อกหัก ทำไมรู้สึกทรมานกว่าที่คิดคะ

เรา เป็นคนตัดใจถอยห่างออกจากคนๆนึง เนื่องจากเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราเกินเลยกว่าความเป็นเพื่อน

พอคิดถึงสิ่งที่ผ่านมา พอคิดถึงการต้องตัดสินใจของตัวเอง เราก็ปวดใจยังไงไม่รู้ค่ะ

เราไม่ได้อ่อนแอ หรือคิดอยากฆ่าตัวตายนะ เราคิดถึงครอบครัว คิดถึงบ้าน คิดถึงเพื่อน มันก็ปกติดี
แต่พอคิดถึงความสัมพันธ์ที่เราสะบั้นมัน และขีดกรอบให้มันอยู่ในที่ๆควรเป็น
เรากลับเจ็บปวด เรานอนซมเหมือนคนเป็นหวัดเลยค่ะ เรานั่งสมาธินะ พยายามตั้งสติ
แต่ก็รวมสมาธิไม่ได้ เลยนอนฟังเพลงไปเรื่อยๆ ปล่อยเวลามันไหลไป

ยอมรับกับตัวเองว่ามันจบแล้ว แต่เราก็รู้สึกปวดหัวใจอยู่ดี ยิ่งกว่าครั้งที่แล้วอีก

เหมือนเราไม่อยากให้มันสูญหายไปไหนเลย ความรู้สึกนี้ แต่การมีมันอยู่ก็ทำให้เราไม่สบายใจ
ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางเป็นไปได้ เราเรียกร้องหรือต้องการสิ่งที่มันไม่ได้มีอยู่

เราควรจัดการมันให้จบๆไปซะ

ทั้งๆที่เราไม่ได้ร้องไห้มาตั้งนานแล้ว
ครั้งนี้เราร้องไห้มาตั้งแต่เมื่อคืน ไม่ได้ร้องฟูมฟาย แค่ปล่อยอารมณ์มันไปกับความรู้สึกจริงๆในใจ แต่เราก็ไม่เข้าใจ
เราหยุดร้องไห้ไม่ได้ด้วย แค่นึกถึงว่า "เฮ้อ มันไม่ใช่อย่างที่คิดสินะ" "เราคิดไปเองสินะ"
เราก็ตาร้อนผ่าวๆ แล้วก็ร้องไห้ขึ้นมาอีก -*-

ร้องจนปวดหัวปวดตา ปวดใจไปหมด แล้วก็โดดงาน (ดีออกกก)