คบกันมานาน เราอยากแต่งปีหน้า แต่กลัวไปไม่รอดคิดไม่ตกค่ะ

เอาคร่าวๆ ก่อนแล้วกันนะคะกลัวเล่าไปน้ำจะเยอะ

สภาพที่คนอื่นเห็น
คบกันมานานมาก ที่บ้านทั้งสองบ้านอยากให้แต่งต้นปีหน้า แต่แฟนดูมีท่าทีเฉยๆ เหมือนไม่ได้แพลนถ้าโดนบังคับก็แต่ง เราอยากสร้างเนื้อสร้างตัวก่อนเลยรอ

ความเป็นจริงที่ทำให้กลัว
แฟนเฉยจริงๆ แต่เราอยากแต่งมากเพราะทำอะไรไม่สะดวก ทำกิจการร่วมกันหลายอย่าง กู้ทุกอย่างก็เป็นชื่อเรา และเราอยู่แบบนี้เหมือนไม่ให้เกียรติเรา ตอนนี้เรากับแฟนอยู่คนละที่
อยู่ต่อหน้าเราอะไรที่รู้ว่าเราไม่ชอบก็จะไม่ทำบ่อย เช่นกินเหล้าไปร้านเหล้า แต่ลับหลังอยู่ห่างกันไม่ค่อยพลาดพอเจอแบบนี้รู้สึกโดนหักหลัง ไม่กล้าฝากอนาคตด้วย กลับเจ็บคนเดียว กลัวเขาไม่รักเราแล้วแต่ไม่กล้าบอกเพราะไม่มีที่ไปเหมือนกัน

ความต่าง
แทบจะทุกเรื่อง เราติดบ้าน เพื่อนน้อย ถ้าอยู่บ้านจะทำแต่งาน หาเงิน ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ไม่สูบ ว่างก็หาเวลาไปดูหนังกับแฟน พาพ่อแม่พี่น้องหลานไปกินข้าวเดินห้างชอปปิ้ง ชีวิตเอาแต่ครอบครัว

ส่วนเขา เพื่อนเยอะ ชอบสังคม ถ้ากลางคืนอยู่กับเราชอบมีคนโทรมาชวนไปดื่ม ถ้าเค้าพูดโค้ดลับว่าเรามา จะไม่มีใครโทรมาอีกเลยช่วงนั้น แล้วนึกสภาพตอนเรากลับบ้านออกมั้ยคะ เราเลยเข้ากับเพื่อนเค้าไม่ได้ และมีอีกหลายเรื่องที่ช่วยเพื่อนแต่เราเดือดร้อน(อันนี้หลายครั้งมากแต่ยังไม่เล่านะคะ กลัวยาว) เราเลยทุกข์ใจมาตลอด เหมือนเราไม่สำคัญ

ที่เราชอบในตัวเขา เพราะเขาเคยใส่ใจ เห็นอกเห็นใจ เอาใจ อยู่กับเค้าสองคนเรามีความสุขค่ะไม่ต้องมีอะไรมีค่าแค่มีเค้าข้างก็ทำให้เรามีความสุขได้ เหมือนมองตาแล้วรู้ใจ สมัยเราขี้เหวี่ยงแบบสุดๆ เค้าก็ยังทนเราได้(แต่ตอนนี้เราเลิกเหวี่ยงแล้วค่ะ อายุเยอะแล้ว) เค้ารู้ว่าเราชอบหรือไม่ชอบอะไร อยู่ที่จะเลือกทำมั้ย แต่ชีวิตเรามันก็ไม่ได้มีเราแค่สองคนได้ทุกวันค่ะ โดยเฉพาะเขาที่คนรู้จักเยอะ ตอนนี้เรารู้สึกว่าต่างกันเกินไป เราไม่อยากทะเลาะกันเรื่องคนอื่น ไม่อยากเห็นตัวเองหมดความสำคัญไปในที่สุด ตอนนี้เราเริ่มกลัวมากค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง นอยค่ะ
ถ้าเราต่างกันมาก เราควรเรียนรู้อะไรเพิ่มคะ ?หรือเราควรพิจารณาอะไรอีก? ปรึกษาเพื่อนก็กลัวเพื่อนรำคาญ เพราะเพื่อนบอกว่าไม่เหมาะสมกัน แต่เราก็คบกันต่อมาหลายปี ปัญหาทะเลาะก็ซ้ำๆเดิมๆค่ะ ฝากถามคนที่อ่านละกันนะคะ บางทีคุณอาจช่วยให้ผู้หญิงคนนึงเจอทางชีวิตที่มีความสุขขึ้นค่ะ