ก่อนอื่นต้องขอแนะนำรายละเอียดของเราและแฟน
เราเป็นคนชอบเที่ยว รักอิสระ เป็นมนุษย์เงินเดือนปกติแหละค่ะชอบเด็กนะค่ะ ชอบเด็กที่น่ารัก ดูอารมณ์ดีไม่ดื้อ แต่ไม่ชอบเด็กที่ร้องไห้งอแง พูดไม่ฟัง
แต่ถ้าจะให้เลี้ยงจริงจัง ก็ไม่เอาดีกว่าค่ะ เพราะต้องใช้ความอดทนสูงมากกกก (เรามีน้องชายห่างกัน12ปี แม่ชอบใช้ให้เลี้ยงน้อง ตอนที่เรากำลังเป็นวัยรุ่นซึ่งช่วงนั้นเบื่อมาก)
ส่วนแฟนเป็นตำรวจ ซึ่งก็เพิ่งจะฝึกนายสิบเกือบจะครบสิ้นปีนี้ แฟนก็รักครอบครัว มีน้องชายและน้องสาวคนเล็ก ก็ดูรักน้องดี
ประเด็นคือ แฟนเห็นเพื่อนๆมีลูก ก็เริ่มบอกว่า อยากมีบ้างเน๊าะ น่ารักจัง
แต่ด้วยที่เราเป็นแฟนกัน 2ปีกว่า เกือบๆ3ปีแล้ว แต่ก็ไม่ถึงกับเปิดตัวกับที่บ้าน แต่พ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายรู้ว่ามีแฟน เราเคยเจอแต่แม่แฟน ส่วนแฟนเรายังไม่เคยเจอพ่อแม่เรา ก็มีเราเคยเอารูปให้แม่ดูบ้าง แต่ยังไม่อยากเปิดตัว ไม่อยากออกตัวแรง คิดว่าคบไปเรื่อยๆแบบนี้ดีแล้ว
พอแฟนชมว่าลูกเพื่อนน่ารักบ่อยๆ เราจึงบอกว่าเราไม่อยากมีลูก อยากอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ เพราะด้วยหน้าที่การงานแฟนแล้ว ต้องทำงานไกลบ้านด้วย และด้วยอะไรๆหลายๆอย่าง ทำให้กลัวกับการมีลูก กลัวว่าถ้ามีลูกแล้วพ่อไม่มีเวลามาดูแล เราว่าเราไม่โอเค แต่แฟนก็บอกนะค่ะ ว่าให้มีตอนพร้อม
แต่สำหรับเราถึงพร้อมแล้วก็ไม่อยากมี คือไม่อยากมีจริงๆค่ะ นี่ยินดีให้เค้าไปมีคนอื่นที่พร้อมมีลูกให้เค้าได้เลยนะค่ะ เห้อออ
นี่คือทะเลาะกันหลายทีเราคิดว่าต้องคุยกันจริงๆจังๆ แต่แฟนพอรู้ว่าอารมณ์เราเริ่มไม่ดี ก็จะเบี่ยงเบนไม่คุยเรื่องลูกให้จบ เราก็อธิบายว่าต้องคุยให้เครีย ไม่งั้นอยู่กันไปก็ทะเลาะกันอยู่ดี ถ้ามันหาตรงกลางไม่ได้ ก็คิดอยู่ว่าคงจะถอยห่าง
อยากถามว่า อะไรคือตรงกลาง อะไรที่จะพอทำให้กันได้
ขอบคุณค่ะ
(- ..-)
ไม่อยากมีลูก จะพูดอย่างไรให้แฟนเข้าใจ
เราเป็นคนชอบเที่ยว รักอิสระ เป็นมนุษย์เงินเดือนปกติแหละค่ะชอบเด็กนะค่ะ ชอบเด็กที่น่ารัก ดูอารมณ์ดีไม่ดื้อ แต่ไม่ชอบเด็กที่ร้องไห้งอแง พูดไม่ฟัง
แต่ถ้าจะให้เลี้ยงจริงจัง ก็ไม่เอาดีกว่าค่ะ เพราะต้องใช้ความอดทนสูงมากกกก (เรามีน้องชายห่างกัน12ปี แม่ชอบใช้ให้เลี้ยงน้อง ตอนที่เรากำลังเป็นวัยรุ่นซึ่งช่วงนั้นเบื่อมาก)
ส่วนแฟนเป็นตำรวจ ซึ่งก็เพิ่งจะฝึกนายสิบเกือบจะครบสิ้นปีนี้ แฟนก็รักครอบครัว มีน้องชายและน้องสาวคนเล็ก ก็ดูรักน้องดี
ประเด็นคือ แฟนเห็นเพื่อนๆมีลูก ก็เริ่มบอกว่า อยากมีบ้างเน๊าะ น่ารักจัง
แต่ด้วยที่เราเป็นแฟนกัน 2ปีกว่า เกือบๆ3ปีแล้ว แต่ก็ไม่ถึงกับเปิดตัวกับที่บ้าน แต่พ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายรู้ว่ามีแฟน เราเคยเจอแต่แม่แฟน ส่วนแฟนเรายังไม่เคยเจอพ่อแม่เรา ก็มีเราเคยเอารูปให้แม่ดูบ้าง แต่ยังไม่อยากเปิดตัว ไม่อยากออกตัวแรง คิดว่าคบไปเรื่อยๆแบบนี้ดีแล้ว
พอแฟนชมว่าลูกเพื่อนน่ารักบ่อยๆ เราจึงบอกว่าเราไม่อยากมีลูก อยากอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ เพราะด้วยหน้าที่การงานแฟนแล้ว ต้องทำงานไกลบ้านด้วย และด้วยอะไรๆหลายๆอย่าง ทำให้กลัวกับการมีลูก กลัวว่าถ้ามีลูกแล้วพ่อไม่มีเวลามาดูแล เราว่าเราไม่โอเค แต่แฟนก็บอกนะค่ะ ว่าให้มีตอนพร้อม
แต่สำหรับเราถึงพร้อมแล้วก็ไม่อยากมี คือไม่อยากมีจริงๆค่ะ นี่ยินดีให้เค้าไปมีคนอื่นที่พร้อมมีลูกให้เค้าได้เลยนะค่ะ เห้อออ
นี่คือทะเลาะกันหลายทีเราคิดว่าต้องคุยกันจริงๆจังๆ แต่แฟนพอรู้ว่าอารมณ์เราเริ่มไม่ดี ก็จะเบี่ยงเบนไม่คุยเรื่องลูกให้จบ เราก็อธิบายว่าต้องคุยให้เครีย ไม่งั้นอยู่กันไปก็ทะเลาะกันอยู่ดี ถ้ามันหาตรงกลางไม่ได้ ก็คิดอยู่ว่าคงจะถอยห่าง
อยากถามว่า อะไรคือตรงกลาง อะไรที่จะพอทำให้กันได้
ขอบคุณค่ะ
(- ..-)