เมื่อวานนี้ตอนเย็นฝนตกหนัก+รถติดมากมาย.....
ระหว่างทางกลับบ้าน แฟนขี่รถมาเกือบถึงพระนั่งเกล้า
รถมอเตอร์ไซค์เกิดกระตุก และเครื่องดับ สตาร์ทเท่าไหร่ก็ไม่ติด
เรากับแฟน เข็นรถไป สตาร์ทไป เพื่อหวังให้มันติด แต่มันก็ไม่ติด
ขณะนั้นเป็นเวลาเกือบ 3 ทุ่ม แล้ว มองหาร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มี
แล้วก็มีมอไซค์คันหนึ่ง เป็นนักศึกษาผู้ชาย 2 คน ขี่ผ่านมา
น้องจอดรถแล้วเข้ามาถามว่า....
น้องนักศึกษา 1 : "รถเป็นอะไรคับพี่"
เรา : "รถมันกระตุกค่ะ แล้วก็ดับ สตาร์ทไม่ติดเลย"
น้องนักศึกษา 2 : "เป็นที่หัวเทียนหรือเปล่าพี่ ผมกลัวหัวเทียนมันบอด" น้องพูดพร้อมกับสตาร์ทเครื่อง แต่เครื่องยังคงนิ่งสนิท
สักพัก น้องก็บอกให้เราขึ้นรถแฟน แล้วน้องก็สตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ของน้อง
พร้อมกับเอาขาข้างหนึ่งมาเหยียบตรงที่วางเท้ารถของแฟนเรา...เพื่อจะได้ลากรถเราไปด้วย
บอกเลยว่าสงสารน้องมากค่ะ เพราะน้องต้องบังคับรถตัวเอง....
แล้วขาข้างหนึ่งยังต้องคอยเหยียบบังคับรถแฟนเราให้ประคองตัวไว้ เพื่อที่จะลากรถเราไปพร้อมกับรถน้อง
แฟนเราก็พยายามประคองรถตัวเองให้ทรงตัวมากที่สุด ค่อนข้างทุลักทุเลพอสมควรเลยค่ะ
ระหว่างทางเราก็ถามน้องเค้าว่าน้องเรียนที่ไหน น้องบอกเรียนที่ SBAC นนท์
ตอนนั้นรู้สึกดีมากค่ะที่ได้รับน้ำใจจากน้อง และคิดว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนดี ๆ อยู่ในสังคมบ้าง
เราคิดว่าจะขอเบอร์น้องไว้ แต่เพราะพวกเรายังทุลักทุเลกันอยู่ ประกอบกับช่วงประคองรถ รถส่ายไปมาตลอด
จึงไม่สะดวกกดโทรศัพท์เพื่อเมมเบอร์น้องไว้ เลยคิดว่าตอนลงจากรถแล้วจะขอเบอร์น้องเพื่อเมมไว้ในโทรศัพท์
ผ่านมา 15 นาที เราทั้ง 4 คน ประคองรถกันมาเรื่อย ๆ เลี้ยวเข้ามาตรงแยกพระนั่งเกล้า พยายามมองหาร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์
แต่ก็ไม่มีสักร้านเลยค่ะ ขี่รถมาไกลพอสมควร สักพักก็เห็นร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์
เราดีใจมาก รีบขอบคุณน้องนักศึกษาทั้ง 2 คน ที่ช่วยเหลือเรากับแฟนไว้
แต่ด้วยความดีใจที่เจอร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ เราดันลืมถามชื่อน้องและลืมขอเบอร์น้องไว้ค่ะ...
