ละครจะเล่นพรุ่งนี้อีก 1 วัน 2 รอบ (บ่าย 2 กับ ทุ่มครึ่ง) สปอยล์ตอนนี้คงไม่เป็นไรเนอะ ถือว่าชวนคนที่ดูแล้วมาแลกเปลี่ยนกัน
ส่วนตัวไปดูมาแล้ว 3 รอบ รอบพรุ่งนี้เป็นรอบที่ 4 อยากบอกว่าสนุกขึ้นทุกรอบ
รอบแรกที่ดูเป็นรอบรันทรู รู้สึกได้ถึงระบบเสียงที่ยังไม่เป๊ะ บทยืดๆ บางตอน และตอนจบที่คาใจสงสัย
รอบแรกที่ดูเราสงสัยว่าแล้วตกลงเพื่อนๆ รับไมค์กลับเข้าวงหรือป่าว (โดยที่ไมค์ต้องยอมเล่นเพลงที่เพื่อนๆ เลือก)
หรือไมค์โดนไล่ออกจากวง แล้วแม่ของไมค์ได้สร้างโรงแรมหรือป่าว ก็คาใจกันไป
แต่พอละครจบตอนที่ออกมาด้านนอก เจอนัททิวกำลังให้สัมภาษณ์นักข่าวถึงตอนจบของเรื่องพอดี
พอได้ฟังแล้ว ปิ๊ง!!! เหมือนประตูทางออกเปิดเลย (5555 เว่อร์ไปนิด) คือจากคำตอบนั้นทำให้เราเข้าใจฉากจบแบบนี้
และกลายเป็นความประทับใจไปเลย
มาเจอว่าบทสัมภาษณ์วันนั้นเป็นของเวปไทยรัฐออนไลน์ (ขอยกมาบางส่วนนะคะ)
cr.
http://www.thairath.co.th/content/519620
...ผมคิดว่าเป็นพอยท์ (point) ที่ดีมากๆ แต่เราก็คงไม่ได้บอกคนดูหรอกว่า ให้ทำแบบนั้นจริงๆ ให้เขาคิดเองมากกว่า
ว่าดูเสร็จแล้วจะเลือกทางอย่างที่ไมค์ (พระเอกในเรื่อง) ทำหรือเปล่า หรือจะคิดทำยังไงต่อไป"...
เลยทำให้เราชอบที่จบแบบนี้ เพราะเหมือนให้คนดูไปเลือกเองว่า จะไม่สนใจดนตรีไทยเหมือนเพื่อนๆ ของไมค์
หรือเห็นว่าดนตรีไทยก็ดีแต่ก็แค่ของที่อยู่ในตู้โชว์เหมือนแม่ของไมค์ หรือพยายามที่จะเก็บรักษาไว้เท่าที่เราจะทำได้เหมือนไมค์
หลังจากดูรอบรันทรูจบ เราได้มีคอมเม้นท์ไปทางแอดมินเพจของอินเด็กซ์เรื่องระบบเสียง
ตอนแรกก็คิดว่าเค้าคงไม่สนใจอะไรกับคอมเม้นท์จากผู้ชมเล็กๆ อย่างเรา แต่สิ่งที่เค้าตอบกลับมา ขอบอกว่าประทับใจมากๆ
มาถึงเรื่องฉากที่ชอบ (ขอเรียงตามความชอบ ไม่เรียงตามลำดับเรื่องนะคะ) (ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่เซียนละครเวที เป็นแค่ผู้ชมคนหนึ่งเท่านั้น)
1. ฉากที่ชอบที่สุดเป็นฉากที่ปู่กับหลานปะทะกัน ฉากนี้จะมี 2 ฉากที่ใช้เพลงที่เป็นทำนองเดียวกัน ฉากแรกเป็นตอนที่หลังรับเสด็จ
ปู่ถามไมค์เรื่องวงดนตรีที่ปู่สร้างไว้ ว่ายุคของไมค์ยังอยู่หรือป่าว ไมค์บอกว่าพ่อของไมค์ยุบวงไปแล้ว แล้วก็เริ่มเข้าเพลง..
