สวัสดีเจ้า
อยากจะแชร์ประสบการณ์ฮาๆ ที่อเมริกาใต้ผ่านวิธีบ่นของป้าวัย 34 เพื่อเป็นการตอบแทนที่แอบสิงอยู่แถวนี้มานาน ขอบอกว่าเป็นกระทู้ไม่ค่อยเน้นสาระนะคะ รูปก็ถ่ายแต่จาก iphone5 แถมยังมีความสามารถพิเศษ ถ่ายให้มันป่วงได้อีก!!
เอาเป็นว่าอ่านเอามันส์ก็ละกันเนอะ
มีข้อแนะนำอะไรบอกได้นะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าจ้า ..
จุดตั้งต้นคือ ..
ชีวิตตกงานกว่า 2 เดือน ..
สงสัยว่าเราก็เป็นอีกคนที่โดนพิษของ mid-life crisis..
อายุ 30++ บางทีก็เกิดจิตตก สงสัยในความสามารถของตัวเอง สงสัยว่าเราทำอะไรอยู่ ชอบมันจริงๆ หรือเปล่า คิดนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย .. ภาระในชีวิตก็ไม่ค่อยมี (อิอิอิ)
ในโอกาสที่สามารถจะตกงาน และทำอะไรอย่างที่อยากทำได้ ก็เลยขอหาเรื่องเที่ยวนานๆ ดูสักครั้ง
สุดท้าย.. ขอลองไปตะลุยอเมริกาใต้สักครั้ง คิดง่ายๆ ประสาคนขี้งกว่า บินจากอเมริกาถูกกว่าบินมาจากเมืองไทย (555)
โดยมีเพื่อนสมัยมัธยมเป็นผู้ชี้นำ ประกอบกับการเสพกระทู้ท่องเที่ยวใน pantip
ใจจริงอยากจะตระเวนให้ครบทั้งภูมิภาค แต่มีปัญหาด้านเงินทุน (-_-") และเชื่อว่าตนเองเป็นสัตว์บกเขตอุ่น ไม่อาจต้านทานความหนาวอันโหดร้ายเกินกว่า 0 F ได้ เลยตัดแผนจนกุด เหลือแค่ เอกวาดอร์ กะเปรู ..555
Ecaudor..
แค่ดำริว่าจะไป คนอื่นๆ ก็ตบอกผาง เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัย
เพื่อนญี่ปุ่นบอกว่า .. แก๊!! คนญี่ปุ่นโดนฆ่าตายนะ
อาจารย์ชาวเปรูบอกว่า .. เธ๊อ!! ไปเปรูอ่ะ อย่างมากเค้าก็ปล้นนะแต่ไม่ฆ่า แต่เอกวาดอร์อ่ะ เค้าเอาชีวิ้ตตตตต
แต่ไม่ทันละ ชั้นปลื้ม ภูเขาไฟCotopaxi ไปแล้ว ยังไงก็จะไปให้ได้ๆๆๆๆ
คุณสามีที่แสนดี ก็เอออวย เห็นดีเห็นงาม (เธอได้มากล่าวทีหลังว่าไม่มีไอเดียและจินตนาการเกี่ยวกับประเทศนี้เลย ..5555)
ป่ะ .. ไปกันนะ
ปล. ฉันพูดภาษาสแปนิชได้น้อยมาก .. ไม่เกิน 20 คำ และนับเลขได้ไม่ถึงสิบ!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Day1 .. Hello Quito
ลงเครื่องมาแบบมึนๆ เช้าตรู่เลย
อ่านวิธีเดินทางเข้าเมืองมาแล้ว แต่ดันสับสนระหว่างสนามบินใหม่กะสนามบินเก่า .. เลยไม่กล้าขึ้นรถบัสมั่วๆ กลัวไปโผล่ดาวไหนไม่รู้
ฮาสุดคือ ไปถาม information center ที่สนามบิน ถามว่าจะเดินทางเข้าเมืองไปโดยรถบัสได้ยังไง คำตอบคือ.. ก็ต้องนั่งรถบัสไปสิ ..
อึ้งจร้า.. ขำไม่ออก
จะเรียก taxi เค้าก็ไม่พูดอังกฤษ (ทักษะภาษาสแปนิชของชั้นเป็น 0.0000000001 ดังกล่าวไว้ด้านบน)
ในที่สุดก็มีลุงคนนึงมาชวนคุย เป็น broken English ต่อราคาแทกซี่ได้ประมาณ 25 USD (น้ำตาตก) ก็เลยจำใจตกลง
พอเดินไปถึงรถ ก็แอบสะพรึง..เพราะว่าลุงเป็นแท็กซี่ไร้ป้าย ..
เอาล่ะสิ ยังไม่ได้เที่ยวเลยค่ะ จะโดนหลอกไปปล้นรึเปล่าเนี่ย
ลุงดีกว่าที่แอบจินตนาการไว้ พยายามชี้ชวนดูทาง อธิบายหยั่งงี้ หยั่งงั้น.. (แต่เราก็ไม่เข้าใจอยู่ดี LoL) แล้วลุงก็พาเราไปถึงที่หมายอย่างปลอดภัย .. (อาเมน)
Secret Garden Hostel ..
