สวัสดีค่ะ พี่ๆน้องๆทุกคนที่เปิดเข้ามาอ่าน เราเป็นคนนึงที่ติดพันทิปมากกกก คือแบบมีคำถามอะไรก็จะเปิดกระทู้ไล่ดู แต่ไม่เคยมาตั้งคำถามเองเลยค่ะ
นี้เป็นกระทู้เเรกนะคะ ถ้าผิดพลาดคือเขียนได้ไม่เข้าใจก็ต้องขออภัยนะคะ มาเข้าเรื่องเลยดีกว่า อาจจะยาวหน่อย แต่ช่วยอ่านด้วยนะคะ (ขอเเทนตัวว่าเรา. นะคะ)
เราเป็นลูกครึ่งค่ะ ไทย-ญี่ปุ่น เกิดที่ไทยค่ะและพึ่งมาเรียนต่อที่ญี่ปุ่นได้สองปีกว่า ภาษาก็พึ่งมาได้ตอนมาเรียนที่นี้ค่ะ ตอนนี้ก็ใช้ภาษาได้ในระดับกลางๆค่ะ ไม่เก่งมาก
เราได้เข้าเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง(ไม่ขอบอกชื่อสถาบันนะค่ะ) เมื่อปีที่แล้วค่ะ ก็ใช้ชีวิตปกตินี้แหละ กินๆเล่นๆกับเพื่อนไป แล้วเราก็มาเจอกับผู้ชายคนนึงค่ะ
ก่อนอื่นเลย ตั้งแต่เรามาอยู่ที่นี้เรานิสัยเปลี่ยนไปมากเลย คือเริ่มเป็นผู้หญิงมากขึ้น(?) เราไม่กล้าเข้าหาผู้ชายเลยค่ะ เพื่อนผู้ชายก็ไม่มี555 หน้ามือเป็นหลังมือเลย และเราเคยพูดเอาไว้ว่าจะไม่มีวันชอบคนญี่ปุ่น คืออคติอ่ะ ยกเว้นพ่อตัวเองนะ555
ค่ะผู้ชายคนนั้น คือคนที่ทำให้เรามาตั้งกระทู้แหละ55 ตอนเราอยู่ปี1 คือเราสองคนเจอหน้ากันทุกวันแต่ไม่เคยคุยกันเลย ชื่ออะไรก็ไม่รู้ งานกลุ่มก็ไม่เคยทำด้วยกัน
คือเราก็ไม่รู้ว่าไปชอบเค้าได้ยังไง ตอนแรกก็แค่สนใจค่ะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นเอาหนักขนาดนี้ แถมยังเก็บเป็นความลับมาจนข้ามปี555 แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นเพื่อนๆค่ะ
มันมาเซ้าซี้จนได้เรื่อง ทำการเป็นแม่สื่อให้โดยการไปสืบไลน์เค้ามาให้ มีรูปบ้าง บอกประวัติเค้าถึงได้รู้ว่าเค้าชื่ออะไร5555 คือแบบชอบมาตั้งนานยังไม่รู้ชื่อเลย
หลังจากนั้นเราก็ยังไม่กล้าทักเค้าไปอยู่ดี พอดีกับที่เรสขึ้นปีสอง อาจารย์ได้จัดแบ่งกลุ่มใหม่ค่ะ เเล้วโชคอะไรจะช่วยขนาดนี้ เราได้อยู่กลุ่มกับเค้าค่ะ. มี ผช3 ผญ2
เราถึงได้กล้าทักเค้าไป แต่มันมาแย่ตรงที่ มือเราเผลอไปกดตรงโทรออกสิค่ะ!! เราตกใจมากรีดกดวางแล้วส่งขอโทษไป คือเราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ กลัวโดนมิงไม่ดีด้วย
เค้าก็ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไร แล้วก็ส่งสติ๊กเกอร์มาให้ด้วย แต่ก็คุยกันได้ไม่นานค่ะ เค้าก็เอาเราเข้าในกลุ่มไลน์เค้าด้วย แล้วก็ตามนั้น 321แยก!....