ฝั่งปู่จะโทษหลานที่ไม่เก็บรักษา ทำลายสิ่งที่บรรพบุรุษสร้างไว้ ฝั่งหลานก็เถียงว่าจะโทษรุ่นหลานได้ยังไง ในเมื่อเกิดมาก็ไม่เคยได้ยินดนตรีไทยแล้ว
มาฉากที่ 2 เพลงทำนองเดิม แต่เป็นตอนสมัยสงครามโลก ที่ไม่มีใครต้อนรับดนตรีไทย ปู่ก็บอกว่า ปู่ผิดเอง (ช่วงนี้จับใจความได้ไม่เป๊ะนะคะ
เลยไม่อยากพิมพ์เล่า) แต่หลานก็บอกว่า หลานผิดเอง ที่ไม่รักษาสิ่งที่บรรพบุรุษสร้างไว้ให้
2. ฉากรับเสด็จ ประทับใจมาก ตอนรอบ 2 ที่ไปดู ได้ยินเสียงมาจากฝั่งซ้ายของเวทีตรงชั้น 1 มีคนตะโกน ทรงพระเจริญ เสียงดังมาก
เราก็อยากตะโกนบ้างนะ แต่รอบข้างวันนั้นดูกันแบบเงียบกริบมากกับฉากนี้
3. ฉากหายตัวของไมค์ตอนหลุดมิติเข้าไปยุคปู่ จะมีทั้งหมด 3 ครั้ง เราชอบครั้งที่ 3 ที่สุด ทำได้เนียนมาก คือรอบ 3 ที่ดูพอรู้แล้ว พยายามจ้องแล้วนะ
ว่าไมค์จะหายเข้าไปในฉากยังไง แต่ก็ไม่ทันเห็นสักที
4. ฉากปู่สอนหลานตีระนาด เราพีคตอนดูรอบ 3 ที่สุด คือเหมือนสัมผัสได้ถึงความรักและความผูกพันของปู่-หลาน แล้วคือฉากต่อไปปู่ต้องตายแล้ว
จุดนั้นสงสารไมค์มากๆๆๆๆๆ (ปล.ชอบเพลงตรงฉากนี้ด้วย ชื่อเพลงดนตรีนำทาง เราว่าเสียงแบงค์ เสียงโบว์ เสียงนัททิว เข้ากันดีมากๆ เลย)
5. ฉากย่อยอื่นๆ ที่มีมุกตลกสอดแทรก เราว่าขำทุกมุกนะ คือมันไม่มีมุกไหนที่แป้กเลย ยิ่งรอบ 3 ที่ดู เสียงหัวเราะดังมาก ดังมาจากทุกทิศก็ว่าได้
อย่างมุกตอนไมค์พูดถึงคำกล่าวของสตีฟ จ๊อบ ฮาตอนเก่ง(ขออภัยจำชื่อในเรื่องตอนนี้ไม่ได้) บอกว่าสตีป จอบ เป็นพ่อแกหรอ 5555555555555555
6. เอฟเฟคทุกส่วนในละครเรื่องนี้ เราว่ามันเจ๋งมาก มันเนียน มันไหลลื่น ตอนเปลี่ยนฉาก ตอนที่ใช้แสงเลเซอร์ ตอนที่ฉายภาพบนฉาก ชอบฉากที่ไมค์หาข้อมูลในกูเกิ้ล คนข้างๆ ฮือฮากันใหญ่
จริงๆ ก็ประทับใจอีกหลายฉากนะ แต่เรียบเรียงความคิดไม่ค่อยถูก เอาเป็นว่าเวลาเกือบ 3 ชม. ของการแสดง ดูแบบ ห๊า!! จบแล้วหรอ
อย่างที่บอกยิ่งรอบหลังๆ เรารู้สึกว่าการแสดงไหลลื่นมากขึ้น บทกระชับขึ้น สนุก ประทับใจ จนรู้สึกใจหายว่าพรุ่งนี้ที่ได้ดูจะเป็นรอบสุดท้ายแล้ว
เห็นแบงค์ลงในไอจีว่าที่แสดงแค่ 10 รอบ เพราะศูนย์วัฒนธรรมไม่ว่าง เสียดายเหมือนกัน
ถ้าถามว่าได้อะไรจากละครเรื่องนี้ เราว่าเราเป็นคนในยุคแม่ของไมค์ คือรู้จักดนตรีไทย เคยเล่น เคยได้ยิน เคยเห็น เคยเรียน พอเวลาผ่านไป
สิ่งที่ทำให้ระลึกถึงดนตรีไทย ก็คือแค่...."เคย" เท่านั้น ถ้านึกแบบความทรงจำสีจางๆ ก็เห็นภาพว่าสมัยม.ต้น วิชาดนตรีไทยเป็นกิจกรรมเลือกเสรี
เป็นแค่กิจกรรมเย็นวันศุกร์ที่ใครจะเลือกทำกิจกรรมอะไรก็ได้ ตอนนั้นเลือกชมรมดนตรีไทย (จำไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงเลือก)
ตอนแรกเลือกเล่นซออู้ แต่ไม่รอด เลยเปลี่ยนมาเป็นขลุ่ย ตอนสอบครูให้สอบเพลงชาติ ก็เล่นไม่ได้
ครูเลยให้ผ่านด้วยโจทย์ไล่โน้ต 1 รอบ (อนาถตัวเองแท้)
เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าแล้วเราจะปลูกฝังให้คนรุ่นลูกรุ่นหลานของเราเห็นค่าของดนตรีไทยยังไง
(ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้ยังมีเรียนดนตรีไทยกันอยู่หรือเปล่า)
วันที่ดูรอบ 2 ได้เจอกับคุณหมอก (ผู้จัดทำละครเวทีเรื่องนี้) เลยได้รู้ว่าคุณหมอกได้แจกบัตรให้กับนักเรียนด้อยโอกาสในกทม.
