่าจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับวัชรพล อย่างเป็นทางการเลยดีกว่า

เราพบกันเพราะพรหมลิขิต ค่ะ
ต้องบอกก่อนว่า ส่วนตัวเป็นคนที่กลัวแมวมากกกกก กลัวมาตั้งแต่เด็ก จน โต
จนเรียนจบมหาวิทยาลัย จนทำงาน มาหลายปี ก็ยังกลัว
กลัวแบบ เห็นแล้วสั่น ก้าวขาไม่ออก เคยโดนเพื่อนเอาแมวมาเกาะไหล่ ร้องไห้หนักมาก จะเป็นลม
4- 5 ปีก่อนหน้านี้ ดีขึ้น สามารถอยู่ใกล้ได้ (แต่ไม่ใกล้เกิน 1 เมตร)
แต่โชคชะตาเล่นตลก วันนั้น 14 ก.ค. 2557
วัชรพล ถูกเก็บมาจากถนน มีบาดแผล ตัวเปียกมอมแมม
และครอบครัวอยู่ไหน ก็หาไม่เจออีก พี่น้อยก็ทิ้งไม่ลง แต่ก็รู้เต็มอกว่าถ้าเอากลับบ้าน
เราก็กลัวมาก แต่เขาก็ตัดสินใจเอากลับ
ตอนนั้น นั่งทำงานอยู่ ได้ยินเสียงแมวร้อง หันไปที่ประตู ภาพตรงหน้าคือแมวจิ๋วอยู่ในมือพี่น้อย
กำลังตะเกียกตะกายด้วยความกลัว ตอนนั้นจำอะไรไม่ได้ รู้ตัวอีกทีกระโดดมาอยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว
สนทนากันอยู่สักพักด้วยอาการจิตกระเจิง แต่สุดท้ายก็ยอมลงมาก้มดูแมวใกล้ๆ
โอ้ย หนู - - ทำไมน่าสงสารงี้

นี่กลัวมากนะ แต่ยังไง - - เดินไปหาตะกร้าจ้า หาผ้าขนหนูมาด้วยจ้า
ทำที่นอนให้เสร็จสรรพ และแมวก็ดูกลัวเรา เราก็ดูกลัวแมว
ต่างฝ่ายต่างกลัวซึ่งกันและกัน

"ทำไงดี ไม่เคยเลี้ยงแมวเลยนะ กลัวด้วย"
"อืม ไม่เคยเลี้ยงเหมือนกัน หรือจะให้เอาไปปล่อย"
"หา? ปล่อยทิ้งเหรอ อย่าเลย"
"งั้นจะเลี้ยงใช่มั้ย"
"เลี้ยงก็ได้ แต่เลี้ยงแมวไม่เป็น"

สรุปว่าสงสารแมวทั้งคู่ ทิ้งไม่ลง พาไปตรวจหาหมอ และตัดสินใจว่าจะเลี้ยง
ไลน์ถามเพื่อนทุกคนที่เลี้ยงแมว ทุกคนเซอร์ไพรส์มาก
แต่ก็เชียร์สุดๆ
คราวนี้คำศัพท์ที่ไม่คุ้นหูเริ่มมา "กระบะทราย, อาหารเปียก, อาหารเม็ด, ทำหมัน, บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "

อยู่กับแมวไม่ทันครบ 1 สัปดาห์เลย เริ่มหลงรักทีละน้อย
ตั้งชื่อว่า วัชรพล เพราะเก็บมาจากแถวๆ ห้าแยกวัชรพล (มีคนขำชื่อนี้เยอะมาก แมวอะไรชื่อวัชรพล)
แต่เขามีชื่อเล่นว่า อเมริกาโน่ เวลาอยู่บ้านจะเรียกสั้นๆ ว่า เมกาโน่ๆ จนตอนนี้ก็จำชื่อตัวเองได้แล้ว
แต่ชื่อเวลาออกสื่อ ก็คือ วัชรพล

เคยมีคนมีสัมภาษณ์ด้วยนะ 5 5

นั่นแหละค่ะ จะบอกว่าการพบกันระหว่าง งิงิ และวัชรพล คือพรหมลิขิตอย่างแท้จริง
ไม่น่าเชื่อ (จนตอนนี้ก็ไม่อยากเชื่อตัวเองว่าจะรักแมวได้)
ตอนนี้รักแมวมากจริงๆ รักทุกวัน มากขึ้นๆ เคยมีวันหนึ่ง วัชรพลหลุดออกจากบ้าน ร้องไห้หนักมาก
ตอนนั้นไปเที่ยวเกาหลี กำลังนั่งกินไก่ทอดอย่างอร่อยเลย
แล้วพี่น้อยไลน์มาบอกว่า วัชรพลหายไป T_T
ทีแรกนึกว่าอำ แต่สรุปคือเรื่องจริง อินี่ร้องไห้กลางร้านไก่ อาจุมม่า งงมาก
น้องที่ไปด้วย สั่งห่อไก่เลยจ้า กินต่อไม่ไหว กลับไปร้องไห้หนักๆ ที่โรงแรม
ทุกคน เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในโลกโซเชียล ต่างก็ช่วยกันแชร์ ช่วยกันหา
จริงๆ ไม่มีใครหาวัชรพล พบ แต่เค้ากลับมาเองในสภาพที่หิวโซ และมีแผลโดนข่วนที่ใบหน้า
โอ้ย ตอนนั้นดีใจมาก
กลับมาบ้านปุ๊บ วันรุ่งขึ้นวัชรพลโดนทำหมันเลย 5 5 5 พอกลับจากเกาหลี วันถัดมา
ก็เจอสภาพวัชรพลสลบ เพราะฤทธิ์ยาทำหมัน

ตอนนี้เราอยู่ด้วยกันมาปีกว่าแล้ว บอกได้คำว่า "รักมากเลย"

นี่คือวันแรกๆ ที่มาอยู่ด้วยกัน วัชรพลยังตัวจิ๋วมากๆ ค่ะ

อยู่ด้วยกันไม่กี่วัน ก็ออกลีลาซนมาก
ตอนนั้นยังไม่มีของเล่นค่ะ เพราะไม่รู้ว่าต้องซื้ออะไรที่ไหน อย่างไร
เลยเอาของเล่นตัวเองมาล่อแมว ให้เล่นแก้ขัดไปก่อน
ตอนหลัง (ปัจจุบัน) ของเล่นแมวเต็มบ้านเลย มีจากแฟนคลับให้มาด้วย (เพื่อนๆ ที่ทำงานคือแฟนคลับ 55)