ผมไม่เคยคิดหรอกครับ ว่าจะมีคนแบบนี้จริงๆ จนได้เจอกับตัวเอง
คนเราเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตบนโลกนี้ แล้วใช้ความรักในการหล่อเลี้ยงชีวิต

เรื่องมันเกิดซ้ำๆ จนผมไม่กล้าเริ่มใหม่กับใครอีก มีแต่คนเห็นผมเป็นแค่ตัวตลก "ผมแค่ทำให้เขายิ้ม ไม่ได้ทำให้เขารัก"

ผมเริ่มชินกับความรู้สึกที่ต้องเป็นตัวตลกในสายตาพวกเธอมาตลอด จนไม่คิดว่าจะมีใครรักตัวตลกอย่างผมหรอก
เหมือนผมเป็นจุดตรงกลาง มีคนผ่านเข้ามา พอเขาสบายใจ เขาก็ไปจากผม แต่สิ่งที่ผมเจอ คือ ทุกคนที่เข้ามาในชีวิต ไม่เคยมีใครทุ่มเทให้ผมจริง ผมเองที่คอยตามใจเขา ให้เขาทุกอย่าง แล้วเขา...ก็ทิ้งผมไป

ใช่ครับ ตั้งแต่เกิดมา ผมไม่เคยมีแฟน ทุกคนที่ผ่านเข้ามา เขาเข้ามาทำให้ผมรัก แล้วก็วนลูปเดิมซ้ำๆ คือจากไป โดยที่ยังไม่ได้คบกัน แล้วทุกคนที่ผมเคยรู้สึกดีด้วย เขามีแฟนกันหมดแล้ว ผมอิจฉาพวกเขานะ ที่มีสิทธิ์ได้ดูแลพวกเธอ ได้ใช้คำว่าแฟน ผมนี่สิทำไมต้องเป็นคนที่แพ้ตลอด ผมไม่เคยใช่สำหรับใครเลยหรอ ผมไม่มีสิทธิ์จะรักใครเลยหรอ ผมผิดเองที่ชอบคนง่ายแต่รักคนยาก เมื่อรักใครไปแล้ว ยากที่จะถอนใจออกมา

ที่มาระบายตั้งกระทู้นี้ เพราะ เธอมาถามว่า เธอมีใครหรือยัง เรามีแฟนแล้วนะ อย่าทักเรามาอีกนะ


แต่ผมสัญญานะ ว่าถ้าวันนึงมีคนที่เข้ามาแล้วเธอกล้าที่จะรักผมและผมรักเธอ ผมก็จะดูแลเธอให้ดีที่สุด เพื่อทดแทนเวลาที่เราเสียไป ก่อนมาเจอกัน

มีใครเป็นอย่างผมบ้างไหมครับ มาแชร์กันหน่อย คนเหงาเขาเข้าใจกัน