(อันนี้ไม่แน่ใจว่าแจก 500 หรือ 700 ใบ นะคะ) และจากที่เข้าไปดูตั๋วในเวปไทยทิกเกต จะเห็นว่ามีรอบนักเรียนด้วย
เราว่าดีมากๆๆ เลย เพราะอย่างที่บอก คนรุ่นเราก็ไม่รู้จะไปปลูกฝังเด็กๆ ยังไง คงต้องอาศัยการแสดงแบบนี้เพื่อเป็นแรงบันดาลใจ
และการเรียนการสอนในโรงเรียนด้วย
ขอไม่พูดถึงการแสดงของนักแสดงรายบุคคลนะคะ โดยรวมทุกคนแสดงได้ดี "ขึ้น" มากในทุกรอบ (ที่ได้ดู)
สุดท้ายอยากฝากขอบคุณทีมงานผู้สร้าง และทุกๆ ส่วนในละครเวทีเรื่องนี้มันสุดยอดมากจริงๆ มันอิ่ม มันปลื้มใจ มันภูมิใจ
ขอบคุณมากๆ นะคะ
MV เพลงลาวดวงเดือน
Stage Performance
ตัวอย่างฉากสำคัญ 3 ฉาก
ขอบคุณเจ้าของคลิปต้นฉบับค่ะ
รอยดุริยางค์เดอะมิวสิคัล (สปอยล์หนักมาก) ...ชวนคนที่ดูแล้วมาคุยกันค่ะ
ส่วนตัวไปดูมาแล้ว 3 รอบ รอบพรุ่งนี้เป็นรอบที่ 4 อยากบอกว่าสนุกขึ้นทุกรอบ
รอบแรกที่ดูเป็นรอบรันทรู รู้สึกได้ถึงระบบเสียงที่ยังไม่เป๊ะ บทยืดๆ บางตอน และตอนจบที่คาใจสงสัย
รอบแรกที่ดูเราสงสัยว่าแล้วตกลงเพื่อนๆ รับไมค์กลับเข้าวงหรือป่าว (โดยที่ไมค์ต้องยอมเล่นเพลงที่เพื่อนๆ เลือก)
หรือไมค์โดนไล่ออกจากวง แล้วแม่ของไมค์ได้สร้างโรงแรมหรือป่าว ก็คาใจกันไป
แต่พอละครจบตอนที่ออกมาด้านนอก เจอนัททิวกำลังให้สัมภาษณ์นักข่าวถึงตอนจบของเรื่องพอดี
พอได้ฟังแล้ว ปิ๊ง!!! เหมือนประตูทางออกเปิดเลย (5555 เว่อร์ไปนิด) คือจากคำตอบนั้นทำให้เราเข้าใจฉากจบแบบนี้
และกลายเป็นความประทับใจไปเลย
มาเจอว่าบทสัมภาษณ์วันนั้นเป็นของเวปไทยรัฐออนไลน์ (ขอยกมาบางส่วนนะคะ)
cr. http://www.thairath.co.th/content/519620
...ผมคิดว่าเป็นพอยท์ (point) ที่ดีมากๆ แต่เราก็คงไม่ได้บอกคนดูหรอกว่า ให้ทำแบบนั้นจริงๆ ให้เขาคิดเองมากกว่า
ว่าดูเสร็จแล้วจะเลือกทางอย่างที่ไมค์ (พระเอกในเรื่อง) ทำหรือเปล่า หรือจะคิดทำยังไงต่อไป"...
