เราอยากให้เพื่อนๆที่คบกับแฟนมานานๆลองแชร์ความคิดเห็นกับเรื่องของเราหน่อยค่ะ
ตอนนี้เรากับแฟนคบกันมาได้6ปีกว่าแล้ว
ทุกอย่างดูไปได้ดีค่ะ. แฟนพาเปิดตัวกับทางบ้านพากินข้าวกับครอบครัวและญาติๆ
ตอนสมัยเรียนพาไปเจอเพื่อน พอทำงานก็พาไปเปิดตัวกับเพื่อนพี่ที่ทำงานโดยเราไม่ได้ขอ
ดูเหมือนมีการเปิดตัวจะคบกันไปได้ยาวๆ. แต่สิ่งที่ทำให้เราสับสนเพราะมันสวนทางกัน คือ
เค้าไม่สนใจดูแลเราเลย. ปล่อยให้เรานั่งรถไปหาไกลๆบ้าง ส่งนั่งรถตู้รถเมล์กลับบ้านบ้าง
โยนเราให้กลับกับแม่เค้าบ้างญาติบ้าง(ทางเดียวกัน)คือเราก็กลับได้นะค่ะ
แต่มันเป็นความรู้สึกแบบนี่เรามาหาตั้งไกลขากลับก็น่าจะเป็นห่วงดูแลพาไปส่งบ้านสักหน่อยสิ
หรือเรามีธุระต่างจังหวัดก็ให้เรานั่งรถไปเอง ทำธุระคนเดียวทั้งๆที่เค้าขับรถพาไปได้
ไม่ชอบตอบไลน์ ไม่โทรหา หลังๆงอลก็ไม่ง้อปล่อยให้เราหายเอง
ติดเพื่อนติดเหล้า ชอบสังสรรค์ เป็นคนที่ใครขัดใจไม่ค่อยได้ หัวดื้อใครเตือนก็ไม่ฟัง
จนเรารู้สึกเหนื่อย เค้าแสดงออกต่อหน้าคนอื่นว่าเราคือคนที่ใช่ แต่ทำไมกับความรู้สึก
เราคิดว่ามันเติมไม่เต็มเลยค่ะ มันขาด มันเหมือนภาพวาดที่ไม่ระบายสี มันสับสนว่าเธอรักเราจริงรึป่าวเนี่ย
เวลาไปหาก็ไม่ค่อยสนใจ ตอนกลางคืนนั่งเล่นเกมส์ปล่อยเราหลับไปก่อน ติดโทรสับดูนู่นนี่ตลอดเวลา
ขอให้เจอหน้าแต่แทบไม่มีบทสนทนากัน ไม่เคยเข้ามาหอมหรือจูบจำไม่ได้แล้วครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
จะมีบ้างก็เข้ามากอดตอนนอนแล้วหลับไป
เราเคยพูดตรงๆกับเค้าแล้วค่ะ แต่เค้าก็เหมือนฟังหูซ้ายทะลุหูขวา แล้วก็ทำพฤติกรรมแบบเดิมๆ
หลักๆเลยคือเค้าไม่สนใจ และ ไม่ดูแลกันเลย คนรักกันมันไม่น่าจะเป็นแบบนี้สิค่ะ
เราไม่รู้จะเอายังไงกับความสัมพันธ์แบบนี้ดี หรือเราคาดหวังเค้าเกินไป
ใจนึงเราก็แอบกลัวว่าสักวันนึงเราอาจไม่ใช่คนที่ใช่ เค้าเลยไม่แสดงความรู้สึกกับเราแบบนั้น
แล้วถึงตอนนั้นมันไม่รู้จะเลยไปกี่ปีถึงกี่ปี คงจะทั้งเสียใจหนักมากและเสียเวลา
อยากให้เพื่อนช่วยแชร์ความเห็นว่าเพื่อนๆมีวิธีอย่างไรบ้างค่ะที่จะบอกเค้าหรือทำให้เค้ารู้ว่า
ว่าถ้าาเค้ารักเราจริงอยากให้เค้าให้ความสำคัญกันหน่อยอยากให้เค้ารู้ว่า
การดูแลเอาใจใส่กันมันเป็นส่วนสำคัญของความรัก
ไม่ใช่แค่ภาพภายนอกที่คนอื่นเห็นหรือระยะเวลาในการคบกัน
เพราะเราพูดไปเค้าไม่สนใจฟังเลย
