เกิดมาไม่เคยตั้งกระทู้ถามอะไรอย่างนี้หรอก แต่มันอดไม่ไหวจริงๆละ เลยคิดว่าพันทิปน่าจะเป็นทางเลือกที่ช่วยแนะนำได้ดีสุด ที่คิดออกตอนนี้ละมั้ง ฮ่าๆ
เราอยู่มัธยมปลาย และ ผู้หญิงที่ว่านั้นก็โรงเรียนเดียวกันแหละ แต่อยู่ชั้นสูงกว่า เรียกว่ารุ่นพี่ละมั้ง เอ้อรุ่นพี่นั่นแหละ รายละเอียดก็มีเท่านี้แหละที่คิดว่าน่าจะใช้ได้มั้ง
เข้าเรื่องเลยละกัน เรารู้สึกกดดันมาก เวลาอยู่ใกล้ ผญ. คนนั้น บางครั้งอารมณ์เสียขึ้นมาเองเฉยเลย ต้องไปอยู่ที่ห่างๆ หลบหน้าหลบตา หรือถ้าจะเดินสวนกันก็ต้องรีบเดินหนีไปที่อื่นเลย จนหลายครั้งเดินๆอยู่กับเพื่อน เพื่อนมันถามว่าเป็นไร เพราะอยู่ดีดีเราเดินแยกไปที่อื่น เราก็อ้างนู่นอ้างนี้ไป ไม่รู้จะตอบมันยังไง . เราแทบจะไม่อยากมองหน้า ผญ. คนนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็เผลอมองอยู่ดี เขาก็ไม่ได้ทำไรให้เรา คุยก็ไม่เคยคุยกัน และเราก็ไม่ได้รังเกียจอะไรด้วย บางครั้งเวลาทำกิจกรรมอะไรอย่างอื่น มันก็นึกถึงคนนั้นเองเฉย พยายามจะไม่คิดไม่นึกอะไร สุดท้ายมันก็นึกเองอยู่ดี แล้วก็เป็นยังงี้มานานละ พอพูดอย่างงี้ปุ๊บ ก็จะเข้าเรื่องรักๆหลงๆอะไรกันอีก เราไม่อยากจะคิดแบบนั้นเท่าไหร่ ยอมรับว่ามีอคติเรื่อง วัยรุ่นรักกันไรงี้ เพราะเห็นมาหลายคู่คนนู้นรักคนนี้ บลาๆ สัก 100คน รักกันตลอดรอดฝั่ง ไม่น่าจะถึง 50คน ที่เหลือก็เปลี่ยนคนไปเรื่อยๆ เดือนละคน อ้างเหตุผลต่างๆนาๆ มันเลยดูมีค่าลดลงมาก สำหรับเรา // พอละ// กระทู้นี้ก็เหมือนระบายไปด้วยเลย ฮ่าๆ มันอดไม่ไหวจริงๆ
พี่ๆ/เพื่อนๆ คนไหนพอมีคำแนะนำ หรือ เคยเป็นมาก่อนรบกวนช่วยบอกทีครับ มันรำคาญมาก เป็นมานานละ ผมพร้อมรับฟังทุกข้อแนะนำครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
คือรู้สึกแปลกๆกับผู้หญิงคนนึง ไม่ได้เกลียดไม่ได้ชอบอะไร แต่มันรู้สึกแปลกๆ กับคนนี้คนเดียว ไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ สับสนมาก
เราอยู่มัธยมปลาย และ ผู้หญิงที่ว่านั้นก็โรงเรียนเดียวกันแหละ แต่อยู่ชั้นสูงกว่า เรียกว่ารุ่นพี่ละมั้ง เอ้อรุ่นพี่นั่นแหละ รายละเอียดก็มีเท่านี้แหละที่คิดว่าน่าจะใช้ได้มั้ง
เข้าเรื่องเลยละกัน เรารู้สึกกดดันมาก เวลาอยู่ใกล้ ผญ. คนนั้น บางครั้งอารมณ์เสียขึ้นมาเองเฉยเลย ต้องไปอยู่ที่ห่างๆ หลบหน้าหลบตา หรือถ้าจะเดินสวนกันก็ต้องรีบเดินหนีไปที่อื่นเลย จนหลายครั้งเดินๆอยู่กับเพื่อน เพื่อนมันถามว่าเป็นไร เพราะอยู่ดีดีเราเดินแยกไปที่อื่น เราก็อ้างนู่นอ้างนี้ไป ไม่รู้จะตอบมันยังไง . เราแทบจะไม่อยากมองหน้า ผญ. คนนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็เผลอมองอยู่ดี เขาก็ไม่ได้ทำไรให้เรา คุยก็ไม่เคยคุยกัน และเราก็ไม่ได้รังเกียจอะไรด้วย บางครั้งเวลาทำกิจกรรมอะไรอย่างอื่น มันก็นึกถึงคนนั้นเองเฉย พยายามจะไม่คิดไม่นึกอะไร สุดท้ายมันก็นึกเองอยู่ดี แล้วก็เป็นยังงี้มานานละ พอพูดอย่างงี้ปุ๊บ ก็จะเข้าเรื่องรักๆหลงๆอะไรกันอีก เราไม่อยากจะคิดแบบนั้นเท่าไหร่ ยอมรับว่ามีอคติเรื่อง วัยรุ่นรักกันไรงี้ เพราะเห็นมาหลายคู่คนนู้นรักคนนี้ บลาๆ สัก 100คน รักกันตลอดรอดฝั่ง ไม่น่าจะถึง 50คน ที่เหลือก็เปลี่ยนคนไปเรื่อยๆ เดือนละคน อ้างเหตุผลต่างๆนาๆ มันเลยดูมีค่าลดลงมาก สำหรับเรา // พอละ// กระทู้นี้ก็เหมือนระบายไปด้วยเลย ฮ่าๆ มันอดไม่ไหวจริงๆ
พี่ๆ/เพื่อนๆ คนไหนพอมีคำแนะนำ หรือ เคยเป็นมาก่อนรบกวนช่วยบอกทีครับ มันรำคาญมาก เป็นมานานละ ผมพร้อมรับฟังทุกข้อแนะนำครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