เลยทำให้เราชอบที่จบแบบนี้ เพราะเหมือนให้คนดูไปเลือกเองว่า จะไม่สนใจดนตรีไทยเหมือนเพื่อนๆ ของไมค์
หรือเห็นว่าดนตรีไทยก็ดีแต่ก็แค่ของที่อยู่ในตู้โชว์เหมือนแม่ของไมค์ หรือพยายามที่จะเก็บรักษาไว้เท่าที่เราจะทำได้เหมือนไมค์
หลังจากดูรอบรันทรูจบ เราได้มีคอมเม้นท์ไปทางแอดมินเพจของอินเด็กซ์เรื่องระบบเสียง
ตอนแรกก็คิดว่าเค้าคงไม่สนใจอะไรกับคอมเม้นท์จากผู้ชมเล็กๆ อย่างเรา แต่สิ่งที่เค้าตอบกลับมา ขอบอกว่าประทับใจมากๆ
มาถึงเรื่องฉากที่ชอบ (ขอเรียงตามความชอบ ไม่เรียงตามลำดับเรื่องนะคะ) (ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่เซียนละครเวที เป็นแค่ผู้ชมคนหนึ่งเท่านั้น)
1. ฉากที่ชอบที่สุดเป็นฉากที่ปู่กับหลานปะทะกัน ฉากนี้จะมี 2 ฉากที่ใช้เพลงที่เป็นทำนองเดียวกัน ฉากแรกเป็นตอนที่หลังรับเสด็จ
ปู่ถามไมค์เรื่องวงดนตรีที่ปู่สร้างไว้ ว่ายุคของไมค์ยังอยู่หรือป่าว ไมค์บอกว่าพ่อของไมค์ยุบวงไปแล้ว แล้วก็เริ่มเข้าเพลง..
ฝั่งปู่จะโทษหลานที่ไม่เก็บรักษา ทำลายสิ่งที่บรรพบุรุษสร้างไว้ ฝั่งหลานก็เถียงว่าจะโทษรุ่นหลานได้ยังไง ในเมื่อเกิดมาก็ไม่เคยได้ยินดนตรีไทยแล้ว
มาฉากที่ 2 เพลงทำนองเดิม แต่เป็นตอนสมัยสงครามโลก ที่ไม่มีใครต้อนรับดนตรีไทย ปู่ก็บอกว่า ปู่ผิดเอง (ช่วงนี้จับใจความได้ไม่เป๊ะนะคะ
เลยไม่อยากพิมพ์เล่า) แต่หลานก็บอกว่า หลานผิดเอง ที่ไม่รักษาสิ่งที่บรรพบุรุษสร้างไว้ให้
2. ฉากรับเสด็จ ประทับใจมาก ตอนรอบ 2 ที่ไปดู ได้ยินเสียงมาจากฝั่งซ้ายของเวทีตรงชั้น 1 มีคนตะโกน ทรงพระเจริญ เสียงดังมาก
เราก็อยากตะโกนบ้างนะ แต่รอบข้างวันนั้นดูกันแบบเงียบกริบมากกับฉากนี้
3. ฉากหายตัวของไมค์ตอนหลุดมิติเข้าไปยุคปู่ จะมีทั้งหมด 3 ครั้ง เราชอบครั้งที่ 3 ที่สุด ทำได้เนียนมาก คือรอบ 3 ที่ดูพอรู้แล้ว พยายามจ้องแล้วนะ
ว่าไมค์จะหายเข้าไปในฉากยังไง แต่ก็ไม่ทันเห็นสักที
4. ฉากปู่สอนหลานตีระนาด เราพีคตอนดูรอบ 3 ที่สุด คือเหมือนสัมผัสได้ถึงความรักและความผูกพันของปู่-หลาน แล้วคือฉากต่อไปปู่ต้องตายแล้ว
จุดนั้นสงสารไมค์มากๆๆๆๆๆ (ปล.ชอบเพลงตรงฉากนี้ด้วย ชื่อเพลงดนตรีนำทาง เราว่าเสียงแบงค์ เสียงโบว์ เสียงนัททิว เข้ากันดีมากๆ เลย)
5. ฉากย่อยอื่นๆ ที่มีมุกตลกสอดแทรก เราว่าขำทุกมุกนะ คือมันไม่มีมุกไหนที่แป้กเลย ยิ่งรอบ 3 ที่ดู เสียงหัวเราะดังมาก ดังมาจากทุกทิศก็ว่าได้
อย่างมุกตอนไมค์พูดถึงคำกล่าวของสตีฟ จ๊อบ ฮาตอนเก่ง(ขออภัยจำชื่อในเรื่องตอนนี้ไม่ได้) บอกว่าสตีป จอบ เป็นพ่อแกหรอ 5555555555555555
