จะเล่าเรื่องราวให้ฟังแล้วช่วยชี้แนวทางหน่อยยะคะ สับสนมากๆ
คบกับแฟนมา 7 ปีตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม คือ ตอนเริ่มคบกันจนถึงประมาณปีที่5 แฟนเราติดเกมส์ มาก ไม่ค่อยสนใจเรา เราไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ แฟนเรียนอยู่อีกจังหวัดหนึ่งใกล้ๆบ้านเรียนๆย้ายๆคณะมา8ปีล่ะ ไม่จบซักที f ประมาณ 8 ตัว เกรดหราคะ 1.8 ส่วนเราเรียนจบ ก็มาทำงานอีกจังหวัดหนึ่ง พอโทรไปก็ไม่ชอบรับสาย หรือ บางครั้งรับ แต่คุยไม่รุเรื่อง เพราะกะลังเล่นเกมอยู่ สุดท้ายคือทะเลาะกันเพราะแฟนไม่ค่อยว่างคุยกะเรา พอทะเลาะกันเราก็นอนร้องห่ม ร้องไห้ อยู่ ฝ่ายเดียว แฟนก็เล่นเกมไป ตื่นมาเรานะเปนฝ่ายโทรไปง้อ เราก็ทำงานเงินเดือน 15000 เงินเก็บนิดหน่อย แฟนก็จะมาหาบ้าง หรือ เราไปหาบ้าง สลับกับ แต่ เงินเราเป็นคนออกให้หมด ทั้งค่ารถ ค่าข้าว ขนม ออกฝ่ายเดียว เราสงสารเพราะคิดว่า แฟนยังเรียนไม่จบไม่มีเงิน เราจ่ายไปก่อน เดี๋ยวเรียนจบ ทำงานอยู่ด้วยกัน ก็โอเคร เองมั้ง แต่จ่ายทุกอย่างเลยอ่ะ ร้องอยากดูหนัง เราก็จ่าย ไปเที่ยวเราก็จ่าย อยากได้ร้องเท้าเราก็จ่าย บางครั้งไม่ซื้อให้มีงอล รูดบัตรแหลกค่ะตอนนั้น รักมาก เปนหนี้เพียบ เงินเก็บก็หมด เวลากินข้าวเราอยากกินอีกอย่างแต่เราก็จะถามแฟนว่าอยากกินไรก่อนเสมอ เพราะแฟนเคยถามเรากลับเหมือนกัน ว่ากินไรล่ะ พอเราเลือกทีไรบอก จะกินจริงๆหราเนี่ย คือสรุปว่าแฟนเราไม่อยากกินอ่ะคะ แต่ก็ถามไปงั้น แต่เรานะกินได้หมดที่เค้าอยากกิน ถึงเราจะไม่อยากกินก็ตาม เวลาพี่ที่ทำงานถามเราว่าแฟนน้องทำงานอยู่ไหนหรา แฟนก็จะให้โกหกไปว่าทำงานอยู่ที่....... โดยจะไม่ให้บอกอ่ะค่ะว่า จริงๆแล้วยังเรียนไม่จบ ทุกครั้งๆเวลาไปเที่ยวแผนกพี่ที่ทำงานก็จะบอกชวนแฟนไปด้วย เคยเอาไป2-3ครั้งคะ ก็สนุกดีไม่ทะเลาะกันแฟนเข้ากับคนง่าย ไม่เจ้าชู้ แต่เรื่องค่าใช้จ่ายซิคะ เราออกให้หมด พักหลังๆเลยไม่อยากชวนไป เพราะจ่ายไม่ไหวแล้วจริงๆ บางครั้งก็คิดนะคะ ว่าแฟนแบบนี้เรียกว่าแมงดาไหม ทำไมเราทนโง่ เสียน้ำตาให้ เสียเงินให้ เสียตัวให้ เพื่ออะไร เวลาเราป่วยถ้าไม่บอกให้มาเฝ้าก็ไม่มา เราก็ไปหาหมอเอง ดูแลตัวเองไป ถ้าเปนหนักๆก็โทรหาพ่อให้มาเฝ้า แต่เราดีอย่างที่พี่ที่ทำงานและหัวหน้าดีมากๆ ไม่ว่าจะป่วย หรือเปนไรก็ตาม เค้าจะให้ความช่วยเหลือเราเต็มที่ ไม่เหมือนแฟนเรา ไม่ค่อยสนใจไร ใช้ชีวิต ไปวันๆ เราจะเปนไงก็ช่าง ไม่มีความเปนผู้นำ กวนตีนด้วย ปรึกษาไรไม่เคยได้ บ้านแฟนเราก็ไม่ได้รวยนะ แม่ขายผักในตลาด ส่งเงินให้ลูกเรียนมา 8 ปีล่ะ ไม่รู้จะส่งอีกถึงกี่ปี พูดถึงค่าเทอมแฟนเราก็เคยช่วยออกเพราะกลัวเค้าพ้นสภาพนักศึกษา แต่ก็บอกไปว่าคืนด้วยนะ แต่ไม่เคยได้คืน จนมา2ปีหลังนี้แฟนเราปล่อยให้เราอยู่คนเดียวเกินไปมั้ง เราเลยเริ่มรู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องมีเค้า ไปหาหมอเอง กินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว ชอบอยู่ห้องคนเดียวแล้ว จากที่เราชอบโทรไปจิกๆ ถามอยู่ไหน เปนไงมั่ง กินข้าวยัง แฟนเรารับมั่งไม่รับมั่งนะคะ บางครั้งโทรเปนร้อยสายไม่รับก็มี จนอยู่ดีๆเราก็ไม่อยากโทรไป ไม่อยากคุย ไม่อยากเหนหน้าแฟนแล้ว ไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากทะเลาะกันอีก เค้าก็ไม่โทรมาเหมือนกันประมาณ3เดือน เพราะปกติแฟนเราถ้าโทรมาจะยิงเบอร์ให้เราโทรกลับ ประมาณ3เดือน ยิงมาเราก็ไม่โทรกลับจนเอาเบอร์ใครโทรมาไม่รู้บอกยืมตังค์300 จะกลับบ้าน เดี๋ยวคืน(แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้คืนนะ) เราโคตรเชงแต่ก็ให้ๆไปถือซะว่าทำบุญ หลังจากนั้นเค้าก็เปนฝ่ายโทรหาเราตลอด ร้องห่มร้องไห้ ว่าเราหายไปไหน ขอโทษนะกับสิ่งที่ผ่านมา อย่าทิ้งเรานะ ส่วนเราก็คุยแบบ ถามคำตอบคำ เหมือนเราเอือมระอา ไม่รักเค้าแล้ว แต่ทุกวันนี้ เค้าก็ยังไลน์มา บอกขอแก้ตัว จะรีบเรียนให้จบ จะตั้งใจเรียน ขอโอกาส เราก็ไม่เชื่ออ่ะนะแต่ก็ไม่กล้า บอกเลิกเค้าเพราะสงสารกลัวแฟนฆ่าตัวตาย เคยเหนครั้งล่าสุดแป๊บนึง นั่งตาลอย เงียบๆ ผอมโทรม จากที่เปนคนกวนตีน กลายเปนเงียบมาก ไม่ยิ้ม นั่งเหม่อ เราเหนแล้วรู้สึกสงสารมาก แต่ใจจริงนะเราไม่รักเค้าแล้ว เรารอเค้ามานานเกินไปแล้ว แต่ก็เลิกไม่ได้ซะที จะทำเปนเงียบๆหายไป ก็โทรมาตลอด เราก็รับถามคำตอบคำถึงไม่อยากรับก็เหอะ แฟนเราใกล้จะ30 แล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะเรียนจบ ให้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยก็ไม่เอา แล้วบางวันก็บ่นว่าไม่มีตังค์กิน ข้าว เลยไม่เสนอแนะช่วยไรแล้ว ทุกวันนี้จะมาหาเรา เราบอกไม่มีตังค์อย่างเดียว เค้าก็ไม่ได้มาเจอกัน ปี 1 ล่ะ เราบอกเราไม่มีตังค์เหลือแล้ว ใช้หนี้อยู่ ก็น่าจะรู้นะว่าเพราะอะไร เค้าก็เข้าใจ ขอโทษ แล้วก็บอกว่าอย่าทิ้งเค้านะ เค้าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเรา เรายิ่งลำบากใจไปใหญ่ ปนสงสาร ปนรำคาญ เลยไม่รู้ตอนนี้จะตัดสินใจอย่างไรดี จะเล่าให้ใครฟัง จะปรึกษาใครก็ไม่ได้ อึดอัดมาก เพื่อนๆในพันทิปช่วยหาทางออกให้ทีค่ะ😢