สุดยอดวิวบนดาดฟ้าชั้น 5 ทั้งกลางวันและกลางคืน ..
แต่ ...การทำให้คนที่เพิ่งมาเมืองที่ความสูง 3000+ m กระดึ๊บขึ้นไปห้าชั้นนี่ มัน-โหด-มาก-ค่ะ ..หายใจไม่ทัน 555
พอโยนกระเป๋าทิ้งไว้ หาข้าวเช้ากิน ไปเจอร้าน local ฮาๆ ชุดข้าวเช้ากะขนมปังแล้วก็ข้าวราดไก่ ..
เดินมึนๆ เข้าไปใน Old town Quito ..
มันสุดยอดมาก!!! วิวสวย .. เป็น colonial town ที่งดงามสุดๆ
ผู้คนก็เป็นมิตรนะ
คุณสามีไปซื้อ soft ice-cream .. เราสื่อสารกะคนขายไม่ค่อยรู้เรื่อง ขอรสวนิลา ได้รส mix มา จ่ายไป 1 USD เดินออกจากร้าน งงๆ ทันใดนั้นก็มีสาวน้อยEcaudorian วิ่งตามมา เอาไอติมรสวนิลามาให้! ถามว่าเอามาให้ทำไม เค้าบอกว่าก็เธออยากกินอันนี้นี่ ยัดใส่มือ ยิ้มให้ วิ่งหายไปเลย แทบไม่ทันจะขอบคุณ!
ได้กินไอติมฟรีตอนอายุ 34 นี่มันเด็ดจริงฮะ ...
เดินไปง่วงไป แอบกลับไปหลับที่ hostel ออกมาใหม่มากินข้าวเย็นที่ร้าน fastfood (ไก่อีกแล้ว!)
กลับไปชิวที่ดาดฟ้าของ Hostel
คุณสามีจิบเบียร์ เราก็ลืมเตือนไปว่า ไม่ควร เพราะพึ่งมาขึ้นที่สูง ..
ตอนแรกก็เพลิดเพลินดี พอหมดขวดก็เลยปวดหัว .. ต้องลงไปนอนกันเลย 555
To be continued ..
[CR] ทริปอเมริกาใต้ (เอกวาดอร์ & เปรู) โอ้ลั่นล้าาา .. คนตกงาน .. ถึงเวลาต้องปลงสังขาร ..
อยากจะแชร์ประสบการณ์ฮาๆ ที่อเมริกาใต้ผ่านวิธีบ่นของป้าวัย 34 เพื่อเป็นการตอบแทนที่แอบสิงอยู่แถวนี้มานาน ขอบอกว่าเป็นกระทู้ไม่ค่อยเน้นสาระนะคะ รูปก็ถ่ายแต่จาก iphone5 แถมยังมีความสามารถพิเศษ ถ่ายให้มันป่วงได้อีก!!
เอาเป็นว่าอ่านเอามันส์ก็ละกันเนอะ
มีข้อแนะนำอะไรบอกได้นะคะ
จุดตั้งต้นคือ ..
ชีวิตตกงานกว่า 2 เดือน ..
สงสัยว่าเราก็เป็นอีกคนที่โดนพิษของ mid-life crisis..
อายุ 30++ บางทีก็เกิดจิตตก สงสัยในความสามารถของตัวเอง สงสัยว่าเราทำอะไรอยู่ ชอบมันจริงๆ หรือเปล่า คิดนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย .. ภาระในชีวิตก็ไม่ค่อยมี (อิอิอิ)
ในโอกาสที่สามารถจะตกงาน และทำอะไรอย่างที่อยากทำได้ ก็เลยขอหาเรื่องเที่ยวนานๆ ดูสักครั้ง
สุดท้าย.. ขอลองไปตะลุยอเมริกาใต้สักครั้ง คิดง่ายๆ ประสาคนขี้งกว่า บินจากอเมริกาถูกกว่าบินมาจากเมืองไทย (555)
โดยมีเพื่อนสมัยมัธยมเป็นผู้ชี้นำ ประกอบกับการเสพกระทู้ท่องเที่ยวใน pantip
ใจจริงอยากจะตระเวนให้ครบทั้งภูมิภาค แต่มีปัญหาด้านเงินทุน (-_-") และเชื่อว่าตนเองเป็นสัตว์บกเขตอุ่น ไม่อาจต้านทานความหนาวอันโหดร้ายเกินกว่า 0 F ได้ เลยตัดแผนจนกุด เหลือแค่ เอกวาดอร์ กะเปรู ..555
Ecaudor..
แค่ดำริว่าจะไป คนอื่นๆ ก็ตบอกผาง เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัย
เพื่อนญี่ปุ่นบอกว่า .. แก๊!! คนญี่ปุ่นโดนฆ่าตายนะ
อาจารย์ชาวเปรูบอกว่า .. เธ๊อ!! ไปเปรูอ่ะ อย่างมากเค้าก็ปล้นนะแต่ไม่ฆ่า แต่เอกวาดอร์อ่ะ เค้าเอาชีวิ้ตตตตต
แต่ไม่ทันละ ชั้นปลื้ม ภูเขาไฟCotopaxi ไปแล้ว ยังไงก็จะไปให้ได้ๆๆๆๆ
คุณสามีที่แสนดี ก็เอออวย เห็นดีเห็นงาม (เธอได้มากล่าวทีหลังว่าไม่มีไอเดียและจินตนาการเกี่ยวกับประเทศนี้เลย ..5555)
ป่ะ .. ไปกันนะ
ปล. ฉันพูดภาษาสแปนิชได้น้อยมาก .. ไม่เกิน 20 คำ และนับเลขได้ไม่ถึงสิบ!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Day1 .. Hello Quito
ลงเครื่องมาแบบมึนๆ เช้าตรู่เลย
อ่านวิธีเดินทางเข้าเมืองมาแล้ว แต่ดันสับสนระหว่างสนามบินใหม่กะสนามบินเก่า .. เลยไม่กล้าขึ้นรถบัสมั่วๆ กลัวไปโผล่ดาวไหนไม่รู้
ฮาสุดคือ ไปถาม information center ที่สนามบิน ถามว่าจะเดินทางเข้าเมืองไปโดยรถบัสได้ยังไง คำตอบคือ.. ก็ต้องนั่งรถบัสไปสิ ..
อึ้งจร้า.. ขำไม่ออก
จะเรียก taxi เค้าก็ไม่พูดอังกฤษ (ทักษะภาษาสแปนิชของชั้นเป็น 0.0000000001 ดังกล่าวไว้ด้านบน)
ในที่สุดก็มีลุงคนนึงมาชวนคุย เป็น broken English ต่อราคาแทกซี่ได้ประมาณ 25 USD (น้ำตาตก) ก็เลยจำใจตกลง
พอเดินไปถึงรถ ก็แอบสะพรึง..เพราะว่าลุงเป็นแท็กซี่ไร้ป้าย ..
เอาล่ะสิ ยังไม่ได้เที่ยวเลยค่ะ จะโดนหลอกไปปล้นรึเปล่าเนี่ย
ลุงดีกว่าที่แอบจินตนาการไว้ พยายามชี้ชวนดูทาง อธิบายหยั่งงี้ หยั่งงั้น.. (แต่เราก็ไม่เข้าใจอยู่ดี LoL) แล้วลุงก็พาเราไปถึงที่หมายอย่างปลอดภัย .. (อาเมน)
Secret Garden Hostel ..
สุดยอดวิวบนดาดฟ้าชั้น 5 ทั้งกลางวันและกลางคืน ..
แต่ ...การทำให้คนที่เพิ่งมาเมืองที่ความสูง 3000+ m กระดึ๊บขึ้นไปห้าชั้นนี่ มัน-โหด-มาก-ค่ะ ..หายใจไม่ทัน 555
พอโยนกระเป๋าทิ้งไว้ หาข้าวเช้ากิน ไปเจอร้าน local ฮาๆ ชุดข้าวเช้ากะขนมปังแล้วก็ข้าวราดไก่ ..
เดินมึนๆ เข้าไปใน Old town Quito ..
มันสุดยอดมาก!!! วิวสวย .. เป็น colonial town ที่งดงามสุดๆ
ผู้คนก็เป็นมิตรนะ
คุณสามีไปซื้อ soft ice-cream .. เราสื่อสารกะคนขายไม่ค่อยรู้เรื่อง ขอรสวนิลา ได้รส mix มา จ่ายไป 1 USD เดินออกจากร้าน งงๆ ทันใดนั้นก็มีสาวน้อยEcaudorian วิ่งตามมา เอาไอติมรสวนิลามาให้! ถามว่าเอามาให้ทำไม เค้าบอกว่าก็เธออยากกินอันนี้นี่ ยัดใส่มือ ยิ้มให้ วิ่งหายไปเลย แทบไม่ทันจะขอบคุณ!
ได้กินไอติมฟรีตอนอายุ 34 นี่มันเด็ดจริงฮะ ...
เดินไปง่วงไป แอบกลับไปหลับที่ hostel ออกมาใหม่มากินข้าวเย็นที่ร้าน fastfood (ไก่อีกแล้ว!)
กลับไปชิวที่ดาดฟ้าของ Hostel
คุณสามีจิบเบียร์ เราก็ลืมเตือนไปว่า ไม่ควร เพราะพึ่งมาขึ้นที่สูง ..
ตอนแรกก็เพลิดเพลินดี พอหมดขวดก็เลยปวดหัว .. ต้องลงไปนอนกันเลย 555
To be continued ..