ต่อมาก็วันเกิดเค้าค่ะ คือเค้าชอบกีฬามาก เราก็วาดรูปกีฬาที่เค้าชอบเเล้วเขียนอวยพรให้ เรากะจะให้ตอนเลิกคราสค่ะช่วงที่ไม่มีคนอยู่ แต่พอเลิกคราสแล้วเพื่อนๆก็มารุมเค้าเต็มเลย (เค้าเป็นคนเฮฮามีเพื่อนเยอะค่ะ) ตอนแรกก็ว่าจะถอดใจ แต่จะเรียกว่าบังเอิญดีไหม เราบังเอิญเจอเค้าเดิดลงบรรไดกับเพื่อนมาพอดีและก็เดินผ่านเรากับเพื่อนเราไป เราก็ไม่รู้จะเรียกเค้ายังไง คือเราไม่เคยคุยกันตรงๆเลย ก็เลยชี้หน้าเค้าค่ะ5555 แล้วก็บอกให้เค้าตามเรามา เค้าก็ตามมานะ55
ส่วนเพื่อนเค้าก็ทำหน้างง แต่ก็โดนเพื่อนเรากันไว้ค่ะ55 เราเดินขึ้นบรรไดไปถึงชั้นสุดท้าย แล้วก็ทำการยื่นการ์ดให้เค้าค่ะ แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า.."เเซงกิ้ว" ...
ส่วนเราก็อายมากค่ะ เลยรีบวิ่งลงบรรได ทิ้งเค้าไว้เลย55 แต่หลังจากวันนั้นเราก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้าค่ะ ออกจะไปทางไม่มองหน้ากันเลย55 คือเราทำเรื่องโก๊ะๆ น่าอาให้เค้าเห็นบ่อยมากกกก มีหลายครั้งเลยที่เค้าช่วยเราเอาไว้. เช่น ตอนสอบเราลืมยางลบ(คือจะเริ่มสอบแล้ว แบบทุกคนนั่งตามเลขที่แล้ว) เค้าก็บังเอิญ(บังเอิญอีกแล้ว) พกมาสองก้อนพอดี แล้วแถมนั่งข้างๆเราอีก เลยได้ยืมจากเค้า
ขึ้นรถไฟไปเที่ยวกันกับเพื่อนๆ คือคนมัน้ยอะมากกกกเเล้วก็เยียดกัน เราก็เกือบจะล้มเค้าบังเอิญ(อีกแล้ว..) ยืนตรงหน้าพอดี เลยได้จับเค้าเอาไว้ ส่วนใหญ่จะมีแต่บังเอิญค่ะ แต่ถึงจะบังเอิญยังไงความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ขยับสักที ตอนนี้เราสนิทกับเพื่อนผช.ในกลุ่มแล้ว คุยกันได้ หยอกล้อกันได้บางทีมีจิกกัดกันด้วย55 แต่ยกเว้นเค้าคนเดียว55 เค้าก็เหมือนกัน เค้าคุยได้ เฮฮาได้ เล่นได้กับทุกคน ไม่ใช่แค่ผู้ชาย เพื่อนผู้หญิงคนอื่นเค้าก็คุยแต่ยกเว้นเรา... เค้าออกแนวไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ555
คือเราอยากจะถามว่า เค้ารู้แล้วใช่ไหมว่าเราชอบ แต่เค้าไม่ได้ชอบเราใช่ไหมถึงได้เป็นอยู่แบบนี้ เพราะเค้ามีมนุษย์สัมพันธ์ดีใช่ไหมถึงได้ช่วยเรามาตลอด ที่บอกว่าบังเอิญคือเราสนใจมันมากเลยคิดไปแบบนั้นสินะ ที่ไม่คุยไม่สนใจนี้เพราะเค้าไม่ได้สนใจเราจริงๆเลย
ทุกอย่างคือเราคิดมาก คิดไปเองใช่ไหมค่ะ
