ที่ผ่านมาเรารักกันไม่มากพอใช่มั้ย ? หรือเธอมีใคร ?

ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่า เราอายุมากกว่าแฟน3ปี เราคบกันตอนเรากำลังจะจบปี4 เขากำลังจะขึ้นปี3 เราเรียนในมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด ส่วนเขาเรียนที่กรุงเทพ (บ้านเราอยู่ที่กรุงเทพ บ้านเรา2คนใกล้กัน)

เราเริ่มคบกันในตอนที่เรายังเรียนปี4อยู่ ซึ่งส่วนใหญ่เราจะคุยกันผ่านโทรศัพท์ นานๆๆๆทีเราจะได้กลับมากรุงเทพ จำได้ว่า4เดือนแรก นี่แทบไม่เคยเจอกันเลย คุยผ่านโทรศัพท์อย่างเดียว มีครั้งนึงที่เรากลับมากรุงเทพแล้วไปเที่ยวกัน เราเคยพูดกับเขาว่า "เลิกคุยกันก็ได้นะ เราไม่อยากให้เธอมารอเรา เราอยู่ไกล เธออาจจะอยากมีแฟนที่ไปไหนมาไหนด้วยกันได้หรือป่าว" แต่คำตอบเขาคือ "เรารอได้ อีกแปปเธอก็เรียนจบแล้ว"

เราคบกันมาดีตลอด อาจมีที่ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง แต่เราก็ปรับความเข้าใจกันได้ ส่วนใหญ่เราจะทะเลาะกันเรื่องเขาไม่ค่อยสนใจเรา เพราะเขาติดเกมมากกกกก บางทีโทรมาหาเรา แต่ว่าเล่นเกมอยู่เขาก็ไม่ได้สนใจจะคุย กลายเป็นว่าเราพูดฝั่งเดียว เราเลยบอกว่า "เล่นเกมก่อนมั้ย เล่นเสร็จโทรมาก็ได้" ซึ่งเราพูดแบบเราไม่ได้คิดอะไรเลย แต่เขากลับคิดว่า เราไม่อยากคุย เราหาเรื่องชวนทะเลาะ (หรืออาจเป็นเพราะความคิดเขาเด็ก) แต่ทุกครั้งเราก็มาคุยกัน ดีกัน ให้อภัยกัน

จนตอนนี้เราเรียนจบแล้ว เราจึงกลับมาอยู่บ้านที่กรุงเทพ ด้วยความที่เขาก็ปิดเทอม เราก็ยังไม่ได้หางานทำ เราเลยมีเวลาว่างมาเจอกันบ่อยขึ้น นานเข้าความสัมพันธ์ที่มีมันยิ่งมากขึ้น เรารู้สึกรักเขามากขึ้น ทุกครั้งเขามักจะบอกกับเราว่า "อยู่กันแบบนี้นานๆนะ ห้ามทิ้งเขานะ ห้ามมีใครนะ  ห้ามหักหลังกันนะและเขาก็จะไม่หักหลังเรา ไม่ทิ้งเราเหมือนกัน สัญญานะ"  เขามักจะพูดกับเราแบบนี้ทุกครั้งที่อยู่กัน ช่วงนั้นยอมรับว่ามีความสุขมาก และรู้สึกว่าเราโชคดี

จนมาตอนที่มหาวิทยาลัยเขาเปิด เขาเริ่มไม่มีเวลาให้เราแล้ว มีเรียนเช้าแทบทุกวัน ตอนเย็นก็มีนัดทำงานกับเพื่อน ซึ่งอันนี้เราเข้าใจเขา
จนเราได้บอกกับเขาว่า "เราว่าเราจะหางานทำนะ สัก3เดือน แล้วจะลาออก เราจะเก็บเงิน" มันดันกลายเป็นประเด็นที่ทำให้เราไม่เข้าใจเขาถึงทุกวันนี้
ตั้งแต่ที่เราพูดแบบนั้น เวลาเราโทรหากัน เรารับรู้ได้ว่าเขาไม่เหมือนเดิม เรานัดจะเจอกันหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ไม่ได้เจอ เพราะเขาติดธุระทำรายงานกับเพื่อน ถามว่า มีน้อยใจมั้ย แน่นอนว่า มี แต่เราก็พยายามเข้าใจนะ

