แต่งงานมาหกปี สามีไม่คิดจะสร้างครอบครัวด้วยกัน จะไปต่อหรือหยุดดีคะ

เราแต่งงานมาหกปี ตอนนี้กำลังมีปัญหา จริงๆมีมาเรื่อยๆค่ะ
แต่เราคิดว่าถึงจุดที่เรารูสึกว่าต้องตัดสินใจแล้ว

ปัญหาหลักๆเราเล่าสั้นๆเป็นเรื่องๆนะคะ

รายได้
สามี - ทำงานกับครอบครัว ได้เป็นเงินเดือน  เมื่อก่อนเคยทำงานเสริมรายได้ หลังๆไม่ทำ
ทางบ้านเค้าทำค้าขายค่ะ สามีทำและขาย แม่สามีก็ช่วยขายบ้าง ส่วนคนอื่นก็มีทั้งไม่ทำงาน
และทำกิจการตัวเองแต่ก็พึ่งพาเงินจากส่วนค้าขายที่สามีทำค่ะ

เรา - เราเคยทำงานประจำ และทำงานเสริมสองสามอย่างค่ะ  แต่ตอนนี้ออกมาและรับงานมาทำที่บ้าน และลุยทำงานเสริมเป็นกิจการตัวเองเต็มตัว อีกอย่างเราย้ายกลับมาอยู่กับพ่อแม่อีกจังหวัดค่ะ

ปัญหา - สามีเค้าไม่คิดจะหาเงินเพิ่มเลยจากงานเสริม
ทั้งที่เงินเดือนที่ได้ของเค้า เป็นครึ่งนึงของเงินที่เราหาได้ (หมายถึงตอนทำงานประจำค่ะ)
แต่ตอนนี้เราค้าขายและทำหลายอย่างก็ยังเยอะกว่าเค้าอยู่ดี
อีกอย่างทางครอบครัวเค้าจะมีเรื่องที่ทำให้เสียเงินบ่อย
วันเกิดญาติต้องซื้อให้ทุกงาน วันเกิด แต่งงาน รับปริญญา บวช ซึ่งบางครั้งไม่มีเงินก็ต้องกดเงินบัตรเครดิตไปซื้อให้
ในขณะที่ทางฝั่งเราเราก็มีเฉพาะของขวัญให้วันพ่อวันแม่ และของฝากเวลาไปเยี่ยมบ้านเท่านั้นค่ะ

เวลา
สามี - ทุ่มเวลากับการทำงานให้ครอบครัว ทำเช้าจรดดึก ไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเลยในบางช่วง
เพราะเค้าจะขึ้นนอนดึก
เรา - ก็นอนก่อนค่ะ เพราะเคยไปนั่งเฝ้าค้าก็ทำแต่งานไม่ได้คุยไรกันมากมายอยู่ดี

วันหยุดจะไปไหน ก็ไปไม่ได้เพราะที่บ้านเค้าไม่ปิดร้านเลย ถ้าจะไปไหนต้องหาคนเฝ้าร้านแทน
เราก็จะทำงาน ซักผ้า เก็บห้องนอนชั้นบน
ถ้าวันไหนไป เค้าก็จะรีบไปรีบกลับบ้านตลอด บางครั้งวางแผนล่วงหน้าไว้นาน
ถึงเวลาที่ร้านไม่มีคน หรือมีเรื่องอื่นๆเกี่ยวกับที่บ้าน เช่นต้องไปช่วยทำอะไรก็จะยกเลิกทุกอย่างกับเราค่ะ

ลูก
เรามีปัญหาสุขภาพเกี่ยวกับมดลูกค่ะ ตอนนี้อายุย่างสามสิบแล้ว อยากมีลูกก่อนจะแก่ไปกว่านี้
กลัวจะมีปัญหาค่ะ  แต่สามีเราดูเฉยๆ  และถ้าเรามีลูก เราต้องเลี้ยงเองกับพ่อแม่ที่บ้านเรา เพราะสามียืนยันว่าเค้าจะอยู่กับครอบครัวที่บ้านเค้าค่ะ
แต่เราเองที่บ้านพ่อแม่มีปัญหาสุขภาพ เราเลยต้องมาดูแลเพราะไม่มีคนเลยค่ะ ส่วนทางสามีมีพี่อยู่ที่บ้านเค้าด้วยค่ะ

