อารมณ์แบบ เราเป็นคนซื่อๆ คิดอะไร ก็พูดแบบนั้น เราแสดงความจริงใจ ไม่เฟ็กใส่ มันคงออกแนว เป็นเรื่องจริง ที่หลายๆคนยอมรับไม่ได้
เราคิดอะไรก็พูด แสดงความคิดออกมา เค้าก็หาว่าเรา พูดตรง พูดแรง พูดเยอะ แต่มันเป็นความจริงนะ บางทีการพูดเป็นกระบอกเสียงแทนเพื่อน
บางเรื่อง ชอบก็บอกว่าชอบ เราแสดงความจริงใจ ไม่กั๊ก ก็เอา เรื่องที่เราทำ เราพูด ไปเล่าให้กันฟังกลายเป็นเรื่องตลก มันตลกหรอคะ ความรู้สึกคน?
ทำไมสิ่งที่เราพูดด้วความจริงใจ ไม่เฟ็ก ไม่ใส่หน้ากากเข้าหา เอาจริงๆ มันอาจจะดูเป็นคำพูดที่รุนแรง หรือบางเรื่องอาจจะออกอ่อยจนเค้าว่าแรด
คือเราก็จริงใจไง การแสดงของเราออกจะเยอะ และแปลกๆ เค้าคงกลัวกัน ก้คงคล้ายๆที่ผู้ชายม่อผู้หญิงมั้ง แต่เรา ก็จริงใจกับแค่คนเดียวนะ เราตัดเราทิ้งเพื่อจริงจังกับคนเดียว เค้าก็หาว่าเราวิ่งตามมม
สิ่งที่เราพูด เราปรึกษาเค้า เค้าก็เอาเรื่องเราไปพูดต่อ ไปใส่สี ใส่ไข่เพิ่ม ทั้งที่เราไว้ใจ แสดงความจริงใจ ไปโพสต์ลงโซเชียล ไปพูดต่อ เป็นเรื่องตลก เป็นเรื่องว่าเยอะ คือเราเครียดนะ โทรร้องไห้ คุยกับแม่ ไม่เป็นอันหลับนอน เรียนไม่เป็นอันเรียน กระทบมากค่ะ กับจิตใจตอนนี้ TT
เราอึดอัดที่ต้องเผชิญกับบุคคลเหล่านี้ เราทำตัวไม่ถูก เค้ามองเราแปลกๆ เราเหนื่อยการปั้นหน้า ทำไมเค้าไม่พูดไม่เคลียร์กับเราดีๆ ทำไมสิ่งที่เราทำ เราต้องคอยโทษตัวเองตลอด ว่าเรา ไม่ระวังเอง ไม่รอบคอบเอง เราเยอะเอง คือเรารับมาหมดเลย เราเก็บมาคิดหมด เกิดการเปรียบเทียบ ว่าทำไมคนที่ดูแรง แสดงออกว่าเยอะกว่าเรา ร้ายกว่าเรา ทำไมเค้าไม่รู้สึกถึงสิ่งที่เค้าทำ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราพยายามปล่อยผ่าน ทำเป็นหูทวนลม ไม่รับรู้กับสิ่งที่เค้าพูด เค้าเหน็บ เค้าดูถูก มาตลอดและบ่อยมาก ทำบ้าๆบอๆไม่คิดมาก ทำไมเค้าไม่คิดบ้างว่าสิ่งที่เค้าทำกับเรา เราจะรู้สิ่งอย่างไร พอเราแสดงความจริง พูดตรงๆ ก็รับไม่ได้ ว่าเราเป็นแบบนั้นแบบนี้ ต้องให้เราลืมๆๆๆๆๆ แล้วยอมเค้าตลอดหรอ เราก้เหนื่อยนะ พยายามทำให้คนอื่นรู้สึกดี เราเกรงใจเค้า แต่พอไม่พอใจอะไรเรา ก็โยนนนนกลายเป็นเราต้องรับความกดดันกับสิ่งที่เรา ก็ งง ว่าทำไมไม่เข้าใจเรา เคยเจอเรา รู้จักเราดีพอแล้วหรอ ถึงต้องตัดสินแบบนั้น.