ขอถามคนที่คบแฟนมานานๆนะค่ะ. อาการแบบนี้คือเราควรไปต่อไหมค่ะ
ตอนนี้เรากับแฟนคบกันมาได้6ปีกว่าแล้ว
ทุกอย่างดูไปได้ดีค่ะ. แฟนพาเปิดตัวกับทางบ้านพากินข้าวกับครอบครัวและญาติๆ
ตอนสมัยเรียนพาไปเจอเพื่อน พอทำงานก็พาไปเปิดตัวกับเพื่อนพี่ที่ทำงานโดยเราไม่ได้ขอ
ดูเหมือนมีการเปิดตัวจะคบกันไปได้ยาวๆ. แต่สิ่งที่ทำให้เราสับสนเพราะมันสวนทางกัน คือ
เค้าไม่สนใจดูแลเราเลย. ปล่อยให้เรานั่งรถไปหาไกลๆบ้าง ส่งนั่งรถตู้รถเมล์กลับบ้านบ้าง
โยนเราให้กลับกับแม่เค้าบ้างญาติบ้าง(ทางเดียวกัน)คือเราก็กลับได้นะค่ะ
แต่มันเป็นความรู้สึกแบบนี่เรามาหาตั้งไกลขากลับก็น่าจะเป็นห่วงดูแลพาไปส่งบ้านสักหน่อยสิ
หรือเรามีธุระต่างจังหวัดก็ให้เรานั่งรถไปเอง ทำธุระคนเดียวทั้งๆที่เค้าขับรถพาไปได้
ไม่ชอบตอบไลน์ ไม่โทรหา หลังๆงอลก็ไม่ง้อปล่อยให้เราหายเอง
ติดเพื่อนติดเหล้า ชอบสังสรรค์ เป็นคนที่ใครขัดใจไม่ค่อยได้ หัวดื้อใครเตือนก็ไม่ฟัง
จนเรารู้สึกเหนื่อย เค้าแสดงออกต่อหน้าคนอื่นว่าเราคือคนที่ใช่ แต่ทำไมกับความรู้สึก
เราคิดว่ามันเติมไม่เต็มเลยค่ะ มันขาด มันเหมือนภาพวาดที่ไม่ระบายสี มันสับสนว่าเธอรักเราจริงรึป่าวเนี่ย
เวลาไปหาก็ไม่ค่อยสนใจ ตอนกลางคืนนั่งเล่นเกมส์ปล่อยเราหลับไปก่อน ติดโทรสับดูนู่นนี่ตลอดเวลา
ขอให้เจอหน้าแต่แทบไม่มีบทสนทนากัน ไม่เคยเข้ามาหอมหรือจูบจำไม่ได้แล้วครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
จะมีบ้างก็เข้ามากอดตอนนอนแล้วหลับไป
เราเคยพูดตรงๆกับเค้าแล้วค่ะ แต่เค้าก็เหมือนฟังหูซ้ายทะลุหูขวา แล้วก็ทำพฤติกรรมแบบเดิมๆ
หลักๆเลยคือเค้าไม่สนใจ และ ไม่ดูแลกันเลย คนรักกันมันไม่น่าจะเป็นแบบนี้สิค่ะ
เราไม่รู้จะเอายังไงกับความสัมพันธ์แบบนี้ดี หรือเราคาดหวังเค้าเกินไป
ใจนึงเราก็แอบกลัวว่าสักวันนึงเราอาจไม่ใช่คนที่ใช่ เค้าเลยไม่แสดงความรู้สึกกับเราแบบนั้น
แล้วถึงตอนนั้นมันไม่รู้จะเลยไปกี่ปีถึงกี่ปี คงจะทั้งเสียใจหนักมากและเสียเวลา
อยากให้เพื่อนช่วยแชร์ความเห็นว่าเพื่อนๆมีวิธีอย่างไรบ้างค่ะที่จะบอกเค้าหรือทำให้เค้ารู้ว่า
ว่าถ้าาเค้ารักเราจริงอยากให้เค้าให้ความสำคัญกันหน่อยอยากให้เค้ารู้ว่า
การดูแลเอาใจใส่กันมันเป็นส่วนสำคัญของความรัก
ไม่ใช่แค่ภาพภายนอกที่คนอื่นเห็นหรือระยะเวลาในการคบกัน
เพราะเราพูดไปเค้าไม่สนใจฟังเลย