หันมาอีกทีน้องก็ไปแล้ว....เราเสียดายมาก เพราะตั้งใจอยากจะขอบคุณน้องให้มากกว่านี้
*** จึงอยากขอยืมพื้นที่ตรงนี้ เพื่อขอบคุณน้อง SBAC ทั้ง 2 คน ค่ะ และอยากแชร์ให้สังคมได้รู้ว่า
สังคมไทยสมัยนี้ ยังมีคนดี ๆ อยู่จริงค่ะ ***
**ถ้าน้องนักศึกษา SBAC ทั้ง 2 คน หรือเพื่อนน้อง หรือพ่อแม่ญาติพี่น้องของน้องผ่านมาเห็นกระทู้นี้ พี่อยากจะบอกว่า
"พี่ขอขอบคุณน้องทั้ง 2 คน มากนะคะ ที่เมื่อวานนี้ได้ช่วยเหลือพี่ 2 คนไว้
พี่รู้สึกซาบซึ้งน้ำใจของน้องมากเลยค่ะ ถึงแม้น้องจะเป็นนักศึกษา แต่น้องก็เป็นเด็กดี
รู้จักช่วยเหลือสังคม และเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน โดยที่น้องไม่รู้สึกว่ามันเป็นภาระของน้องเลย
น้องทั้ง 2 คนเต็มใจช่วยเหลือมาก...ทั้ง ๆ ที่น้องจะขี่รถผ่านไปโดยที่ไม่ช่วยเหลือพี่ก็ได้
แต่...น้องเลือกที่จะช่วยพี่ทั้ง 2 คนไว้ พี่อยากจะบอกว่า "การให้และความมีน้ำใจของน้อง"
มันบ่งบอกได้ว่า น้องมีจิตสำนึกทีดี มีน้ำใจ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ขอให้ความดีของน้อง ส่งผลให้น้องประสบความสำเร็จในชีวิต ประสบความสำเร็จในการเรียน ขอให้น้องเจริญรุ่งเรืองตลอดไปค่ะ"
ขอบคุณมากจริง ๆ ค่ะ
***ปล. tag ห้องศุภชลาศัย เผื่อน้องนักศึกษา SBAC จะเข้ามาดูอะไรที่เกี่ยวกับกีฬา เพราะน้องเป็นผู้ชาย อาจจะชอบกีฬาค่ะ
อยากขอบคุณ "น้องนักศึกษา SBAC นนท์" ที่มีน้ำใจช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ระหว่างทางกลับบ้าน แฟนขี่รถมาเกือบถึงพระนั่งเกล้า
รถมอเตอร์ไซค์เกิดกระตุก และเครื่องดับ สตาร์ทเท่าไหร่ก็ไม่ติด
เรากับแฟน เข็นรถไป สตาร์ทไป เพื่อหวังให้มันติด แต่มันก็ไม่ติด
ขณะนั้นเป็นเวลาเกือบ 3 ทุ่ม แล้ว มองหาร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มี
แล้วก็มีมอไซค์คันหนึ่ง เป็นนักศึกษาผู้ชาย 2 คน ขี่ผ่านมา
น้องจอดรถแล้วเข้ามาถามว่า....
น้องนักศึกษา 1 : "รถเป็นอะไรคับพี่"
เรา : "รถมันกระตุกค่ะ แล้วก็ดับ สตาร์ทไม่ติดเลย"
น้องนักศึกษา 2 : "เป็นที่หัวเทียนหรือเปล่าพี่ ผมกลัวหัวเทียนมันบอด" น้องพูดพร้อมกับสตาร์ทเครื่อง แต่เครื่องยังคงนิ่งสนิท
สักพัก น้องก็บอกให้เราขึ้นรถแฟน แล้วน้องก็สตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ของน้อง
พร้อมกับเอาขาข้างหนึ่งมาเหยียบตรงที่วางเท้ารถของแฟนเรา...เพื่อจะได้ลากรถเราไปด้วย
บอกเลยว่าสงสารน้องมากค่ะ เพราะน้องต้องบังคับรถตัวเอง....