6. เอฟเฟคทุกส่วนในละครเรื่องนี้ เราว่ามันเจ๋งมาก มันเนียน มันไหลลื่น ตอนเปลี่ยนฉาก ตอนที่ใช้แสงเลเซอร์ ตอนที่ฉายภาพบนฉาก ชอบฉากที่ไมค์หาข้อมูลในกูเกิ้ล คนข้างๆ ฮือฮากันใหญ่
จริงๆ ก็ประทับใจอีกหลายฉากนะ แต่เรียบเรียงความคิดไม่ค่อยถูก เอาเป็นว่าเวลาเกือบ 3 ชม. ของการแสดง ดูแบบ ห๊า!! จบแล้วหรอ
อย่างที่บอกยิ่งรอบหลังๆ เรารู้สึกว่าการแสดงไหลลื่นมากขึ้น บทกระชับขึ้น สนุก ประทับใจ จนรู้สึกใจหายว่าพรุ่งนี้ที่ได้ดูจะเป็นรอบสุดท้ายแล้ว
เห็นแบงค์ลงในไอจีว่าที่แสดงแค่ 10 รอบ เพราะศูนย์วัฒนธรรมไม่ว่าง เสียดายเหมือนกัน
ถ้าถามว่าได้อะไรจากละครเรื่องนี้ เราว่าเราเป็นคนในยุคแม่ของไมค์ คือรู้จักดนตรีไทย เคยเล่น เคยได้ยิน เคยเห็น เคยเรียน พอเวลาผ่านไป
สิ่งที่ทำให้ระลึกถึงดนตรีไทย ก็คือแค่...."เคย" เท่านั้น ถ้านึกแบบความทรงจำสีจางๆ ก็เห็นภาพว่าสมัยม.ต้น วิชาดนตรีไทยเป็นกิจกรรมเลือกเสรี
เป็นแค่กิจกรรมเย็นวันศุกร์ที่ใครจะเลือกทำกิจกรรมอะไรก็ได้ ตอนนั้นเลือกชมรมดนตรีไทย (จำไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงเลือก)
ตอนแรกเลือกเล่นซออู้ แต่ไม่รอด เลยเปลี่ยนมาเป็นขลุ่ย ตอนสอบครูให้สอบเพลงชาติ ก็เล่นไม่ได้
ครูเลยให้ผ่านด้วยโจทย์ไล่โน้ต 1 รอบ (อนาถตัวเองแท้)
เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าแล้วเราจะปลูกฝังให้คนรุ่นลูกรุ่นหลานของเราเห็นค่าของดนตรีไทยยังไง
(ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้ยังมีเรียนดนตรีไทยกันอยู่หรือเปล่า)
วันที่ดูรอบ 2 ได้เจอกับคุณหมอก (ผู้จัดทำละครเวทีเรื่องนี้) เลยได้รู้ว่าคุณหมอกได้แจกบัตรให้กับนักเรียนด้อยโอกาสในกทม.
(อันนี้ไม่แน่ใจว่าแจก 500 หรือ 700 ใบ นะคะ) และจากที่เข้าไปดูตั๋วในเวปไทยทิกเกต จะเห็นว่ามีรอบนักเรียนด้วย
เราว่าดีมากๆๆ เลย เพราะอย่างที่บอก คนรุ่นเราก็ไม่รู้จะไปปลูกฝังเด็กๆ ยังไง คงต้องอาศัยการแสดงแบบนี้เพื่อเป็นแรงบันดาลใจ
และการเรียนการสอนในโรงเรียนด้วย
ขอไม่พูดถึงการแสดงของนักแสดงรายบุคคลนะคะ โดยรวมทุกคนแสดงได้ดี "ขึ้น" มากในทุกรอบ (ที่ได้ดู)
สุดท้ายอยากฝากขอบคุณทีมงานผู้สร้าง และทุกๆ ส่วนในละครเวทีเรื่องนี้มันสุดยอดมากจริงๆ มันอิ่ม มันปลื้มใจ มันภูมิใจ
ขอบคุณมากๆ นะคะ
MV เพลงลาวดวงเดือน
Stage Performance
ตัวอย่างฉากสำคัญ 3 ฉาก
ขอบคุณเจ้าของคลิปต้นฉบับค่ะ