- สวัสดีครับนี้เป็นกระทู้แรกของผม (เห็นใครๆเขาพูดกัน) ขอคำแนะนำด้วยนะครับ
ผมชอบการเดินป่าและนี้เป็นทริปแรกของผม ในใจก็คิดมันจะขนาดไหนกันเชียว
หลังจากปลุกความฮึกเฮิมในตัวได้แล้ว ก็ชวนเพื่อนร่วมชะตากรรมไปอีกสองคน
โดยเป้าหมายแรกจะไปพิชิตเขาช้างเผือกที่กระแสกำลังมา และผมเป็นหนึ่งในนั้นที่โทรจองและผิดหวังกลับมา
เป้าหมายใหม่ของเราได้คำแนะนำจากเพื่อนในกลุ่มท่องเที่ยวให้ไปสันหนอกวัวสิ อยู่ใกล้ๆกันและเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในภาคตะวันตก
ด้วยความสูง 1,767 เมตรจากระดับน้ำทะเล
แผนการเดินทางของผมคือ 3 คืน 2 วัน เดินทางในคืนวันที่ 4 ธค 57 แล้วไปนอนเล่นกันที่สังขระบุรีในคืนวันพ่อ
แล้วขึ้นเขาสันหนอกวันวันที่ 6 ธค. 57 จัดสิครับ รออะไรกัน ไปเริ่มกันเลย
- คืนวันที่ 4 ธค. 57
เราออกเดินทางกันตอนกลางคืน เป็นวันฝนพร่ำ บรรยากาศ ChillChill CoolCool พาเคลิ้มฝัน จนทำให้สารถีเรามีอาการคล้อยตาม ไม่ไหวเลยขอจอดนอนพักกันหน้าน้ำตกไทรโยคน้อยสักงีบ แล้วค่อยไปต่อ
พอใกล้เช้าเรารีบเร่งเครื่องเพื่ออยากเห็นพระอาทิตขึ้นที่ป้อมปี๋ แต่เราผิดหวังที่กลับไม่เห็น เพราะนี้เราอยู่ภาคตะวันตกพระอาทิตย์ขึ้นอีกทาง

บรรกาศตอนเช้าอากาศดีครึมฟ้าครึมฝน ส่วนป้อมปี๋เป็นจุดชมพระอาทิตย์ตก Fail สิครับ

นี้เป็นน้ำในเขื่อนวชิราลงกรณ์ (เขือนเขาแหลม) มีพื้นที่ร่วมไปถึงสะพานมอญ

เราก็สูดอากาศ Ozone ที่กรุงเทพมีน้อยให้เต็มปอด ชุ่มฉ่ำหัวใจ

แพหลังนี้ให้นักท่องเที่ยวมาพักผ่อนโดดน้ำได้นะครับ ติดต่อทางเจ้าหน้าที่ได้เลย

เรามาถึงกันแต่เช้า และเมื่อวานเป็นวันทำงาน ลานก้างเต๊นท์เลยไม่ค่อยมีคน

จุดบริการนักท่องเที่ยว มีอาหารตามสั่งขาย เราฝากท้องที่นี้ในมื้อเช้า

โดยบ้านพักที่นี้ก็มี โดยเดินข้ามสะพานแขวนไปอีกฝั่งหนึ่ง

แวะถ่ายรูปเล่นกันสักพัก

พอถ่ายรูปกันหน่ำใจ ก็อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมไปเที่ยวในตัวเมืองสังขระบุรี

ระหว่างไปสังขระถนนก็มีฝนปอยๆ ทำให้ถนนลื่น+เป็นทางโค้งเยอะ ขับขี่ปลอดภัยนะครับ ไม่ต้องรีบร้อน

เราแวะถ่ายรูปที่จุดชมวิวสะพานก่อนเข้าตัวเมืองสังขระ

บรรยากาศตอนเช้าฝนตกปอยๆแดดไม่ร้อนดีครับ

เรามาถึงสะพานมอญก็แวะเติมพลังกันก่อน แล้วค่อยไปหาที่พักกัน

หลังจากเราถ่ายรูปจนหน่ำใจ หนังท้องตึง+เมื่อคืนนอนบนรถ ก็ง่วงมาก ไปหาที่พักกัน

เรามาถึงเช้าวันที่ 5 ธค เป็นวันพ่อเลยมีคนจำนวนมาก ที่พักเต็มเกือบทุกที่

เราได้ Oh Dee Hostle เป็นที่พักในคืนนี้ ห้องหนึ่งนอนได้ 4 คน เรามากันแค่ 3 คน เขาจึงจัดให้ลุงชาวญี่ปุ่นมาอยู่ด้วย ครบ 4 คนพอดี
คุณลุงชาวญี่ปุ่นอายุน่าจะ 50 กว่าๆ