ช่วยตอบด้วยนะค่ะ คือไม่รู้จะถามใคร เพื่อนที่เป็นคนไทยที่นี้ก็ไม่มี555 ถามเพื่อนญี่ปุ่นก็ไม่เข้าใจ จะให้ไปถามเค้ามันก็แปลกๆ
ผู้ชายญี่ปุ่น..... เข้าใจยาก หรือ เราคิดไปเอง
นี้เป็นกระทู้เเรกนะคะ ถ้าผิดพลาดคือเขียนได้ไม่เข้าใจก็ต้องขออภัยนะคะ มาเข้าเรื่องเลยดีกว่า อาจจะยาวหน่อย แต่ช่วยอ่านด้วยนะคะ (ขอเเทนตัวว่าเรา. นะคะ)
เราเป็นลูกครึ่งค่ะ ไทย-ญี่ปุ่น เกิดที่ไทยค่ะและพึ่งมาเรียนต่อที่ญี่ปุ่นได้สองปีกว่า ภาษาก็พึ่งมาได้ตอนมาเรียนที่นี้ค่ะ ตอนนี้ก็ใช้ภาษาได้ในระดับกลางๆค่ะ ไม่เก่งมาก
เราได้เข้าเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง(ไม่ขอบอกชื่อสถาบันนะค่ะ) เมื่อปีที่แล้วค่ะ ก็ใช้ชีวิตปกตินี้แหละ กินๆเล่นๆกับเพื่อนไป แล้วเราก็มาเจอกับผู้ชายคนนึงค่ะ
ก่อนอื่นเลย ตั้งแต่เรามาอยู่ที่นี้เรานิสัยเปลี่ยนไปมากเลย คือเริ่มเป็นผู้หญิงมากขึ้น(?) เราไม่กล้าเข้าหาผู้ชายเลยค่ะ เพื่อนผู้ชายก็ไม่มี555 หน้ามือเป็นหลังมือเลย และเราเคยพูดเอาไว้ว่าจะไม่มีวันชอบคนญี่ปุ่น คืออคติอ่ะ ยกเว้นพ่อตัวเองนะ555
ค่ะผู้ชายคนนั้น คือคนที่ทำให้เรามาตั้งกระทู้แหละ55 ตอนเราอยู่ปี1 คือเราสองคนเจอหน้ากันทุกวันแต่ไม่เคยคุยกันเลย ชื่ออะไรก็ไม่รู้ งานกลุ่มก็ไม่เคยทำด้วยกัน
คือเราก็ไม่รู้ว่าไปชอบเค้าได้ยังไง ตอนแรกก็แค่สนใจค่ะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นเอาหนักขนาดนี้ แถมยังเก็บเป็นความลับมาจนข้ามปี555 แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นเพื่อนๆค่ะ
มันมาเซ้าซี้จนได้เรื่อง ทำการเป็นแม่สื่อให้โดยการไปสืบไลน์เค้ามาให้ มีรูปบ้าง บอกประวัติเค้าถึงได้รู้ว่าเค้าชื่ออะไร5555 คือแบบชอบมาตั้งนานยังไม่รู้ชื่อเลย
หลังจากนั้นเราก็ยังไม่กล้าทักเค้าไปอยู่ดี พอดีกับที่เรสขึ้นปีสอง อาจารย์ได้จัดแบ่งกลุ่มใหม่ค่ะ เเล้วโชคอะไรจะช่วยขนาดนี้ เราได้อยู่กลุ่มกับเค้าค่ะ. มี ผช3 ผญ2
เราถึงได้กล้าทักเค้าไป แต่มันมาแย่ตรงที่ มือเราเผลอไปกดตรงโทรออกสิค่ะ!! เราตกใจมากรีดกดวางแล้วส่งขอโทษไป คือเราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ กลัวโดนมิงไม่ดีด้วย
เค้าก็ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไร แล้วก็ส่งสติ๊กเกอร์มาให้ด้วย แต่ก็คุยกันได้ไม่นานค่ะ เค้าก็เอาเราเข้าในกลุ่มไลน์เค้าด้วย แล้วก็ตามนั้น 321แยก!....
