คิดถึง Wang Yimei

จำได้ว่าช่วงนั้นทุกคนแข่งกันกระโดดสูงตีเหนือบล็อคข้อมือไว เพียว บิ๋ม บีม ช่วงเริ่มพีคคือกระโดดตีกันว่อน ในไทยคือโดดออกมาจากคนอื่น เรียกว่าตอนนั้นเราปั้นนักกีฬาได้ดีมาก คือปังแบบปังจริง ๆ แต่หลังจากเริ

ทีมปังๆ ก็ต้องไปตัดกันอยู่อีกสายหมด เฮ้อ บราซิล อิต โปลแลนด์ ทอมโสดมั่นเดิมทีนี้ ตอนvnพึ่งงแพ้บอสมา3-0 ถ้าบอสไม่เจ็บ อย่าหวังค่ะ

ถ้าเหมือนอยากจะชนะก็ต้องเหนียให้ได้เท่าเขาแล้วยังไม่พอต้องหาตัวตีหนักๆแบบพวกยุโรปมาอีกเพื่อที่จะได้ตบทีสองทีตายเลย เพราะยิ่งเล่นแบบนี้เราจะยิ่งหมดแรง อีกปหคือเหมือนนักกีฬาเรายืนระยะไม่ได้สามเซทอารมณ์เ

เสียดายน้องเอยเจ็บ ถ้าไม่เจ็บเกมส์รับหยอดรับตบรองบอลจะเหนียวมาก แต่ไม่เป็นไรยังมีสาวน้อยมหัศจรรย์ วริสรา และ ยูฟ่าช่วยเสริมเกมส์รับหยอด รับตบ รองบอลสวยๆ พร้อมโต้กลับฉับพลันด้วยทัชดาง จุกๆปังๆเน้นๆๆๆๆ

ไม่ใช่เราไม่มีฝีมือนะ แต่ร่างกายเราคือหลายคนยืนระยะไม่ได้ ไปดูญี่ปุ่น ชุดเดิมยืนยาวตั้งแต่ VNL มาชชล แล้วแต่ละคนคือชิลมากๆ วาดะบอกเจ็บแต่แป้บๆมาทุบเอาๆ แม้แต่ในอลปโคกะเจ็บข้อเท้ายังลงมาบินทุบได้ ไทยตอ

ต้องขอขอบคุณจริงๆ ครับ เพราะจะหานักวอลเลย์บอลชายคนใดที่ได้แรงตบ แรงเสิร์ฟรุนแรงเท่าตู้เย็นคงไม่มีอีกแล้วครับ แถมแข่งในเกมสุดจริงจังอย่างซีวีลีก ที่คงให้บรรยากาศที่หาไม่ได้ในการซ้อมของโค้ชคนไหนแค่แน่นอ

ขึ้นตบทีหนักมาก ละเหมือนร่างกายยืดหยุ่นมาก โถมรับลูกดูไม่กลัวเจ็บกันเลย โปแลนด์เป๋เลยตอนนี้