"อย่ากลัวที่จะออกเดินทางท่องเที่ยวคนเดียว"
ผมเป็นคนนึงที่คิดจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆ
แต่ด้วยเลยวัยเรียนมหาวิทยาลัยมาแล้ว
ทำให้เพื่อนๆหลายคนมีภาระมีหน้าที่ มีความรับผิดชอบและเวลาว่างที่ต่างกัน
จึงทำให้ไม่ค่อยได้มีโอกาสสักเท่าใด
เคยมีอยู่ครั้งที่ผมและเพื่อนๆนัดกันไปเที่ยว
แต่แล้วก็ไม่ได้ไปเพราะคนมาไม่ครบ
ด้วยเหตุผลต่างๆนานา ซึ่งผมก็เข้าใจ
จนมีเพื่อนอีกคนหนึ่งมาบอกกับผมว่า
"จะยอมให้ใครมากำหนดชีวิตทำไม
ในเมื่อวางแผนไว้แล้ว ทำไมถึงเลือกที่จะไม่ไปเพียงเพราะ
คนแค่ไม่กี่คน" หลังจากที่ผมได้ฟังมันทำให้ผมคิดได้ว่า
ชีวิตเป็นของเรา เรี่ยวแรงก็ของเรา เงินที่ใช้ท่องเที่ยวก็เงินที่เราใช้เหงื่อแลกมา
ทำไมเราต้องให้คนอื่นมากำหนดด้วย
ในเมื่อเราใช้ทุกอย่างของเรา
และเราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
หลังจากนั้นผมก็เริ่มที่จะออกเดินทาง
ท่องเที่ยวในทุกครั้งที่มีโอกาส
แม้จะเป็นการเดินเพียงคนเดียวก็ตาม
แต่สิ่งที่ผมได้จากการเดินทางในแต่ละครั้ง
มันคือประสบการณ์และความทรงจำ
ที่ไม่มีสอนจากที่ไหน เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่และคุ้มค่ามาก
ที่ได้ไปในที่ที่เราไม่เคยไปมาก่อน เหมือนเป็นการเปิดกะลาของเราให้กว้างใหญ่
มากขึ้นเปรียบเหมือนเป็นการเดินทาง
เพื่อเรียนรู้โลกกว้างและตนเองอย่างแท้จริง
ผมเชื่ออยู่ตลอดเวลาว่า 1 วันของทุกคนคือ 24 ชั่วโมง เท่ากัน 1 สัปดาห์ก็มี 7 วันเท่ากัน
1 ปี ก็มี 365-366 วัน เท่ากันทุกคน อยู่ที่ว่า
เราจะเลือกแบ่งเวลาเพื่อออกหาประสบการณ์
ปีละกี่วันกันแน่ !!! หรือต้องให้รอเที่ยวในวันที่เราไม่มีเรียวแรง
ที่จะเดินทางท่องเที่ยวอีกต่อไป...
ฉะนั้นจะไม่มีคำว่าเสียเวลาและไม่มีเวลาสำหรับการหาประสบการณ์ใส่ให้ตัวเอง
เพื่อนๆคนไหนชอบเที่ยวคนเดียวบ้าง และมุมมองการท่องเที่ยวคนเดียวเป็นยังไง
แชร์กันหน่อย จะรออ่านนะครับ
อย่ากลัวที่จะออกเดินทางท่องเที่ยวคนเดียว
ผมเป็นคนนึงที่คิดจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆ
แต่ด้วยเลยวัยเรียนมหาวิทยาลัยมาแล้ว
ทำให้เพื่อนๆหลายคนมีภาระมีหน้าที่ มีความรับผิดชอบและเวลาว่างที่ต่างกัน
จึงทำให้ไม่ค่อยได้มีโอกาสสักเท่าใด
เคยมีอยู่ครั้งที่ผมและเพื่อนๆนัดกันไปเที่ยว
แต่แล้วก็ไม่ได้ไปเพราะคนมาไม่ครบ
ด้วยเหตุผลต่างๆนานา ซึ่งผมก็เข้าใจ
จนมีเพื่อนอีกคนหนึ่งมาบอกกับผมว่า
"จะยอมให้ใครมากำหนดชีวิตทำไม
ในเมื่อวางแผนไว้แล้ว ทำไมถึงเลือกที่จะไม่ไปเพียงเพราะ
คนแค่ไม่กี่คน" หลังจากที่ผมได้ฟังมันทำให้ผมคิดได้ว่า
ชีวิตเป็นของเรา เรี่ยวแรงก็ของเรา เงินที่ใช้ท่องเที่ยวก็เงินที่เราใช้เหงื่อแลกมา
ทำไมเราต้องให้คนอื่นมากำหนดด้วย
ในเมื่อเราใช้ทุกอย่างของเรา
และเราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
หลังจากนั้นผมก็เริ่มที่จะออกเดินทาง
ท่องเที่ยวในทุกครั้งที่มีโอกาส
แม้จะเป็นการเดินเพียงคนเดียวก็ตาม
แต่สิ่งที่ผมได้จากการเดินทางในแต่ละครั้ง
มันคือประสบการณ์และความทรงจำ
ที่ไม่มีสอนจากที่ไหน เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่และคุ้มค่ามาก
ที่ได้ไปในที่ที่เราไม่เคยไปมาก่อน เหมือนเป็นการเปิดกะลาของเราให้กว้างใหญ่
มากขึ้นเปรียบเหมือนเป็นการเดินทาง
เพื่อเรียนรู้โลกกว้างและตนเองอย่างแท้จริง
ผมเชื่ออยู่ตลอดเวลาว่า 1 วันของทุกคนคือ 24 ชั่วโมง เท่ากัน 1 สัปดาห์ก็มี 7 วันเท่ากัน
1 ปี ก็มี 365-366 วัน เท่ากันทุกคน อยู่ที่ว่า
เราจะเลือกแบ่งเวลาเพื่อออกหาประสบการณ์
ปีละกี่วันกันแน่ !!! หรือต้องให้รอเที่ยวในวันที่เราไม่มีเรียวแรง
ที่จะเดินทางท่องเที่ยวอีกต่อไป...
ฉะนั้นจะไม่มีคำว่าเสียเวลาและไม่มีเวลาสำหรับการหาประสบการณ์ใส่ให้ตัวเอง
เพื่อนๆคนไหนชอบเที่ยวคนเดียวบ้าง และมุมมองการท่องเที่ยวคนเดียวเป็นยังไง
แชร์กันหน่อย จะรออ่านนะครับ