ผู้ปฏิบัติธรรม คือผู้เห็นโทษของอบายภูมิ คือผู้ที่เดินหนีเดินออกจากอบายภูมิ และ หาหนทางเดินออกจาก
ความโลภ
ความโกรธ
ความหลง
ความกลัว
เพราะทางเหล่านี้จะพาให้จิตใจเรามุ่งสู่อบายภูมิ มีนรก เปรต อสุรกาย และเดรัสฉาน
แต่มิใช่หาข้อแก้ตัวในอาการเหล่านี้ที่เกิด และโยนความผิดพลาดให้คนอื่น
มองตนให้รู้ถึงก้นบึ้งแห่งจิตใจตนถึงจะเป็นผู้ปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริง หรือจะเป็นผู้ปฏิบัติกรรม
ก็อยู่ที่ใจเราไม่ใช่ใจของใครที่ใหนดูตัวเองตัวเองให้มากครับ อย่าดูคนอื่นอย่าโยนความผิดให้ใคร
ไม่ว่าจะดีหรือร้ายที่เกิดในใจเรา เราเท่านั้นแก้ใขมันได้ มัวโทษคนอื่นใจเราก็ไม่ได้แก้ใขสักที กราบสาธุครับ
(คำสอน อ.พรหมพิริยะ บ้านศรัทธาพญานาค)
ผู้ปฏิบัติธรรม คือ
ความโลภ
ความโกรธ
ความหลง
ความกลัว
เพราะทางเหล่านี้จะพาให้จิตใจเรามุ่งสู่อบายภูมิ มีนรก เปรต อสุรกาย และเดรัสฉาน
แต่มิใช่หาข้อแก้ตัวในอาการเหล่านี้ที่เกิด และโยนความผิดพลาดให้คนอื่น
มองตนให้รู้ถึงก้นบึ้งแห่งจิตใจตนถึงจะเป็นผู้ปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริง หรือจะเป็นผู้ปฏิบัติกรรม
ก็อยู่ที่ใจเราไม่ใช่ใจของใครที่ใหนดูตัวเองตัวเองให้มากครับ อย่าดูคนอื่นอย่าโยนความผิดให้ใคร
ไม่ว่าจะดีหรือร้ายที่เกิดในใจเรา เราเท่านั้นแก้ใขมันได้ มัวโทษคนอื่นใจเราก็ไม่ได้แก้ใขสักที กราบสาธุครับ
(คำสอน อ.พรหมพิริยะ บ้านศรัทธาพญานาค)