จากกระทู้เก่าที่เคยตั้งไป
มาณ.วันนี้ปัญหาที่เกิดขึ้นกำลังจะโดนการแก้ไข โดยการที่สามีเรา พ่อของลูกต้องไปแต่งงานกับเมียน้อยซึ่งกำลังตั้งท้องได้ 6 เดือนกว่าๆ
ความจริงที่รู้มาไม่เคยได้รับจากปากของผู้ชายคนนี้และครอบครัวของเค้ามีแต่ได้รับคำโกหกไปวัน ๆ เรื่องที่จะต้องไปแต่งงานก็ทราบจากผู้หวังดีบอกมาอีกที เราเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายทุกอย่าง ลูกเรากำลังน่ารัก 1 ขวบ 2 เดือน น้องติดพ่อมาก กำหนดวันที่จะแต่งปลายเดือนนี้ มีการจัดพิธีการตามประเพณีการแต่งงานทุกอย่างโดยแม่ของผู้ชาย ซึ่งก่อนหน้านั่นเค้าไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ลูกชายเค้าทำ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเห็นดีเห็นงามไปด้วยทุกอย่าง
ตอนนี้อยู่ เหมือนคนใจสลาย สงสารลูก สงสารตัวเอง พยายามมองความเป็นจริงกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่มันเจ็บ มันบอกไม่ถูกว่าเจ็บตรงไหน แต่เจ็บ พยามปลอบใจตัวเองทุกวันว่า ว่ามันต้องดีขึ้นทุก ๆ วัน อยู่เพื่อลูก แต่การที่ผู้ชายไม่ไปไหนมันเป็นเหมือนการตอกยำ้ให้เรายิ่งเจ็บเข้าไปอีก ศักดิ์ศรีของเราอยู่ตรงไหนเป็นภรรยาที่ถูกต้องแต่อยู่ไปแบบไม่มีเกียรติ แล้วพ่อ แม่ พี่น้องเราหละ ครอบครัวของเค้าไม่ให้เกียรติกันเลยใช่ไหม ทำไม่เค้าต้องทำให้ส่ิงที่ผิด หรือว่าในยุคปัจจุบันเค้าไม่ยึกหลักศิลธรรม ความถูกต้องกันแล้วเหรอ กำลังใจจากลุกทำให้เราสู้ กำลังใจจากครอบครัวทำให้เราไม่ถอย เราต้องผ่านมันไปให้ได้ใช่ไหม ไม่เคยมีครัยตายกับเรื่องแบบนี้ใช้ไหม ยังมีน้ำตาในทุก ๆ วันแต่ไม่เคยถอยเลยคะ
เมื่อพ่อของลูกต้องไปแต่งงานกับเมียน้อย
มาณ.วันนี้ปัญหาที่เกิดขึ้นกำลังจะโดนการแก้ไข โดยการที่สามีเรา พ่อของลูกต้องไปแต่งงานกับเมียน้อยซึ่งกำลังตั้งท้องได้ 6 เดือนกว่าๆ
ความจริงที่รู้มาไม่เคยได้รับจากปากของผู้ชายคนนี้และครอบครัวของเค้ามีแต่ได้รับคำโกหกไปวัน ๆ เรื่องที่จะต้องไปแต่งงานก็ทราบจากผู้หวังดีบอกมาอีกที เราเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายทุกอย่าง ลูกเรากำลังน่ารัก 1 ขวบ 2 เดือน น้องติดพ่อมาก กำหนดวันที่จะแต่งปลายเดือนนี้ มีการจัดพิธีการตามประเพณีการแต่งงานทุกอย่างโดยแม่ของผู้ชาย ซึ่งก่อนหน้านั่นเค้าไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ลูกชายเค้าทำ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเห็นดีเห็นงามไปด้วยทุกอย่าง
ตอนนี้อยู่ เหมือนคนใจสลาย สงสารลูก สงสารตัวเอง พยายามมองความเป็นจริงกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่มันเจ็บ มันบอกไม่ถูกว่าเจ็บตรงไหน แต่เจ็บ พยามปลอบใจตัวเองทุกวันว่า ว่ามันต้องดีขึ้นทุก ๆ วัน อยู่เพื่อลูก แต่การที่ผู้ชายไม่ไปไหนมันเป็นเหมือนการตอกยำ้ให้เรายิ่งเจ็บเข้าไปอีก ศักดิ์ศรีของเราอยู่ตรงไหนเป็นภรรยาที่ถูกต้องแต่อยู่ไปแบบไม่มีเกียรติ แล้วพ่อ แม่ พี่น้องเราหละ ครอบครัวของเค้าไม่ให้เกียรติกันเลยใช่ไหม ทำไม่เค้าต้องทำให้ส่ิงที่ผิด หรือว่าในยุคปัจจุบันเค้าไม่ยึกหลักศิลธรรม ความถูกต้องกันแล้วเหรอ กำลังใจจากลุกทำให้เราสู้ กำลังใจจากครอบครัวทำให้เราไม่ถอย เราต้องผ่านมันไปให้ได้ใช่ไหม ไม่เคยมีครัยตายกับเรื่องแบบนี้ใช้ไหม ยังมีน้ำตาในทุก ๆ วันแต่ไม่เคยถอยเลยคะ