### อยากให้เข้ามาอ่าน ###

*หากตกพร่องประการใดของอภัยด้วยน่ะค่ะ (เขียนครั้งแรก ยืมของเพื่อนมาค่ะ)

ฉันเป็นแค่เด็กที่เรียนมหาลัยรัฐบาลปกติ ฉันมีแฟนอยู่คนหนึ่ง
เขาเป็นคนที่ดีมาก แบบที่ฉันไม่เคยเจอมาก่อน
เขาทั้งใจดี น่ารัก นิสัยแบบผู้หญิงและคล้ายเด็กไปบ้างในบ้างครั้ง
ซึ่งในตอนแรกเราก็ยอมรับได้ แต่พอมาหลายๆปี มันเริ่มรู้สึกเบื่อๆ
ฉันเคยบอกเค้าหลายครั้งแล้วว่า โตแล้วควรจะทำตัวให้เหมือนผู้ใหญ่ได้แล้ว
เขาบอกว่า กำลังทำอยู่ไง เขาพูดแบบนั้นมาตลอดจนผ่านไปหลายปีก็ยังเหมือนเดิม
เขาไม่เคยมีความโรแมนติกเลย เวลาจะทำอะไรที่โรแมนติกก็ต้องบอกกันทุกครั้ง
(ฉันชอบคนที่โรแมนติกมากกก) ซึ่งฉันเคยบอกเค้าแล้ว แต่ก็อย่างว่าคนเราไม่เหมือนกัน
ฉันกำลังจะได้ไปเรียนเมืองนอกอีกไม่กี่ปีข้างหน้า คิดว่าอยากทำตัวเองค่อยรวยแล้วค่อยกลับมา
และพยายามบอกเค้าเสมอ เค้าก็แคร์ฉันมากจนบ้างครั้งฉันก็เริ่มรู้สึกไม่อยากไป
ฉันพยายามที่จะเข้าใจเขาในทุกๆเรื่อง แต่เขากับไม่เข้าใจฉันเลยสักเรื่อง
เขาเหมือนคนที่คิดไม่เป็นว่าต้องทำอะไรบ้าง ต้องให้ฉันเข้ามาควบคุมตลอด
ฉันพยายามไม่ไปเข้าไปควบคุมแล้ว แต่สุดท้ายสิ่งที่เราคิดก็ล้มไม่เป็นท่า
     ตัวอย่างเช่น
ฉัน : เราไปกันที่หน้าร้านเกมหลังมอน่ะ
เขา : ร้านไหนอ่ะ
ฉัน : มันก็มีอยู่ร้านเดียวไม่ใช่เหรอที่เราไปด้วยกัน
เขา : อ้อออออ
ฉัน : .................(ไอ่***แค่นี้ก็จำไม่ได้)

และตอนนี้ฉันกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรกับเค้าดีระหว่างปล่อยเค้าไปกับอยู่แบบนี้
แบบที่ฉันไม่มีความสุข ฉันคิดว่าเราต้องรักคนที่ดีมากกว่าคนที่รัก
ในใจของฉันก็ไม่อยากปล่อยไป เพราะว่าเค้าเป็นคนดี ฉันคงเห็นแก่ตัวมากเลยใช่ไหม ?
ตอนนี้กำลังสับสนกับตัวเองเป็นอย่างมาก ว่าต้องทำอย่างไรก่อนและหลังดี?
อยากให้คนที่อ่านทุกคน ตอบฉันที