เทคโนโลยีทำให้คนไกลใกล้กัน แต่ทำให้คนใกล้กันไกลกัน

สำหรับเรานะ เราเป็นคนชอบเดินก้มหน้ามองถนน ไม่มองคน เพราะจะรู้สึกหวาดระแวงแปลกๆเวลามีคนจ้องมอง (ทั้งที่บางทีเขาอาจไม่ได้มองเราก็ได้ 555) คือความมั่นใจติดลบเลยค่ะ ทุกวันนี้พยายามจะแก้แล้วนะ เพราะเคยเดิ

ดูสะใภ้จ้าว นางเอกเป็นบรรณารักษ์ ห้องสมุดใหญ่แถวสุรวงศ์ ไม่รู้ว่าปัจจุบันห้องสมุดนี้ยังเปิดบริการอยู่หรือเปล่า ปัจจุบันเทคโนโลยีล้ำไปไกลมาก เมื่อ 10กว่า 20 30 ปีก่อน เราใช้ห้องสมุดค้นหาข้อมูลต่างๆมาก

ตอนยังไม่ทำก็บ่นกันว่าทำไมไม่มียี่ห้อของไทยเลย แต่พอทำมาแล้ว....มันติสารพัด เพื่อที่จะไม่ซื้อ เฮ้อ นี่แหละหนา... ซอตพริกศรีราชา ถ้าต่างชาติไม่เอาไปมันจะดังถึงทุกวันนี้ไหม อยากเห็นไทยเป็น แบบจีนเกาห

ไม่ต้องใช้เครื่องบินทิ้งระเบิดบินเสียงๆไปทิ้งให้เครื่องโดนผลกระทบไปด้วย อยากรู้ว่าระเบิดหนักๆแบบซาบอมบ้าสามารถติดเครื่องยิงขีปนาวุธข้ามทวีประยะไกลได้หรือยังครับในสมัยนี้

ชีวิตนี้ไม่ใช้ ไม่มีโทรศัพท์มือถือได้ไหม เดินไปไหนเห็นแต่คนก้มหน้าก้มตา กดมือถือ ไม่ได้ดูไม่ได้เล่น1นาทีเดียวเหมือนจะตาย มนุษย์เรามากไกลมาก ขนาดขับมอเตอร์ไซค์มันยังปล่อยมือเล่นได้

จะให้ลำบากไปทำไมสำหรับมือใหม่ สุดท้ายก็เกิดอุบัติเหตุ ลดต้นทุนดิว่ะ ทีกั๊ก:)กั๊กจัง ที่จีนมาบุก ก็ร้องโอดครวญ ดัน:)แต่ไฮบริดแบบนี้ดูทรงอยู่ไม่นาน ไฟฟ้าครองเมืองอย่าร้องน่ะ เทคโนโลยีไปไกลแล้ว พวกคุณยัง