ควรทำอย่างไรดี กับหัวใจตัวเอง
คบกับแฟนมา 7 ปีตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม คือ ตอนเริ่มคบกันจนถึงประมาณปีที่5 แฟนเราติดเกมส์ มาก ไม่ค่อยสนใจเรา เราไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ แฟนเรียนอยู่อีกจังหวัดหนึ่งใกล้ๆบ้านเรียนๆย้ายๆคณะมา8ปีล่ะ ไม่จบซักที f ประมาณ 8 ตัว เกรดหราคะ 1.8 ส่วนเราเรียนจบ ก็มาทำงานอีกจังหวัดหนึ่ง พอโทรไปก็ไม่ชอบรับสาย หรือ บางครั้งรับ แต่คุยไม่รุเรื่อง เพราะกะลังเล่นเกมอยู่ สุดท้ายคือทะเลาะกันเพราะแฟนไม่ค่อยว่างคุยกะเรา พอทะเลาะกันเราก็นอนร้องห่ม ร้องไห้ อยู่ ฝ่ายเดียว แฟนก็เล่นเกมไป ตื่นมาเรานะเปนฝ่ายโทรไปง้อ เราก็ทำงานเงินเดือน 15000 เงินเก็บนิดหน่อย แฟนก็จะมาหาบ้าง หรือ เราไปหาบ้าง สลับกับ แต่ เงินเราเป็นคนออกให้หมด ทั้งค่ารถ ค่าข้าว ขนม ออกฝ่ายเดียว เราสงสารเพราะคิดว่า แฟนยังเรียนไม่จบไม่มีเงิน เราจ่ายไปก่อน เดี๋ยวเรียนจบ ทำงานอยู่ด้วยกัน ก็โอเคร เองมั้ง แต่จ่ายทุกอย่างเลยอ่ะ ร้องอยากดูหนัง เราก็จ่าย ไปเที่ยวเราก็จ่าย อยากได้ร้องเท้าเราก็จ่าย บางครั้งไม่ซื้อให้มีงอล รูดบัตรแหลกค่ะตอนนั้น รักมาก เปนหนี้เพียบ เงินเก็บก็หมด เวลากินข้าวเราอยากกินอีกอย่างแต่เราก็จะถามแฟนว่าอยากกินไรก่อนเสมอ เพราะแฟนเคยถามเรากลับเหมือนกัน ว่ากินไรล่ะ พอเราเลือกทีไรบอก จะกินจริงๆหราเนี่ย คือสรุปว่าแฟนเราไม่อยากกินอ่ะคะ แต่ก็ถามไปงั้น แต่เรานะกินได้หมดที่เค้าอยากกิน ถึงเราจะไม่อยากกินก็ตาม เวลาพี่ที่ทำงานถามเราว่าแฟนน้องทำงานอยู่ไหนหรา แฟนก็จะให้โกหกไปว่าทำงานอยู่ที่....... โดยจะไม่ให้บอกอ่ะค่ะว่า จริงๆแล้วยังเรียนไม่จบ ทุกครั้งๆเวลาไปเที่ยวแผนกพี่ที่ทำงานก็จะบอกชวนแฟนไปด้วย เคยเอาไป2-3ครั้งคะ ก็สนุกดีไม่ทะเลาะกันแฟนเข้ากับคนง่าย ไม่เจ้าชู้ แต่เรื่องค่าใช้จ่ายซิคะ เราออกให้หมด พักหลังๆเลยไม่อยากชวนไป เพราะจ่ายไม่ไหวแล้วจริงๆ บางครั้งก็คิดนะคะ ว่าแฟนแบบนี้เรียกว่าแมงดาไหม ทำไมเราทนโง่ เสียน้ำตาให้ เสียเงินให้ เสียตัวให้ เพื่ออะไร เวลาเราป่วยถ้าไม่บอกให้มาเฝ้าก็ไม่มา เราก็ไปหาหมอเอง ดูแลตัวเองไป ถ้าเปนหนักๆก็โทรหาพ่อให้มาเฝ้า แต่เราดีอย่างที่พี่ที่ทำงานและหัวหน้าดีมากๆ ไม่ว่าจะป่วย หรือเปนไรก็ตาม เค้าจะให้ความช่วยเหลือเราเต็มที่ ไม่เหมือนแฟนเรา ไม่ค่อยสนใจไร ใช้ชีวิต ไปวันๆ เราจะเปนไงก็ช่าง ไม่มีความเปนผู้นำ กวนตีนด้วย ปรึกษาไรไม่เคยได้ บ้านแฟนเราก็ไม่ได้รวยนะ แม่ขายผักในตลาด