สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน เกริ่นก่อนนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม อาจจะเล่าไม่เก่ง ลืมไปบ้าง พิมพ์ตกหล่นบ้าง
ต้องขออภัยทุกๆคนด้วย แต่เรื่องที่ผมจะเล่าผมสาบานว่าเกิดขึ้นจริง ไม่มีการเติมแต่งมันเปลี่ยนชีวิตผมจากคนไม่เคยเชื่อ
เข้าเรื่องเลยนะครับ เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อปลายปีที่แล้ว (2557) ผมและเพื่อนๆเป็นนักศึกษารังสิต ตอนนั้นจะขึ้นปี3
เราตกลงจะย้ายออกจากหอกัน เพื่อหาบ้านจะเช่าอยู่ด้วยกัน เราเช่ากัน6คน เราชื่อ (พ) และเพื่อนผชชื่อ (อ) ผญชื่อ (ต) (น) (บ) (ฝ)
มีเพื่อนของเพื่อนแวะเวียนมาเที่ยวอีก2-4คน ช่วงมิ.ย 57 เราได้บ้านหลังนึงใกล้ม.เดินไปเรียนได้ แต่ก็เช่าได้เดือนเดียว เพราะทะเลาะกับคนดูแลที่ขี้เมา
จึงได้อีกหลังหนึ่ง ใกล้ม.กว่าเดิม (หลังนี้แหละ) บ้านเป็นบ้านสองชั้น 4ห้องนอน ข้างล่างมี1ห้องนอน ห้องน้ำอยู่นอกห้อง แยกขาดกับข้างบน
ข้างบนมีที่นั่งดูทีวีตรงกลาง ฝั่งหน้าบ้านมี2ห้องนอนใช้ห้องน้ำร่วมกัน เป็นห้องเรา อีกห้องของ(ต) ใช้ห้องน้ำด้วยกัน ฝั่งหลังเป็น1ห้องใหญ่ของ
(น)(บ)(ฝ)อยู่ด้วยกัน ห้องน้ำในตัว มีห้องครัวและของใช้ให้ครบครัน โดยรวมถือว่าสบายมากกกกก
***และก็มีศาลที่ใหญ่โตหน้าบ้าน
---วันแรก........เราขนของย้ายจากหลังที่มีปัญหากับคนดูแลขี้เมา เป็นวันที่เหนื่อยมากๆๆ เพราะของเยอะ เอาลงจากบ้านเก่า ยกขึ้นรถ เอาลงจากรถ
ย้ายเข้าบ้านใหม่ ขึ้นชั้น2 กว่าจะเก็บของเข้าที่ทำเอาเหนื่อยมาก แต่ละคนก็กุลีกุจอกับการจัดห้องของตัวเอง ของเราจัดๆไปกองๆไปก่อนบ้าง
แต่ที่เสร็จอย่างแรกคือที่นอน เราทิ้งตัว เปิดแอร์แรงๆเพราะเหนื่อย นอนเพลินๆสักพัก ตาก็เหลือบไปเห็นรอยบนเพดาน เราจ้องมองข้างดวงไฟพักนึง
จนดูออกว่าเป็นรอยเท้า(รอยตีนนี่แหละ) แต่ในใจก็ เอ๊ะ รอยเท้าบนเพดาน ??? เราลุกขึ้นยืมแหงนมอง มันเป็นรอยเท้าสีออกน้ำตาลๆ
เป็นรูปตีนแบบไม่ใส่รองเท้า ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรมาก แค่ว่าคนเก่าอาจจะเล่นๆ แพลงกิ้ง หกสูงอะไร จึงเอาเก้าอี้มารองยืน ผ้าชุบน้ำมาเช็ดๆถูๆ
เออ มันออกว่ะ ก็ถูๆไป เอ๊ะมีอีกรอย ยิ่งใกล้ยิ่งเห็น แล้วก็มีอีกรอย อีกรอย เต็มเพดาน จนเริ่มสงสัยแล้ว คนเก่ามันเล่นอะไรกัน เราเช็ดมันจนหมด
ตอนนั้นก็ใจไม่ดี ไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟังกลัวมันคิดมากกัน
***เดี๋ยวเรามาเล่าต่อเป็นช่วงๆน่ะ จะได้ไม่ยาวจนอ่านยากไป
เรื่องราวหลอนที่สุดในชีวิต...นักศึกษากับบ้านเช่า ม.รังสิต
ต้องขออภัยทุกๆคนด้วย แต่เรื่องที่ผมจะเล่าผมสาบานว่าเกิดขึ้นจริง ไม่มีการเติมแต่งมันเปลี่ยนชีวิตผมจากคนไม่เคยเชื่อ
เข้าเรื่องเลยนะครับ เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อปลายปีที่แล้ว (2557) ผมและเพื่อนๆเป็นนักศึกษารังสิต ตอนนั้นจะขึ้นปี3
เราตกลงจะย้ายออกจากหอกัน เพื่อหาบ้านจะเช่าอยู่ด้วยกัน เราเช่ากัน6คน เราชื่อ (พ) และเพื่อนผชชื่อ (อ) ผญชื่อ (ต) (น) (บ) (ฝ)
มีเพื่อนของเพื่อนแวะเวียนมาเที่ยวอีก2-4คน ช่วงมิ.ย 57 เราได้บ้านหลังนึงใกล้ม.เดินไปเรียนได้ แต่ก็เช่าได้เดือนเดียว เพราะทะเลาะกับคนดูแลที่ขี้เมา
จึงได้อีกหลังหนึ่ง ใกล้ม.กว่าเดิม (หลังนี้แหละ) บ้านเป็นบ้านสองชั้น 4ห้องนอน ข้างล่างมี1ห้องนอน ห้องน้ำอยู่นอกห้อง แยกขาดกับข้างบน
ข้างบนมีที่นั่งดูทีวีตรงกลาง ฝั่งหน้าบ้านมี2ห้องนอนใช้ห้องน้ำร่วมกัน เป็นห้องเรา อีกห้องของ(ต) ใช้ห้องน้ำด้วยกัน ฝั่งหลังเป็น1ห้องใหญ่ของ
(น)(บ)(ฝ)อยู่ด้วยกัน ห้องน้ำในตัว มีห้องครัวและของใช้ให้ครบครัน โดยรวมถือว่าสบายมากกกกก
***และก็มีศาลที่ใหญ่โตหน้าบ้าน
---วันแรก........เราขนของย้ายจากหลังที่มีปัญหากับคนดูแลขี้เมา เป็นวันที่เหนื่อยมากๆๆ เพราะของเยอะ เอาลงจากบ้านเก่า ยกขึ้นรถ เอาลงจากรถ
ย้ายเข้าบ้านใหม่ ขึ้นชั้น2 กว่าจะเก็บของเข้าที่ทำเอาเหนื่อยมาก แต่ละคนก็กุลีกุจอกับการจัดห้องของตัวเอง ของเราจัดๆไปกองๆไปก่อนบ้าง
แต่ที่เสร็จอย่างแรกคือที่นอน เราทิ้งตัว เปิดแอร์แรงๆเพราะเหนื่อย นอนเพลินๆสักพัก ตาก็เหลือบไปเห็นรอยบนเพดาน เราจ้องมองข้างดวงไฟพักนึง
จนดูออกว่าเป็นรอยเท้า(รอยตีนนี่แหละ) แต่ในใจก็ เอ๊ะ รอยเท้าบนเพดาน ??? เราลุกขึ้นยืมแหงนมอง มันเป็นรอยเท้าสีออกน้ำตาลๆ
เป็นรูปตีนแบบไม่ใส่รองเท้า ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรมาก แค่ว่าคนเก่าอาจจะเล่นๆ แพลงกิ้ง หกสูงอะไร จึงเอาเก้าอี้มารองยืน ผ้าชุบน้ำมาเช็ดๆถูๆ
เออ มันออกว่ะ ก็ถูๆไป เอ๊ะมีอีกรอย ยิ่งใกล้ยิ่งเห็น แล้วก็มีอีกรอย อีกรอย เต็มเพดาน จนเริ่มสงสัยแล้ว คนเก่ามันเล่นอะไรกัน เราเช็ดมันจนหมด
ตอนนั้นก็ใจไม่ดี ไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟังกลัวมันคิดมากกัน
***เดี๋ยวเรามาเล่าต่อเป็นช่วงๆน่ะ จะได้ไม่ยาวจนอ่านยากไป