เข้า Check-in ตอนช่วงบ่ายๆ ก็หลับแบบเป็นตาย ลุงชาวญี่ปุ่นเปิดประตูเข้ามาก็ตกใจนิดนึงที่เห็นพวกเรานอนเอาโล่
เขาก็เข้ามาอย่างเบาๆ เก็บของเขาเข้าที่ ในจังหวะที่เราตื่น เขาก็ยิ้มให้เราเบาๆ

พอเราตื่นเกือบสี่โมงเย็นก็สำรวจที่พัก

ล้างหน้า อาบน้ำ เพื่อเตรียมไปเดินดูพระอาทิตย์ที่สะพานมอญ

ห้องน้ำด้านบนชั้นสอง เป็นแบบรวม ก็เขิลๆหน่อยตอนเป็นประตูมาเจอแขกท่านอื่น

มีน้ำอุ่น ผมรอดแล้ว ผมเป็นคนขี้หนาว

ในส่วนของทางเดินเป็นพื้นไม้ ผมถึงกับต้องงัดวิชาย่องเบามาใช้เลยทีเดียว (ไม่ได้ขโมยของนะครับ) กลัวรบกวนแขกท่านอื่น

มีมุมนั่งเล่น เราก็ออกมาข้างนอก กลัวจะรบกวนคุณลุงชาวญี่ปุ่นซึ่งดขานอนไวมาก

มุมนั่งเล่นด้านล่าง

บรรยากาศดี ใกล้ตลาดกลางคืน ไม่อดตายครับคืนนี้

ดูมุมกว้างๆกันบ้าง

มาดูภาพบรรยากาศสะพานมอญ ตอนเย็นกันบ้าง โดยเราใช้การเดินเไป พื่อนบอกว่าไม่ไกลงั้นไปกันเลย
เดินไปเรื่อยๆเกือบโล ไม่ค่อยไกลเท่าไหร่ 55+

บรรยากาศยามเย็น พระอาทิตตกอีกทางหนึ่งครับ วันนี้คนใส่เสื้อเหลืองในวันพ่อกันเยอะมาก

