เรื่องมีอยู่ว่า... เราเคยคุยกับใครคนหนึ่งมาเป็นเวลานานพอสมควร แต่เราคุยกันในฐานะเพื่อนมาก่อนนะ เพราะรู้จักกันที่เรียนมหาลัยด้วยกัน แต่การคุยของเราจะคุยแชทในเฟสบุ๊คมากกว่า ที่จะคุยต่อหน้า หลังจากนั้นพอเราคุยกันในฐานะเพื่อนมาสักระยะประมาณ1 ปี ก็เริ่มเปลี่ยนการคุยเป็นมากกว่าเพื่อนจะบอกว่าเหมือนคนรู้จักไหม ก็ไม่เชิง จะว่าเป็นแฟนไหม ก็ไม่เชิง เพราะเราไม่เคยไปเดทกันหรือไปไหนต่อไหนสองคน เพราะเคยนัดกันไว้หลายหน แต่ก็จะมีสะดุดที่ทำให้ไม่ได้ไปด้วยกันเพราะเรากะเค้าติดธุระกะทันหันพอดี เลิกต้องยกเลิกไปก่อน จนกระทั่งวันหนึ่ง เราไม่ได้คุยกันเป็นเดือนๆได้ เป็นเพราะไรไม่รู้ ไม่รู้สาเหตุที่เงียบกันไป ถามว่าทะเลาะกันไหม ก็ไม่ทะเลาะนะ ส่วนใหญ่จะเงียบกันไปมากกว่า แต่เราเข้าใจระดับหนึ่งว่าการเงียบมันทำให้เกิดช่องว่าง ซึ่งทำให้เราทั้งคู่ต้องคิดไรอยู่บ้างแหละ เราก็เป็นแต่เราไม่พูด เพราะเราคิดว่า เราพูดไปถามไป เราคงไม่ได้คำตอบที่ชัดเจนหรอกมั้ง ถามไปก็เท่านั้นเราเลยเลือกที่จะเงียบดีกว่า จนถึง ณวันที่เราไม่คาดคิด ในวันที่เราไม่ได้คุยกันแล้วจนถึงวันนี้ ไม่ได้คุยกันเกือบสามเดือนคะ เราก็ได้แต่เงียบๆ ทั้งๆที่ยังมีความรู้สึกดีๆให้เขาอยู่
ถ้าเป็นคุณจะรู้สึกอย่างไร?ควรทำไงต่อดี?