แฟนไม่มีเวลาให้ จะจัดการความน้อยใจของตัวเองยังไงดี T-T

เรื่องของเรื่องคือเราคุยกันมาประมาณ 2 เดือนได้แล้วครับ ผมพร้อมที่อยากจะขยับความสัมพันธ์มากๆ แต่เขาเองยังไม่พร้อมและขอเวลาไปอีก ผมก็เคยถามว่ายังมีอะไรที่ไม่มั่นใจในตัวผมอยู่ไหม เขาก็บอกว่าไม่มีนะ ผมเลย

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือ ตัวเราตอนนี้เรียนอยู่ปี4แล้ว มันก็จะเริ่มก้าวเข้าสู่วัยทำงานแล้วค่ะ ปัญหาอะไรต่างๆก็เริ่มเยอะขึ้น พอที่นี้มีปัญหาอะไรแล้วนำไปเล่าให้คุณแม่ฟังหรือขอคำปรึกษา มันมักจะจบด้วยว่าค

คือ เราอยากขายของหารายได้เสริม เลยคิดจะหาของมาขาย แต่แฟนไม่สนับสนุน พูดเป็นเชิงว่าจะขายได้หรอ จะขายได้ซักเท่าไหร่ จะมีคนซื้อหรอ คือเรารู้สึกน้อยใจมาก ทำไมต้องพูดตัดกำลังใจ ไม่ส่งเสริมแล้วยังมาพูดให้เส

คือกลุ่มเพื่อนผมนั้นมีกัน 10 คน ทุกๆครั้งที่มีวันเกิดใครสักคนในกลุ่มจะรีบนัดกัน แฮปและเลี้ยงเค้ก ผมก็ไปร่วมดับกลุ่มเพื่อนตลอด ช่วยหารค่าเค้กให้ตลอด แต่เมื่อมันถึงวันเกิดผม แค่เดินมาบอกว่า สุขสันวัยเก

ผมเรียนวิศวะ ส่วนแฟนเรียนศิลปกรรม (คนละมหาวิทยาลัยนะครับ) แต่เราก็พยายามเจอกันบ่อย ๆ เท่าที่เวลาเอื้ออำนวย ทว่าพอถึง “ช่วงสอบ” ทีไร เหมือนความสัมพันธ์เรามักจะต้องเจอบททดสอบไปด้วยทุกครั้งเ

ได้ลองสังเกตตัวเองมาสักพักแล้ว ว่าตัวเองเริ่มมีอาการเบื่อกับชีวิตรู้สึกไม่มีความสุขกับสิ่งที่เคยชอบหรือได้ไปเที่ยว นอนไม่ค่อยหลับรู้สึกเพลียไม่ค่อยสดชื่นเวลาอยู่กับเพื่อนหรือครอบครัวกลายเป็นคนพูดน้อยม

เรามีแฟนลูกติดแต่ทุกครั้งที่เราเห็นทางแม่เขามาเราไม่รู้จะจัดการครส.แบบนี้ยังไงเวลาแม่ของเขาซื้อขนมหรือของเล่นมาให้ทางย่าก็ชอบจะถามหลานบ่อยๆ"ใครซื้อให้หนูคะ"ถามแบบนี้ทั้งวันทั้งที่รู้ความจริง

มีแฟนเป็นคนไม่เอาไหนควรไปต่อไหมคะ เรื่องมีอยู่ว่า เราไปทำงานเช้าเย็นกลับ ส่วนแฟนไม่ได้ทำงาน เขาอยู่บ้าน บ้านนั้นก็เป็นบ้านพ่อแม่เราซื้อไว้ เข้ามาอยู่บ้างเป็นบางช่วง แฟนเราเขาแทบจะไม่ทำอะไรเลย ทำบ้านรก

ไม่รู้จะคิด+ ยังไงดี = =" บอกเซฟรูปดาราตั้งแต่เด็ก เปิดโทรศัพท์มาหารูปเราแทบไม่เจอ เจอแต่รูปดารา ส่งให้ในไลน์ก็ไม่เซฟ เซฟแต่รูปดารา เรื่องอื่นก็โอเค แต่รู้สึกน้อยใจกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน