สิว,ความเหงาและความผิดหวัง

มีสองสิ่งในชีวิตที่ไม่เคยออกไปจากชีวิตผมเลย นั่นคือสิวและความผิดหวัง ฮ่าๆๆๆๆ เมื่อมีสิวความผิดหวังก็ตามมา เมื่อมีความผิดหวังเกิดขึ้นก็ต้องเหงาเป็นธรรมดาร้องไห้เศร้า โอยชีวิตเศร้าฮ่าๆ ผมเป็นคนขี้เหงามากยิ่งถ้าอยู่คนเดียวนี่แบบฟุ้งซ่านมากๆ มโนเก่งฮ่าๆๆๆ ผมโคตรอยากมีแฟน อยากสุดๆ อยากรู้ว่าไอ่คุณแฟนเนี่ยเค้าหาจากไหนกัน ทำไงถึงจะมี เราก็พยายามหาน้ะแต่ก็ไม่เห็นเจอเลยสักคน เซเว่นมีขายไหมผมคิดหนักมากๆ555 แล้วถ้ามีเค้าต้องพูดคุยอะไรกัน หวานแค่ไหน ต้องทำตัวพิเศษแค่ไหน ต้องทำอะไรให้กันบ้างฮืออร้องไห้ร้องไห้เศร้า พอขึ้นมอ 4 ผมก็แอบชอบครั้งแรกตอนมอปลาเค้าขี้แกล้งมากๆ เค้าน่ารักเป็นกันเอง มีน้ำใจไม่หยิ่ง ผมแอบชอบเค้ามาตั้งแต่มอ 4แอบมาจนช่วงหลังๆไกล้จะจบมอ 6 เพื่อนๆเริ่มแซวก็เลยต้องยอมบอกไป สุดท้ายเค้าก็บอกว่าอนุญาติให้ชอบเค้าต่อไปได้ เค้าไม่ว่า เค้าเห็นเรามีความสุขเค้าก็ดีใจ สุดท้ายก็จบไม่สวยเฮ้อออ ตอนนี้ขึ้นมหาลัยแล้วก็ยังคงหนาวๆเหงาๆต่อไป แต่...บังเอิญเราได้เจอกันคนคนึงเรียนวิศวะเหมือนกันอยู่หอเดียวกันห้องตรงข้ามกัน เค้าน่ารักมากขาว รวย หน้ายังกะลูกครึ่ง แบบน่ารักมากอะ โคตรชอบเลยยิ้มสวยมากๆ เค้าก็ชอบมาแกล้งก็เลยชอบ ที่สำคัญลยคือมันมีวันนึงเรามีเรียนแลปเคมีแล้วเรานั่งรอรถเมย์มออยู่ จู่ๆเค้าก็แว้นมอไซด์สีขาวผ่านมาแล้วเลี้ยวกลับมาหาเราเฉย เราก็งงเห้ยยย แบบมันฟินมากทำตัวไม่ถูกก็เลยบอกไม่ไปแล้วเราก็เผลอไหว้เค้าไปด้วย555แบบขอบคุณครับ555 แบบเขินมากหัวใจจุ๊บๆเค้าชอบร้องเพลงมาก ช่วงเย็นของทุกวันเค้าจะมานั่งดีดกีตาร์ตรงหน้าห้องแล้วร้องเพลงกะเพื่อนๆของเขา ทุกวัน แบบฟินมากก แอร้ยยยย55555 แล้วเราก็จะเปิดบานเกร็ดแล้ะมุ้งลวดทุกเย็นถึงแม้จะมียุงก็ตาม555 เพื่อที่จะไปนั่งริมหน้าต่างแล้วฟังเพลงที่เค้าร้อง เราจะขนหนังสือไปนั่งฟินิ่านด้วย มีขนมก็เก็บไปนั่งกินมุมนั้นเป็นประจำ จนวันนึงเราได้ฟังเพลงเพลงนึงมันบอกว่าความรักมีวันหมดอายุ รีบใช้มันกับทุกคนที่รัก จนเราคิดว่าต้องเริ่มทำอะไรสักอย่าง เพื่อที่จะให้เค้ารู้ว่ามีคนแอบชอบเค้าน้ะ (คือเราแอบส่องเฟสเค้าตลอดวันนึงๆ นี่ดูเป็นร้อยครั้ง555 ไม่เว่อร์น้ะจิงๆเห็นเค้าโพสว่าเหงาๆก็เลยอยากลุยให้เค้ารู้ว่ามีคนที่ชอบเค้าน้ะอย่าเหงาไปเลยไรงี้) เราคิดที่จำทำของทำมือให้หัวเราะหัวเราะดอกไม้ แล้วก็เลยนั่งค้นๆใน google แล้วบังเอิญไปเจอ model กระดาษเป็นรูป เวสป้า กะคนหัวกล่องและน้องหมาหัวกล่อง เลยปริ้นและตัดไปให้เค้า บรรจงใส่ใจทุกรายละเอียดสุดๆ จากนั้นก็แอบเอาไปใส่กระเป๋าเค้าตอนไปเก็บชั่วโมงภาษาอังกฤษ FLRU 555 แบบยังกะโจรเถอะเที่ยวรื้อกระเป๋า555 แล้วแบบเราก็ทำสมุดเล่มเล็กๆไปให้เค้าเขียนข้อความไปให้ แต่บังเอิญอีรูมเมทเรามันก็ดันไปสนิทกะมันอีกตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่รู้ว่าเมทเราต้องจำลายมือเราได้แน่ๆ แบบเศร้า แต่พอตกเย็นคนที่เราชอบอ่ะก็ถ่ายรูปของที่เราให้ลง เราแบบดีใจมากๆ เรจะเรียกมันว่าไอ่คุณหมีตัวขาว แล้วมันก็ติดแฮชแท็กให้ด้วย เรานี่ฟินไปถึงดาวอังคารเลย แบบโห้ยยยยยย น่ารักมากๆเค้าล้อเล่นเค้าล้อเล่น เวลาผ่านไป 1 อาทิตย์หลังจากเราให้ของไป ก็มีสายข่าวจากเพื่อนสาวหอ 15 เรารายงานมาว่าเค้าไปรับรุ่นพี่หอ 15 แล้วแบบหน้าตาเบิกบานมาก เราก็ถามย้ำๆว่าแน่ใจหรอแกจำคนผิด ปรากฏว่ามันเป็นเรื่องจริงเฮ้อออออออออเศร้าร้องไห้ร้องไห้  รุ่นพี่คนนั้นก็สวยมันก็หล่อ เข้ากันจัง แต่เรายังไม่เลิกล้มความตั้งใจน้ะ ยังแอบเอาผ้าเช็ดหน้ากะลูกอมไปใส่ตระกร้าหน้ารถพร้อมการืดเล็กๆเหมือนเดิม แต่คราวนี้มันไม่โพสแล้ว แถมเวลาเจอกันยังหลบๆหน้า ทำตัวลนๆ แบบจะเดินไปทางไหนดี เราก็ลนๆเหมือนกัน ก้มหน้าทั้งสองฝ่ายและไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอกนก็หลบหน้า เรียนเซกเดียวกันตลอดจากที่เคยถามเคยแซวเคยแกล้งก็ไม่มี แบบสู้หน้ากันไม่ติด เหมือนมันจะรู้ว่าคนที่ให้ของคือเรารูมเมทเราคงจะบอกแหละ จบไม่สวยอีกตามเคย เราหวังกะมันมากๆ แต่จบแบบนี้ก็พูดไม่ออกอ่ะ ทำตัวไม่ถูก ทำไมอ่ะ เราผิดตรงไหน แค่แอบชอบเอง ไม่ได้ทำให้ลำบากซ้ะหน่อย มองอยู่ไกลๆ ไม่ได้ไประรานเรียกร้องอะไรน้ะ แต่ไม่เป็นไรถ้ามันผิดเราก้จะตัดใจเอง ทุกวันนี้เราเฟลมากๆ แบบสมองชาๆ เบลอ ฟุ้งซ่าน สติไม่ค่อยมี แบบอยากพูดอยากร่าเริงน้ะ แต่มันไม่สุดอ่ะ มันมีอะไรขัดๆในใจ เศร้าา ตอนนี้จะสอบอีกมอเราจะสอบกลางภาคแล้ว เลยเครียด ต้องปิดเฟส ลบทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองมีสมาธิ เครียดมากๆ แต่เราก็คิดถึงพ่อแม่ คนทางบ้านที่ส่งเราเรียนทุกวัน คนที่แคร์เรา คนที่เราอยากได้อะไรก็หาให้ คนที่ไม่เคยทิ้งเรา คนที่โทรหาทุกวันโดยที่เราไม่ต้องพยายามทำอะไรเพื่อท่านเลย คิดแบบนี้มันทำให้มีแรงเดินต่อมากๆ แต่ก็คิดน้ะว่าไม่อยากจะแอบชอบใครอีกแล้ว พอ มันไม่สุขเลยกลับทุกข์ด้วยซ้ำ แต่จะให้ทำไงได้ในเมื่อชีวิตมันควบคุมไม่ได้ ทุกครั้งที่ตัดใจ ผิดหวังเจ็บ พอมีคนที่เราชอบใหม่เราก็จะมีความสุขอีกครั้ง พอแอบชอบไปก็ผิดหวังอีก มันวนเวียนอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ เหมือนประโยคที่ว่า ''เราเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดเมื่อถูกรัก เสียใจที่สุดเมื่อผิดหวัง ฟูมฟายที่สุดเมื่อมีคนอยู่ข้างๆ และจะกลับมาแข็งแรงได้ใหม่เมื่อได้รักใครอีกครั้ง'' ใครจะบอกได้ว่าเราควรหยุดพักหรือไปต่อ ก็หวังแค่ว่าสักวันคนที่เป็นของเราจิงๆเค้าจะเดินเข้ามา ถ้าเค้าคนนั้นมีจริงเราจะมอบทุกๆอย่างให้เค้าจะทำให้เค้ามีความสุขที่สุดและภูมิใจที่สุดที่เลือกเรา (เราเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายฮับ) มือใหม่ ผิดถูกยังไงขออภัยด้วยครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่