ส่งเงินให้ลูกเรียนมา 8 ปีล่ะ ไม่รู้จะส่งอีกถึงกี่ปี พูดถึงค่าเทอมแฟนเราก็เคยช่วยออกเพราะกลัวเค้าพ้นสภาพนักศึกษา แต่ก็บอกไปว่าคืนด้วยนะ แต่ไม่เคยได้คืน จนมา2ปีหลังนี้แฟนเราปล่อยให้เราอยู่คนเดียวเกินไปมั้ง เราเลยเริ่มรู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องมีเค้า ไปหาหมอเอง กินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว ชอบอยู่ห้องคนเดียวแล้ว จากที่เราชอบโทรไปจิกๆ ถามอยู่ไหน เปนไงมั่ง กินข้าวยัง แฟนเรารับมั่งไม่รับมั่งนะคะ บางครั้งโทรเปนร้อยสายไม่รับก็มี จนอยู่ดีๆเราก็ไม่อยากโทรไป ไม่อยากคุย ไม่อยากเหนหน้าแฟนแล้ว ไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากทะเลาะกันอีก เค้าก็ไม่โทรมาเหมือนกันประมาณ3เดือน เพราะปกติแฟนเราถ้าโทรมาจะยิงเบอร์ให้เราโทรกลับ ประมาณ3เดือน ยิงมาเราก็ไม่โทรกลับจนเอาเบอร์ใครโทรมาไม่รู้บอกยืมตังค์300 จะกลับบ้าน เดี๋ยวคืน(แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้คืนนะ) เราโคตรเชงแต่ก็ให้ๆไปถือซะว่าทำบุญ หลังจากนั้นเค้าก็เปนฝ่ายโทรหาเราตลอด ร้องห่มร้องไห้ ว่าเราหายไปไหน ขอโทษนะกับสิ่งที่ผ่านมา อย่าทิ้งเรานะ ส่วนเราก็คุยแบบ ถามคำตอบคำ เหมือนเราเอือมระอา ไม่รักเค้าแล้ว แต่ทุกวันนี้ เค้าก็ยังไลน์มา บอกขอแก้ตัว จะรีบเรียนให้จบ จะตั้งใจเรียน ขอโอกาส เราก็ไม่เชื่ออ่ะนะแต่ก็ไม่กล้า บอกเลิกเค้าเพราะสงสารกลัวแฟนฆ่าตัวตาย เคยเหนครั้งล่าสุดแป๊บนึง นั่งตาลอย เงียบๆ ผอมโทรม จากที่เปนคนกวนตีน กลายเปนเงียบมาก ไม่ยิ้ม นั่งเหม่อ เราเหนแล้วรู้สึกสงสารมาก แต่ใจจริงนะเราไม่รักเค้าแล้ว เรารอเค้ามานานเกินไปแล้ว แต่ก็เลิกไม่ได้ซะที จะทำเปนเงียบๆหายไป ก็โทรมาตลอด เราก็รับถามคำตอบคำถึงไม่อยากรับก็เหอะ แฟนเราใกล้จะ30 แล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะเรียนจบ ให้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยก็ไม่เอา แล้วบางวันก็บ่นว่าไม่มีตังค์กิน ข้าว เลยไม่เสนอแนะช่วยไรแล้ว ทุกวันนี้จะมาหาเรา เราบอกไม่มีตังค์อย่างเดียว เค้าก็ไม่ได้มาเจอกัน ปี 1 ล่ะ เราบอกเราไม่มีตังค์เหลือแล้ว ใช้หนี้อยู่ ก็น่าจะรู้นะว่าเพราะอะไร เค้าก็เข้าใจ ขอโทษ แล้วก็บอกว่าอย่าทิ้งเค้านะ เค้าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเรา เรายิ่งลำบากใจไปใหญ่ ปนสงสาร ปนรำคาญ เลยไม่รู้ตอนนี้จะตัดสินใจอย่างไรดี จะเล่าให้ใครฟัง จะปรึกษาใครก็ไม่ได้ อึดอัดมาก เพื่อนๆในพันทิปช่วยหาทางออกให้ทีค่ะ😢