สวัสดีครับทุกท่าน ผมเรียนอยู่ที่มหาลัยตรงข้ามศาลอาญาปี 1  เรื่องมีอยู่ว่าวันจันทร์ที่ผ่านมาได้เข้าไปเรียนวิชาหนึ่งที่ตึก 29 ชั้น9 ห้อง 2 ได้ไปเจอเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งรูปร่างตัวเล็กๆหน่อยขาวๆดัดฟันไม่แน่ใจว่าสีอะไรนะครับดูจากท่าทางแล้วน่าจะเป็นปี 1 ด้วยกันเพราะเค้าห้อยป้ายที่คอไม่ทราบว่าอยู่เอกอะไรตลอดเวลาที่นั่งเรียนผมคอยมองเค้าตลอด แต่ในใจตอนนั้นก็คิดละครับว่าคงได้แค่มอง พอเลิกเรียนคนจำนวนมากก็ออกมารอลิฟท์ แต่ในขณะนั้นสายตาผมควานหาเค้าไปรอบๆตัว แต่ทุกอย่างไม่แน่ใจว่าเป็นความบังเอิญหรืออะไรเค้าเดินมากับเพื่อนเค้าประมาณ 2-3 คนถ้าจำไม่ผิดที่ผมอ่านป้ายชื่อที่เค้าห้อยคอน่าจะชื่อน้ำมั้งครับไม่แน่ใจว่าผมอ่านผิดหรือป่าว 55555 ด้วยท่าทางลักษณะของเค้าตอนนั้นแล้วที่ยืนไกล้ๆกัน เค้ายืนคุยเล่นกับเพื่อนเค้าเป็นคนที่ยิ้มเก่ง ออกแนวขี้เล่นหน่อยครับ นั่นยิ่งทำให้ผมประทับใจมากกว่าเดิมไม่รู้ว่าผมจะเวอร์หรือไปรึเปล่านะครับ ตอนนั้นในใจผมคิดว่าเราคงจะได้ลงลิฟท์ไปพร้อมๆกัน สุดท้ายแล้วพอลิฟท์มาด้วยความที่ผมยืนอยู่หน้าลิฟท์ก็ก็เลยได้เข้าไปในสุดคนหลายคนก็พยายามเบียดตัวเข้ามา สุดท้ายเหมือนลิฟท์แกล้งครับเค้ากับเพื่อนพอเดินเข้ามาลิฟท์ดันน้ำหนักเกิน ในใจผมตอนนั้นมันเต็มไปด้วยความเซ็งครับ เซ็งและก็เซ็งครับ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันเลยครับ ตอนนี้สายตาของผมเวลาไปเรียนก็ยังไม่ละความพยายามที่จะมองหาเค้าอยู่ตลอดเวลาที่อยู่ในมหาลัย หวังว่าวันจันทร์เราคงได้เจอกันนะครับ มาบอกในนี้ก็คงไม่มีประโยชน์จริงมั้ยครับ ? แต่ขอระบายหน่อยครับมันอัดอั้นตันใจมาก 55555 ขอบคุณครับ ไม่รู้ว่าวันจันทร์นี้จะไปบอกเค้าแบบไหนดีอะครับ