โดยวันที่ 5 ธค. เป็นวันขึ้น 15 ค่ำพอดี เลยได้เห็นพระจันทร์เต็มดวง
[CR] ฮึกเฮิม! มุ่งสู่ "สันหนอกวัว..ให้รักเราเป็นตำนาน"
ผมชอบการเดินป่าและนี้เป็นทริปแรกของผม ในใจก็คิดมันจะขนาดไหนกันเชียว
หลังจากปลุกความฮึกเฮิมในตัวได้แล้ว ก็ชวนเพื่อนร่วมชะตากรรมไปอีกสองคน
โดยเป้าหมายแรกจะไปพิชิตเขาช้างเผือกที่กระแสกำลังมา และผมเป็นหนึ่งในนั้นที่โทรจองและผิดหวังกลับมา
เป้าหมายใหม่ของเราได้คำแนะนำจากเพื่อนในกลุ่มท่องเที่ยวให้ไปสันหนอกวัวสิ อยู่ใกล้ๆกันและเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในภาคตะวันตก
ด้วยความสูง 1,767 เมตรจากระดับน้ำทะเล
แผนการเดินทางของผมคือ 3 คืน 2 วัน เดินทางในคืนวันที่ 4 ธค 57 แล้วไปนอนเล่นกันที่สังขระบุรีในคืนวันพ่อ
แล้วขึ้นเขาสันหนอกวันวันที่ 6 ธค. 57 จัดสิครับ รออะไรกัน ไปเริ่มกันเลย
- คืนวันที่ 4 ธค. 57
เราออกเดินทางกันตอนกลางคืน เป็นวันฝนพร่ำ บรรยากาศ ChillChill CoolCool พาเคลิ้มฝัน จนทำให้สารถีเรามีอาการคล้อยตาม ไม่ไหวเลยขอจอดนอนพักกันหน้าน้ำตกไทรโยคน้อยสักงีบ แล้วค่อยไปต่อ
พอใกล้เช้าเรารีบเร่งเครื่องเพื่ออยากเห็นพระอาทิตขึ้นที่ป้อมปี๋ แต่เราผิดหวังที่กลับไม่เห็น เพราะนี้เราอยู่ภาคตะวันตกพระอาทิตย์ขึ้นอีกทาง
บรรกาศตอนเช้าอากาศดีครึมฟ้าครึมฝน ส่วนป้อมปี๋เป็นจุดชมพระอาทิตย์ตก Fail สิครับ
นี้เป็นน้ำในเขื่อนวชิราลงกรณ์ (เขือนเขาแหลม) มีพื้นที่ร่วมไปถึงสะพานมอญ
เราก็สูดอากาศ Ozone ที่กรุงเทพมีน้อยให้เต็มปอด ชุ่มฉ่ำหัวใจ
แพหลังนี้ให้นักท่องเที่ยวมาพักผ่อนโดดน้ำได้นะครับ ติดต่อทางเจ้าหน้าที่ได้เลย
เรามาถึงกันแต่เช้า และเมื่อวานเป็นวันทำงาน ลานก้างเต๊นท์เลยไม่ค่อยมีคน
จุดบริการนักท่องเที่ยว มีอาหารตามสั่งขาย เราฝากท้องที่นี้ในมื้อเช้า
โดยบ้านพักที่นี้ก็มี โดยเดินข้ามสะพานแขวนไปอีกฝั่งหนึ่ง
แวะถ่ายรูปเล่นกันสักพัก
พอถ่ายรูปกันหน่ำใจ ก็อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมไปเที่ยวในตัวเมืองสังขระบุรี
ระหว่างไปสังขระถนนก็มีฝนปอยๆ ทำให้ถนนลื่น+เป็นทางโค้งเยอะ ขับขี่ปลอดภัยนะครับ ไม่ต้องรีบร้อน
เราแวะถ่ายรูปที่จุดชมวิวสะพานก่อนเข้าตัวเมืองสังขระ
บรรยากาศตอนเช้าฝนตกปอยๆแดดไม่ร้อนดีครับ
เรามาถึงสะพานมอญก็แวะเติมพลังกันก่อน แล้วค่อยไปหาที่พักกัน
หลังจากเราถ่ายรูปจนหน่ำใจ หนังท้องตึง+เมื่อคืนนอนบนรถ ก็ง่วงมาก ไปหาที่พักกัน
เรามาถึงเช้าวันที่ 5 ธค เป็นวันพ่อเลยมีคนจำนวนมาก ที่พักเต็มเกือบทุกที่
เราได้ Oh Dee Hostle เป็นที่พักในคืนนี้ ห้องหนึ่งนอนได้ 4 คน เรามากันแค่ 3 คน เขาจึงจัดให้ลุงชาวญี่ปุ่นมาอยู่ด้วย ครบ 4 คนพอดี
คุณลุงชาวญี่ปุ่นอายุน่าจะ 50 กว่าๆ
เข้า Check-in ตอนช่วงบ่ายๆ ก็หลับแบบเป็นตาย ลุงชาวญี่ปุ่นเปิดประตูเข้ามาก็ตกใจนิดนึงที่เห็นพวกเรานอนเอาโล่
เขาก็เข้ามาอย่างเบาๆ เก็บของเขาเข้าที่ ในจังหวะที่เราตื่น เขาก็ยิ้มให้เราเบาๆ
พอเราตื่นเกือบสี่โมงเย็นก็สำรวจที่พัก
ล้างหน้า อาบน้ำ เพื่อเตรียมไปเดินดูพระอาทิตย์ที่สะพานมอญ
ห้องน้ำด้านบนชั้นสอง เป็นแบบรวม ก็เขิลๆหน่อยตอนเป็นประตูมาเจอแขกท่านอื่น
มีน้ำอุ่น ผมรอดแล้ว ผมเป็นคนขี้หนาว
ในส่วนของทางเดินเป็นพื้นไม้ ผมถึงกับต้องงัดวิชาย่องเบามาใช้เลยทีเดียว (ไม่ได้ขโมยของนะครับ) กลัวรบกวนแขกท่านอื่น
มีมุมนั่งเล่น เราก็ออกมาข้างนอก กลัวจะรบกวนคุณลุงชาวญี่ปุ่นซึ่งดขานอนไวมาก
มุมนั่งเล่นด้านล่าง
บรรยากาศดี ใกล้ตลาดกลางคืน ไม่อดตายครับคืนนี้
ดูมุมกว้างๆกันบ้าง
มาดูภาพบรรยากาศสะพานมอญ ตอนเย็นกันบ้าง โดยเราใช้การเดินเไป พื่อนบอกว่าไม่ไกลงั้นไปกันเลย
เดินไปเรื่อยๆเกือบโล ไม่ค่อยไกลเท่าไหร่ 55+
บรรยากาศยามเย็น พระอาทิตตกอีกทางหนึ่งครับ วันนี้คนใส่เสื้อเหลืองในวันพ่อกันเยอะมาก
โดยวันที่ 5 ธค. เป็นวันขึ้น 15 ค่ำพอดี เลยได้เห็นพระจันทร์เต็มดวง
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น