Departures (2008) : ความสุขนั้นนิรันดร , Directed by Yojiro Takita
.
ผลงานของผู้กำกับ Yojiro Takita ที่ว่าด้วยเรื่องราวของ ไดโงะ โคบายาชิ (Daigo Kobayashi) นักเล่นเชลโล่ในวงออเคสตร้า ที่จู่ๆต้องล้มเลิกความฝันของตนกับการก้าวขึ้นสู่ความเป็นมืออาชีพ และกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดพร้อมกับภรรยา โดยงานใหม่ที่เขาได้รับนั้น คือการเป็นโนคังฉิ หรือ ผู้รับตกแต่งศพ ก่อนที่จะนำร่างผู้ตายออกเดินทางสู่ความสุขอันเป็นนิรันดร์ . .
.
Departures เป็นภาพยนตร์ที่สุดแสนจะเรียบง่าย แต่ถูกนำเสนอออกมาได้อย่างละเอียดอ่อน และประณีตยิ่งนัก โดยการพูดถึงประเด็นสิ่งที่สังคมไม่ยอมรับและตีค่าว่ามันชั้นต่ำ ก่อนที่พวกเขาจะได้รับรู้และเข้าใจมันอย่างแท้จริง . . ไดโงะ โคบายาชิ ก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ถูกสังคมตีค่าไปก่อน เพราะด้วยอาชีพรับตกแต่งศพที่ถูกกล่าวว่าเป็นงานไร้เกียรติ และเป็นเรื่องน่าอายของพวกไม่มีอะไรทำ ซึ่งจากที่ไดโงะได้รับงานใหม่ๆ เขาก็มีความรู้สึกนี้เช่นเดียวกัน แต่เมื่อนานวันเข้า เขาก็ได้ซึมซับและเรียนรู้ถึงความประณีตในงานอันละเอียดอ่อนนี้ มันจึงเริ่มทำให้เขายอมรับและมีความสุขกับการทำงานมากยิ่งขึ้น . . บวกกับเสียงเชลโล่ที่ถูกนำใส่เข้ามา มันยิ่งขับกล่อมให้เราหลับตา และจินตนาการไปถึงความคิดเรื่องการปล่อยวางและหาความสุขที่แท้จริงยิ่งนัก . . นอกจากนั้นยังมีประเด็นเรื่องส่วนตัวของไดโงะ ที่กล่าวถึงความหลังฝังใจ ที่มีต่อพ่อผู้ให้กำเนิดที่จากไปเมื่อครั้งยังเด็ก และไม่หวนคืนกลับมาอีกเลย . . เรื่องราวทั้งหลายแหล่ใน Departures จึงจัดว่าเป็นอะไรที่เรียบง่าย แต่มันถูกสร้างสรรค์มาด้วยความใส่ใจ และค่อยๆลงมือทำ ผลงานที่ออกมาจึงเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่ายิ่งนัก !!
ผู้เขียน C. Non
Movie Insurgent & เด็กรักหนัง
[CR] [Review ภาพยนตร์] : Departures (Japan , 2008) ความสุขนั้นนิรันดร
Departures (2008) : ความสุขนั้นนิรันดร , Directed by Yojiro Takita
.
ผลงานของผู้กำกับ Yojiro Takita ที่ว่าด้วยเรื่องราวของ ไดโงะ โคบายาชิ (Daigo Kobayashi) นักเล่นเชลโล่ในวงออเคสตร้า ที่จู่ๆต้องล้มเลิกความฝันของตนกับการก้าวขึ้นสู่ความเป็นมืออาชีพ และกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดพร้อมกับภรรยา โดยงานใหม่ที่เขาได้รับนั้น คือการเป็นโนคังฉิ หรือ ผู้รับตกแต่งศพ ก่อนที่จะนำร่างผู้ตายออกเดินทางสู่ความสุขอันเป็นนิรันดร์ . .
.
Departures เป็นภาพยนตร์ที่สุดแสนจะเรียบง่าย แต่ถูกนำเสนอออกมาได้อย่างละเอียดอ่อน และประณีตยิ่งนัก โดยการพูดถึงประเด็นสิ่งที่สังคมไม่ยอมรับและตีค่าว่ามันชั้นต่ำ ก่อนที่พวกเขาจะได้รับรู้และเข้าใจมันอย่างแท้จริง . . ไดโงะ โคบายาชิ ก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ถูกสังคมตีค่าไปก่อน เพราะด้วยอาชีพรับตกแต่งศพที่ถูกกล่าวว่าเป็นงานไร้เกียรติ และเป็นเรื่องน่าอายของพวกไม่มีอะไรทำ ซึ่งจากที่ไดโงะได้รับงานใหม่ๆ เขาก็มีความรู้สึกนี้เช่นเดียวกัน แต่เมื่อนานวันเข้า เขาก็ได้ซึมซับและเรียนรู้ถึงความประณีตในงานอันละเอียดอ่อนนี้ มันจึงเริ่มทำให้เขายอมรับและมีความสุขกับการทำงานมากยิ่งขึ้น . . บวกกับเสียงเชลโล่ที่ถูกนำใส่เข้ามา มันยิ่งขับกล่อมให้เราหลับตา และจินตนาการไปถึงความคิดเรื่องการปล่อยวางและหาความสุขที่แท้จริงยิ่งนัก . . นอกจากนั้นยังมีประเด็นเรื่องส่วนตัวของไดโงะ ที่กล่าวถึงความหลังฝังใจ ที่มีต่อพ่อผู้ให้กำเนิดที่จากไปเมื่อครั้งยังเด็ก และไม่หวนคืนกลับมาอีกเลย . . เรื่องราวทั้งหลายแหล่ใน Departures จึงจัดว่าเป็นอะไรที่เรียบง่าย แต่มันถูกสร้างสรรค์มาด้วยความใส่ใจ และค่อยๆลงมือทำ ผลงานที่ออกมาจึงเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่ายิ่งนัก !!
ผู้เขียน C. Non