เคยไหม? เหนื่อยมากทั้งกายและใจอยากจะหยุดอยากจะพอ แต่เพราะรักมากกว่าถึงทำให้อดทนเพื่อคำว่า "เรา"

เพื่อนๆเคยไหมคะ ทั้งๆที่เราพยายามทำดี พยามยามดิ้นรนเพื่อไม่ให้เรื่องเล็กๆน้อยต้องมาเปนปันหาในชีวิตคู่  แต่สุดท้ายมันก็เกิดปันหาขึ้นจนได้ และปัน
หานั้น เค้ากลับมาบอกเราว่าเราคือต้นเหตุที่ทำให่เปนแบบนี้  

เคยไหมค้ะ ที่ เหนื่อย  เหนื่อยมากที่จะต้องมานั้ทะเลาะที่จะต้องมานั้งอธิบายอย่างนั้นอย่างนี้


เคยไหมค่ะที่ วูบนึงในสมองมันคิดแล้วว่าจะพออยากจะเลิก  แต่พอถึงช่วงเวลานั้นจิงๆ กลับกลายเปนเราที่อ่อนแอ กลับทำไม่ได้
เพราะรัก ต่อให้โกดเค้ามากมายขนาดไหน ไม่เข้าใจเค้ามากขนาดไหน อยากหยุด อยากเลิกมากมายขนาดไหน แต่พอถึงสถานการ์ณนั้นจิงๆ กลับทำไมได้ เพียงเพราะคำๆ เดียว คือ คำว่ารัก มากกว่า   เพียงเพราะอยากให้ชีวิตคู่ของเรามันดีกว่านี้ไม่ใช่มาหยุดตรงนี้กับปันหาแค่นี้

ตอนนี้ จขกท.ไม่รุ้จะอธิบายออกมาเปนคำพูดยังงัยกะความรุ้สึกตอนนี้ มันบอกไม่ถุกอ่ะ  เพื่อนมาช่วยแชร์ความคิดเหนหน่อยได้ไหมค่ะว่า จขกท.จะทำยังไงแล้วที่ จขกท.คิด จขกท.ผิดมากไหมที่คิดแบบนี้ ผิดมากไหมที่ยอมรับทุกอย่างยอมขอโทดทั้งๆที่เราไม่ผิด เพียงเพราะอยากให้เราสองคนเดินไปด้วยกัน ประคับประคองความรัก ความรุ้สึกของคนที่เรารัก แต่ให้เราเจ็บเราเหนื่อยมากมายขนาดไหนก็ตาม .....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่