เครียดไหมคะ โดนสังคม เพื่อน ตราหน้า ว่า "เยอะ แรง แรด" ทั้งที่เราทำแต่ละสิ่งก็เพื่อแสดงความจริงใจ
เราคิดอะไรก็พูด แสดงความคิดออกมา เค้าก็หาว่าเรา พูดตรง พูดแรง พูดเยอะ แต่มันเป็นความจริงนะ บางทีการพูดเป็นกระบอกเสียงแทนเพื่อน
บางเรื่อง ชอบก็บอกว่าชอบ เราแสดงความจริงใจ ไม่กั๊ก ก็เอา เรื่องที่เราทำ เราพูด ไปเล่าให้กันฟังกลายเป็นเรื่องตลก มันตลกหรอคะ ความรู้สึกคน?
ทำไมสิ่งที่เราพูดด้วความจริงใจ ไม่เฟ็ก ไม่ใส่หน้ากากเข้าหา เอาจริงๆ มันอาจจะดูเป็นคำพูดที่รุนแรง หรือบางเรื่องอาจจะออกอ่อยจนเค้าว่าแรด
คือเราก็จริงใจไง การแสดงของเราออกจะเยอะ และแปลกๆ เค้าคงกลัวกัน ก้คงคล้ายๆที่ผู้ชายม่อผู้หญิงมั้ง แต่เรา ก็จริงใจกับแค่คนเดียวนะ เราตัดเราทิ้งเพื่อจริงจังกับคนเดียว เค้าก็หาว่าเราวิ่งตามมม
สิ่งที่เราพูด เราปรึกษาเค้า เค้าก็เอาเรื่องเราไปพูดต่อ ไปใส่สี ใส่ไข่เพิ่ม ทั้งที่เราไว้ใจ แสดงความจริงใจ ไปโพสต์ลงโซเชียล ไปพูดต่อ เป็นเรื่องตลก เป็นเรื่องว่าเยอะ คือเราเครียดนะ โทรร้องไห้ คุยกับแม่ ไม่เป็นอันหลับนอน เรียนไม่เป็นอันเรียน กระทบมากค่ะ กับจิตใจตอนนี้ TT
เราอึดอัดที่ต้องเผชิญกับบุคคลเหล่านี้ เราทำตัวไม่ถูก เค้ามองเราแปลกๆ เราเหนื่อยการปั้นหน้า ทำไมเค้าไม่พูดไม่เคลียร์กับเราดีๆ ทำไมสิ่งที่เราทำ เราต้องคอยโทษตัวเองตลอด ว่าเรา ไม่ระวังเอง ไม่รอบคอบเอง เราเยอะเอง คือเรารับมาหมดเลย เราเก็บมาคิดหมด เกิดการเปรียบเทียบ ว่าทำไมคนที่ดูแรง แสดงออกว่าเยอะกว่าเรา ร้ายกว่าเรา ทำไมเค้าไม่รู้สึกถึงสิ่งที่เค้าทำ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราพยายามปล่อยผ่าน ทำเป็นหูทวนลม ไม่รับรู้กับสิ่งที่เค้าพูด เค้าเหน็บ เค้าดูถูก มาตลอดและบ่อยมาก ทำบ้าๆบอๆไม่คิดมาก ทำไมเค้าไม่คิดบ้างว่าสิ่งที่เค้าทำกับเรา เราจะรู้สิ่งอย่างไร พอเราแสดงความจริง พูดตรงๆ ก็รับไม่ได้ ว่าเราเป็นแบบนั้นแบบนี้ ต้องให้เราลืมๆๆๆๆๆ แล้วยอมเค้าตลอดหรอ เราก้เหนื่อยนะ พยายามทำให้คนอื่นรู้สึกดี เราเกรงใจเค้า แต่พอไม่พอใจอะไรเรา ก็โยนนนนกลายเป็นเราต้องรับความกดดันกับสิ่งที่เรา ก็ งง ว่าทำไมไม่เข้าใจเรา เคยเจอเรา รู้จักเราดีพอแล้วหรอ ถึงต้องตัดสินแบบนั้น.