สวัสดีครับผมเป็นคนนึงที่เข้ามหาวิทยาลัยมาเรียนโดยที่ไม่รู้จริงๆว่าตัวเองนั้น ชอบทำอะไร อยากเรียนคณะไหน สอบติดอันไหนก็เอาอันนั้น ตอนนี้ผมเรียนปีสุดท้ายก็จะจบแล้วครับ แล้วพอจะจบก็คิดถึงการทำงานขึ้นมา ว่าเราจะจบไปทำงานนี้แล้วเราจะไม่เบื่อหรอ ต้องทำงานเช้ากลับดึก ทำงานจันทร์ถึงเสาร์แบบนี้หรอ บางสัปดาห์ก็ต้องทำวันอาทิตย์ด้วย ไม่มีวันหยุดให้ทางบ้านและครอบครัวเลย
.
.
.
             ผมรักการถ่ายรูปมากครับ ชอบถ่ายภาพคน ถ่ายมาได้ประมาณ4ปีและครับ ผมสามารถถ่ายรูปและนำรูปมาแต่งในคอมได้ทั้งวันไม่มีคำว่าเบื่อเลย รู้สึกว่าถ้าเราได้ทำงานเกี่ยวกับการถ่ายรูปนี้แล้วคงจะสนุกน่าดูเลย คงเป็นการทำงานที่เหมือนเป็นการพักผ่อน และมีความสุขมากๆแน่เลย แต่คณะที่ผมเรียนนี่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับการถ่ายภาพเลยนะครับ
.
.
.
                ผมก็คุยพ่อแม่ประมาณว่าจบมาอยากเป็นช่างภาพจัง รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ถ่ายภาพคน แล้วถ้าภาพที่เราถ่ายมาสวย คนก็จะมาชม เป็นความสุขเล็กๆอย่างบอกไม่ถูก แต่พ่อแม่ครับก็อย่างว่าอาจจะคิดตามผมไม่ค่อยทันเท่าไหร่ผมฝันไปไกลมาก ซึ่งมันขัดแย้งกะสาขาที่เรียนมามากๆ พ่อแม่ผมก็บอก เอาวิชาชีพที่ตัวเองเรียนมาดีกว่ามั้ยลูก อย่าเพิ่งคิดอะไรเลย ประมาณนี้
.
.
              ผมก็คิดนะครับกว่าจะไปถึงจุดนั้นมันต้องยากมากแน่ๆทั้งราคาอุปกรณ์กล้องที่แสนจะแพง ซึ่งกล้องตอนนี้ที่ผมใช้ก็เป็นรุ่นมือสมัครเล่นเลย อยากจะอัพกล้องนานแล้วแต่ก็ไม่มีทุน5555 ตอนนี้ก็กำลังพยายามสร้างแรงบันดาลใจเรื่อยๆโดยการที่รับถ่ายรูปเพื่อนๆที่อยากได้รูปเท่ๆไปลงเฟส หรือเพื่อนที่ขายเสื้อ ก็พยายามถ่ายให้ฟรีๆตลอดเลย  แล้วก็เอาผลงานที่ได้มาลงในเพจที่ผมสร้างขึ้นมาเก็บไว้เผื่ออนาคตจะได้เป็นช่างภาพจริงๆ
.
.
.
             คืออยากให้ผู้มีประสบการณ์หรือช่างภาพคนไหนที่พอแนะนำได้ว่าผมต้องเริ่มจากตรงไหนดี? แล้วอยากรู้ด้วยว่าชีวิตช่างภาพที่ผมมโนไว้ในความคิด มันสวยหรูอย่างที่ผมคิดจริงๆมั้ยครับ?
             อยากทำฝันให้เป็นจริง อยากทำในสิ่งที่ตัวเองรักและมีความสุขที่ได้ทำมันครับ