เป้าหมายในชีวิตคู่
เราอยากมีลูก และคิดว่าน่าจะมีรถก่อน เพราะจะได้เดินทางสะดวกด้วย ทั้งตอนตั้งท้องและเวลาคลอดแล้วจะพาลูกไปไหนมาไหนได้ดีกว่า
จริงๆลึกๆแล้ว เราอยากแยกบ้านออกมาค่ะ เราค่อนข้างมีพื้นที่ส่วนตัวสูง ที่บ้านเค้าอยู่กันเยอะ และพื้นที่ที่มีในบ้านก็มีแค่ห้องนอนเท่านั้น
เราชอบบ้าน มีพื้นที่ที่เราจะทำอะไรได้มากกว่า สะดวกใจอะคะ

สามีเรา มองว่าอยากทำงานให้ครอบครัวเค้าสบายไปก่อนเรื่อยๆยังไม่มีเป้าหมาย่าจะหันกลับมาสร้างครอบครัวกับเราเมื่อไหร่
ส่วนบ้าน ถ้าแยก เราต้องนอนอีกบ้านกับลูก เพราะเค้าอยากนอนบ้านเค้ากับแม่
และเค้าไม่คิดถึงการหาเงินเพิ่มเพื่อเก็บออมไว้เลย คิดแต่เรื่องร้านของทางบ้านค่ะ

อื่นๆ
คือเราพึ่งพาเค้าไม่ได้เท่าไหร่ อย่างที่บอกถ้าเรื่องร้านที่บ้านเค้าเต็มที่ แต่กับเราดูเหมือนว่าจะปล่อยให้ดูแลตัวเองค่ะ
อย่างเราไปซื้อของมาทำขาย เค้าก็ปล่อยเราไปแบกของขึ้นรถเมล์เอาเอง เคยขอให้แบ่งเวลาไปช่วยกันขายตามตลาดนัดจะได้มีเงินเพิ่มเค้าก็ไม่ไปค่ะ
ตอนนี้เราขายแต่ในเนตเอา บางทีอยากให้ช่วยทำอะไรให้ก็ไม่ทำ บางเรื่องรับปากถึงเวลาไม่ทำ
อย่างงานเสริมที่เคยรับ ถึงเวลาก็ไม่ทำดื้อๆบอกไม่มีเวลา เราต้องไปรับหน้าลูกค้าเอง

ตอนนี้ทางบ้านเราก็เริ่มไม่โอเคแล้วค่ะ ดูสามีจะไม่คิดรับผิดชอบเราเลย คือมันมีปัญหามาตลอด แต่เราไม่ลงรายละเอียดนะคะ เพราะมีเยอะมาก
บางเรื่องก็เป็นการผิดคำพูดกับทางบ้านเราด้วย และหลายอย่างก็ทำให้เห็นว่าสามีเค้าเอาแต่ญาติพี่น้องตัวเอง จนไม่ให้เกียรติทางเราเลย

เราคิดไว้สองทางค่ะ

ปล่อยมีลูกเลย เผื่อเค้าจะรับผิดชอบมากขึ้น โตขึ้น เป็นหัวหน้าครอบครัวให้เราได้
หรือตัดใจ และถอยออกมาค่ะ

ทุกคนคิดว่ายังไงคะ มีใครเจอแบบเราบ้างคะ จะทำยังไงดี เครียดมากค่ะ
ที่ผ่านมาก็พยายามทำใจปล่อยวาง รอเค้าปรับปรุงตัว แต่ยิ่งเรายอมเค้ายิ่งทำให้เสียใจครั้งแล้วครั้งเล่าค่ะ