หนูก้อพูดอธิบายอะไรไม่เก่งอ่ะนะคะ หรืออาจจะสับสนจนไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงขอไล่เลยนะคะ ต้องขแโทษผู้อ่านด้วยนะคะตั้งแต่คบกันมาเราก้อเริ่มต้นจากไม่มีอะไรมาด้วยกัน อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเองก้อล้มลุกคลุกคลานมาด้วยกันในส่วนของการลงทุนเรื่องเงินที่ใช้ในการลงทุนเป็นเงินแฟนแทบทั้งหมดเพราะเราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาทำงานดิ้นรนในกรุงเทพหาเลี้ยงครอบครัวส่วนเขาไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรที่ต้องรับผิดชอบมากเพราะเขาอยู่บ้านพ่อแม่เขาทุกสิ่งอย่างครอบครัวเขาหาให้หมดเงินเดือนของเขาจึงเหลือพอที่จะมาทำ แต่เราไม่มีปัญญาเองแต่เราก้อไม่ได้งอมืองอเท้าลงแรงทำทุกอย่างที่เราจะทำได้ตื่นเช้ากว่าจะได้เข้านอนก้อตีสองตีสามเพราะช่วงแรกที่ทำธุรกิจก้อต้องขยันออกบูธหรืองานแฟร์งานวัดตอนกลางคืนเพื่อปั่นยอดเอาส่วนกำไรมาซื้ออุปกรณ์เพิ่มจนขยายมาจนวันนี้ก้อเกือบห้าปีแล้วก้อเริ่มตั้งตัวได้แล้วแต่เงินทุกบาทก้อเข้าบัญชีแฟนหมด เขาก้อให้เราเป็นเงินเดือน เรื่องที่จะถามก้อคือ เราสองคนแต่งงานกันแล้วแต่เราไม่ได้จดทะเบียนเขาให้เหตุผลแค่ว่าแค่ทะเบียนสมรส เขาไม่ยอมมีลูกพอถามเขาทีไรเขาก้อกลับหันมาโวยวายว่าอยากมีลูกเนี่ยโตพอแล้วหรอทั้งที่เขาเองก้อ38แล้ว คือ? เราหันกลับมาดูตัวเองทุกวันนี้เราทุ่มเทเพื่ออะไรอ่ะ เงินในบัญชีไม่มีเก็บใช้เดือนชนเดือนอย่างที่เราบอกเงินส่วนใหญ่เราส่งพ่อกับน้องแต่ละเดือนก้อแทบไม่พอ ถึงแม้เขาจะบอกกับเราว่าจะไม่ทิ้งกันไปไหนแต่อะไรคือเครื่องการันตีใจคนเปลี่ยนกันง่ายเขาจะหาเรื่องเลิกกับเราเมื่อไหน่ก้อไม่รู้ แฟนเราเป็นคนบ้างานอามรมณ์ร้อนและฟังความคิดเห็นจากคนอื่นหมดยกเว้นเรา แม่เค้าและคนรอบข้างใครเตือนไม่ค่อยฟังดื้อรั้นมากเวลาโมโหลูกค้าหรือมีเรื่องอะไรขัดใจเขาก้อมาลงกับเราหน้าเราเหมือนชักโครกมั้ง เรากับแม่เข้าไม่มีเรื่องผิดใจกันเรารักและนับถือท่านเหมือนแม่เหมือนพ่อแท้ๆแต่เขากับครอบครัวเราเขาคงเคารพมั้งแต่ไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับทางครอบครัวเรามากมาย เราเจอครอบครัวเขามากกว่าพ่อแม่เรา วันแม่เราก้อเลือกที่จะให้เค้าชวนครแบครัวเขาไปเที่ยวแทนที่เป็นแม่เราอันนี้เราก้อแอบน้อยใจแต่แม่เราเป็นเป็นคนยังไงก้อได้เขารักและเข้าใจเราดี มาวันนี้เราเริ่มเหนื่อยกับทุกอย่างที่ไม่รู้ว่าที่ยืนอยู่ตรงนี้เพราะอะไร อนาคตจะเป็นยังไง บอกตรงๆว่าท้อค่ะบางทีก้อคิดนะคะว่าเราอยู่ในฐานะภรรยาหรือว่าเป็นแค่ลูกจ้างหรือข้าทาสที่ต้องคอยทำให้ทุ่มให้เขา หมด ที่เราถามเนี่ยมันเป็นคำถามที่เห็นแก่ตัวไปมั้ยคะ ขอโทษที่ร่ายยาวนะคะ และขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่พ
ฉันเห็นแก่ตัวรึเปล่า