ต่อมาก็วันเกิดเค้าค่ะ คือเค้าชอบกีฬามาก เราก็วาดรูปกีฬาที่เค้าชอบเเล้วเขียนอวยพรให้ เรากะจะให้ตอนเลิกคราสค่ะช่วงที่ไม่มีคนอยู่ แต่พอเลิกคราสแล้วเพื่อนๆก็มารุมเค้าเต็มเลย (เค้าเป็นคนเฮฮามีเพื่อนเยอะค่ะ) ตอนแรกก็ว่าจะถอดใจ แต่จะเรียกว่าบังเอิญดีไหม เราบังเอิญเจอเค้าเดิดลงบรรไดกับเพื่อนมาพอดีและก็เดินผ่านเรากับเพื่อนเราไป เราก็ไม่รู้จะเรียกเค้ายังไง คือเราไม่เคยคุยกันตรงๆเลย ก็เลยชี้หน้าเค้าค่ะ5555 แล้วก็บอกให้เค้าตามเรามา เค้าก็ตามมานะ55
ส่วนเพื่อนเค้าก็ทำหน้างง แต่ก็โดนเพื่อนเรากันไว้ค่ะ55 เราเดินขึ้นบรรไดไปถึงชั้นสุดท้าย แล้วก็ทำการยื่นการ์ดให้เค้าค่ะ แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า.."เเซงกิ้ว" ...
ส่วนเราก็อายมากค่ะ เลยรีบวิ่งลงบรรได ทิ้งเค้าไว้เลย55 แต่หลังจากวันนั้นเราก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้าค่ะ ออกจะไปทางไม่มองหน้ากันเลย55 คือเราทำเรื่องโก๊ะๆ น่าอาให้เค้าเห็นบ่อยมากกกก มีหลายครั้งเลยที่เค้าช่วยเราเอาไว้. เช่น ตอนสอบเราลืมยางลบ(คือจะเริ่มสอบแล้ว แบบทุกคนนั่งตามเลขที่แล้ว) เค้าก็บังเอิญ(บังเอิญอีกแล้ว) พกมาสองก้อนพอดี แล้วแถมนั่งข้างๆเราอีก เลยได้ยืมจากเค้า
ขึ้นรถไฟไปเที่ยวกันกับเพื่อนๆ คือคนมัน้ยอะมากกกกเเล้วก็เยียดกัน เราก็เกือบจะล้มเค้าบังเอิญ(อีกแล้ว..) ยืนตรงหน้าพอดี เลยได้จับเค้าเอาไว้ ส่วนใหญ่จะมีแต่บังเอิญค่ะ แต่ถึงจะบังเอิญยังไงความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ขยับสักที ตอนนี้เราสนิทกับเพื่อนผช.ในกลุ่มแล้ว คุยกันได้ หยอกล้อกันได้บางทีมีจิกกัดกันด้วย55 แต่ยกเว้นเค้าคนเดียว55 เค้าก็เหมือนกัน เค้าคุยได้ เฮฮาได้ เล่นได้กับทุกคน ไม่ใช่แค่ผู้ชาย เพื่อนผู้หญิงคนอื่นเค้าก็คุยแต่ยกเว้นเรา... เค้าออกแนวไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ555
คือเราอยากจะถามว่า เค้ารู้แล้วใช่ไหมว่าเราชอบ แต่เค้าไม่ได้ชอบเราใช่ไหมถึงได้เป็นอยู่แบบนี้ เพราะเค้ามีมนุษย์สัมพันธ์ดีใช่ไหมถึงได้ช่วยเรามาตลอด ที่บอกว่าบังเอิญคือเราสนใจมันมากเลยคิดไปแบบนั้นสินะ ที่ไม่คุยไม่สนใจนี้เพราะเค้าไม่ได้สนใจเราจริงๆเลย
ทุกอย่างคือเราคิดมาก คิดไปเองใช่ไหมค่ะ
ช่วยตอบด้วยนะค่ะ คือไม่รู้จะถามใคร เพื่อนที่เป็นคนไทยที่นี้ก็ไม่มี555 ถามเพื่อนญี่ปุ่นก็ไม่เข้าใจ จะให้ไปถามเค้ามันก็แปลกๆ