ลืมไม่ลง.....คงไม่ลืม

ขอแนะนำตัวเราชื่อ ออม (นามสมมุติ) แฟนเก่าเราชื่อ กร (นามสมุติ)  
ขอเกริ่นตั้งแต่ยังไม่ได้คบกัน.......
เราแอบชอบกรมาตั้งแต่ม.4 จนม.ม.5เราก็ได้เริ่มคุยกัน *ได้คุยกันเพราะความโง่ของออมแท้ๆเลยคะ ( ขออุ๊บไว้บอกไปเขาคงรู้ตัว ) เราคุยกันอยู่ 3-4 เดือนคะจนตกลงคบกันได้ประมาณ 1 เดือนเราสองคนแฮปปี้กับชีวิตคู่มากคะไปรับไปส่งกินข้าวเกือบทุกเย็น โลกนี้สีชมพู่เลยคะ * กรไม่มีเรื่องนอกใจ ไม่มีเรื่องให้หนักใจเหมือนผช.ทั่วไปเลยคะ
แต่เราก็ไม่รู้สาเหตุว่าทำไมช่วงหลังๆเราสองคนจืดมากคะ เราเริ่มรู้สึกตัวว่ากรเริ่มไม่ใช่สำหรับเรา หลังจากนั้นเราเริ่มทะเลาะกันถี่ขึ้น จนเลิกกันไปคะเราเลิกกันไปได้ 2 อาทิตย์ แต่เพราะอยู่โรงเรียนเดียวกัน เลยทำให้เรากลับมาคุยกันอีกแล้ว กรก็ขอเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมคะ
เราก็ตกลง *คิดในใจว่ามาลองกันอีกสักตั้งเพราะกรเขาเป็นคนดี
เราเป็นแฟนกันได้เดือนกว่าๆ ความรู้สึกเราเริ่มเป็นเหมือนเดิมคะ แต่เราไม่ได้เลิกกันนะคะเราห่างกันไปห่างกันจนคนอื่นคิดว่าเราเลิกกันแล้ว  
และแล้วก็มีคนเข้ามาหาออมคะ ( เราดูเลวมาก )
ออมเริ่มสนุกกับการคุยกะใครสักคนออมสนุกจนลืมว่า กรมีรหัสเฟสออมคะ
*ถูกคะหลังจากนั้นเราเลิกกัน ( มีคำพูดหนึ่งที่เราเจ็บมาก ' เดี่ยวพี่ไปเอง ' เราโครตเจ็บเลยคะ )
เราร้องหนักมากคะ ร้องไม่กิน ไม่นอน แต่แปลกนะคะที่เราไม่พยายามยื้อเขาเลยเราได้แต่พิมพ์แต่ไม่กดส่ง  *ผู้รู้ตอบทีเพราะอะไร *
หลังจากวันนั้นก็ 1 เดือนกว่าๆแล้วคะ
เพราะอะไรคะออมถึงได้เป็นแบบนี้
ยังไม่ลืมเขา
ไม่เปิดใจให้เขา
เราเห็นเขามีแฟนใหม่แล้วเราอ่อนแอ
เห็นเขาโพสนู้นโพสนี้ถึงกันแล้วเราเคว้ง
เราบล็อคเฟส บล็อค ไอจี แต่ไม่ลืม
ทุกครั้งที่ได้ยินเพลงเศร้า น้ำตามาทั้งที ภาพทุกอย่างย้อนมาหมดคะ

ถ้าแกเห็นโพสนี้ ออมอย่างบอกว่า โชคดีกับคนใหม่นะถึงออมอย่างให้ที่ตรงนั้นเป็นออมมากกว่าก็เถอะ 😊

ผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยคะ 🙏🏻[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่