จนมาล่าสุดเมื่อวาน เราโทรไลน์กัน อยูดีๆเขาก็ยกเหตุผลเก่าๆขึ้นมาว่า ว่าเขาทนไม่ไหว เราชอบชวนเขาทะเลาะ เราก็เลย งง ว่าเห้ย เราทะเลาะกันเมื่อไหร่ เขาตอบกลับมาว่าตอนนี้ไม่ได้ทะเลาะ หมายถึงเมื่อก่อน เราก็ไม่เข้าใจว่าจะยกเรื่องเก่าขึ้นมาพูดทำไม

จนเขาถามเราว่า เรากลับไปเป็นเพื่อนกันได้มั้ย เราเลยถามว่า ทำไมถึงถามแบบนี้ เขาบอกว่าเขาคิดๆดู ถ้าเราทำงาน เราก็จะไม่มีเวลาให้เขา แล้วถ้าเขาเหงาเขาแอบมีใครล่ะ เราจะเสียใจมั้ย เขาไม่อยากให้เราเสียใจ เราก็แบบเห้ย เรื่องมันยังไม่เกิดขึ้น แล้วทำไมต้องคิดว่าอยากมีใคร
เขาบอกว่าตั้งแต่เปิดเทอมคนเข้ามาจีบเขาก็มี แต่เขาก็บอกว่ามีแฟนแล้ว เขากลัวว่าสักวันเขาจะเผลอไปคุยกับใคร แล้วต้องมาโกหกเรา
เขาอยากเจอแฟนทุกวัน แต่เขาเองก็ไม่มีเวลา เพราะกว่าเขาจะเรียนเสร็จก็เย็น กลับบ้านมืดทุกวัน เราเลยตอบกลับไปว่า เมื่อก่อนตอนเราเรียนอยู่ เราก็แทบไม่ได้เจอกันนะ เรายังคุยกันได้เลย เขาตอบกลับมาว่า แต่ช่วงนี้เราเจอกันบ่อยไง ถ้าอยู่ดีๆไม่ค่อยได้เจอ มันรู้สึกแปลกๆ ถ้าเรากลับไปเป็นเพื่อนกัน แล้วถ้าวันนึงเราไม่มีใคร เธอไม่มีใคร เราอาจจะกลับมาคบกันอีกก็ได้ เราได้แต่ถามเขาซ้ำๆว่า เราผิดอะไร ทั้งๆที่เราไม่ได้ทะเลาะกันเลย

เขาบอกว่า แต่ขอร้องว่าอย่าเปลี่ยนเบอร์นะ อย่าบล็อกไลน์เขาได้มั้ย แต่ในความคิดเรา ถ้าเราต้องทนเห็นว่าเขามีใคร หรือเขาโพสรูปคู่กับใครในไลน์ เราทำใจไม่ได้ เราทนเห็นเขารักคนอื่นไม่ได้ เราไม่มีทางเลือก เราไม่อยากรั้งเขาไว้ แต่เราก็ไม่อยากเลิก แต่เขาทำทุกอย่างเหมือนจะรั้งเราไว้ เขาพูดกับเราเหมือนเดิม เรียกเราว่าตัวเองเหมือนเดิม เราบอกเขาว่า อย่าเรียกเราแบบนี้เลย เขาก็ถามว่าทำไม เรียกไม่ได้แล้วหรอ พอก่อนจะนอน เราก็บอกเขาว่าเราวางนะ เขาก็ถามว่าทำไม ไม่ให้วาง เราก็บอกว่า อย่าทำเหมือนรั้งเราไว้ได้มั้ย เขาตอบกลับมาว่า นี่เขาไม่มีสิทธิ์ในตัวเราแล้วใช่มั้ย คืออ!! ต้องการอะไร เธอเปนคนบอกเลิกเอง แล้วมาทำแบบนี้ทำไม

เราไม่เข้าใจ เราคิดว่าเราโชคดีที่เจอเขา แต่มันไม่ใช่ คำสัญญาทุกอย่างที่เขาพูด เขาตอบมาแค่ขอโทษนะที่รักษาสัญญาไม่ได้ เขาผิดสัญญาทุกอย่าง ที่เราอยากรู้คือ ที่ผ่านมาเรารักกันไม่มากพอใช่มั้ย หรือเธอมีใคร