แล้วขาข้างหนึ่งยังต้องคอยเหยียบบังคับรถแฟนเราให้ประคองตัวไว้ เพื่อที่จะลากรถเราไปพร้อมกับรถน้อง
แฟนเราก็พยายามประคองรถตัวเองให้ทรงตัวมากที่สุด ค่อนข้างทุลักทุเลพอสมควรเลยค่ะ
ระหว่างทางเราก็ถามน้องเค้าว่าน้องเรียนที่ไหน น้องบอกเรียนที่ SBAC นนท์
ตอนนั้นรู้สึกดีมากค่ะที่ได้รับน้ำใจจากน้อง และคิดว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนดี ๆ อยู่ในสังคมบ้าง
เราคิดว่าจะขอเบอร์น้องไว้ แต่เพราะพวกเรายังทุลักทุเลกันอยู่ ประกอบกับช่วงประคองรถ รถส่ายไปมาตลอด
จึงไม่สะดวกกดโทรศัพท์เพื่อเมมเบอร์น้องไว้ เลยคิดว่าตอนลงจากรถแล้วจะขอเบอร์น้องเพื่อเมมไว้ในโทรศัพท์
ผ่านมา 15 นาที เราทั้ง 4 คน ประคองรถกันมาเรื่อย ๆ เลี้ยวเข้ามาตรงแยกพระนั่งเกล้า พยายามมองหาร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์
แต่ก็ไม่มีสักร้านเลยค่ะ ขี่รถมาไกลพอสมควร สักพักก็เห็นร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์
เราดีใจมาก รีบขอบคุณน้องนักศึกษาทั้ง 2 คน ที่ช่วยเหลือเรากับแฟนไว้
แต่ด้วยความดีใจที่เจอร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ เราดันลืมถามชื่อน้องและลืมขอเบอร์น้องไว้ค่ะ...
หันมาอีกทีน้องก็ไปแล้ว....เราเสียดายมาก เพราะตั้งใจอยากจะขอบคุณน้องให้มากกว่านี้
*** จึงอยากขอยืมพื้นที่ตรงนี้ เพื่อขอบคุณน้อง SBAC ทั้ง 2 คน ค่ะ และอยากแชร์ให้สังคมได้รู้ว่า
สังคมไทยสมัยนี้ ยังมีคนดี ๆ อยู่จริงค่ะ ***
**ถ้าน้องนักศึกษา SBAC ทั้ง 2 คน หรือเพื่อนน้อง หรือพ่อแม่ญาติพี่น้องของน้องผ่านมาเห็นกระทู้นี้ พี่อยากจะบอกว่า
"พี่ขอขอบคุณน้องทั้ง 2 คน มากนะคะ ที่เมื่อวานนี้ได้ช่วยเหลือพี่ 2 คนไว้
พี่รู้สึกซาบซึ้งน้ำใจของน้องมากเลยค่ะ ถึงแม้น้องจะเป็นนักศึกษา แต่น้องก็เป็นเด็กดี
รู้จักช่วยเหลือสังคม และเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน โดยที่น้องไม่รู้สึกว่ามันเป็นภาระของน้องเลย
น้องทั้ง 2 คนเต็มใจช่วยเหลือมาก...ทั้ง ๆ ที่น้องจะขี่รถผ่านไปโดยที่ไม่ช่วยเหลือพี่ก็ได้
แต่...น้องเลือกที่จะช่วยพี่ทั้ง 2 คนไว้ พี่อยากจะบอกว่า "การให้และความมีน้ำใจของน้อง"
มันบ่งบอกได้ว่า น้องมีจิตสำนึกทีดี มีน้ำใจ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ขอให้ความดีของน้อง ส่งผลให้น้องประสบความสำเร็จในชีวิต ประสบความสำเร็จในการเรียน ขอให้น้องเจริญรุ่งเรืองตลอดไปค่ะ"
ขอบคุณมากจริง ๆ ค่ะ
***ปล. tag ห้องศุภชลาศัย เผื่อน้องนักศึกษา SBAC จะเข้ามาดูอะไรที่เกี่ยวกับกีฬา เพราะน้องเป็นผู้ชาย อาจจะชอบกีฬาค่ะ