สวัสดีค่ะ >< นี้เป็นกระทู้แรกของเราน่ะค่ะ ผิดพลาดก็ขออภัยด้วยโหน่ะะ
... "เรา แอบ ชอบ รุ่น พี่" และ "เลิก ชอบ แล้ว"
แต่เรารู้สึกเหมือนเราบังคับความรู้สึกตัวเอง บังคับไม่ให้ชอบพี่เค้า แต่...แต่ความรู้สึกเราจริงๆเรายังชอบเค้าค่ะ
ด้วยความเคยชินที่เราคุยกันทุกวันแต่วันนี้เวลาเหล่านั้นไม่มีอีกแล้ว เราคิดถึง คิดถึงจริงๆ คิดถึงมากๆ แต่ไม่กล้าทักไป เราเปลี่ยน...เปลี่ยนทุกอย่างเพื่อไม่ให้ชอบเค้าอยากลืม...อยากลืมจริงๆ แต่เราลืมไม่ได้ เราทั้งสมัครเฟสใหม่เพื่ออยากเริ่มอะไรใหม่ๆแต่ก็ไม่ได้การอะไรเลย ส่วนเฟสเก่าของเรา เราก็อันเค้าจากเพื่อนสนิท เราเลิกติดตาม และ...เราลบแชทเค้า เราทำทั้งๆที่เราไม่อยากทำ แต่เราไม่ได้บล๊อคเค้าค่ะเพราะเค้าไม่ได้ผิด เราเลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง
หลายครั้งที่เราพูดว่า "เลิกชอบแล้ว" อย่างจริงจังเพื่ออยากให้สมจริงแต่มันก็ไม่เป็นแบบที่เราต้องการเพราะเราเชื่อว่าความรู้สึกลึกๆของเราเรายังชอบเค้า
เราอยู่แบบนี้เราอึดอัด ... แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเราเลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำนี้มันถูกไหม แต่เรารู้สึกว่ามันถูกแล้ว เพราะที่เราถอยไม่ใช่เพราะเราอยากเลิกชอบ แต่...พี่เค้ามีแฟนแล้วค่ะ
บางครั้งเรารู้สึกผิดที่เราไปคุยกับพี่เค้าทั้งๆที่พี่เค้ามีแฟนแล้วแต่พอเรารู้เราก็เลือกที่จะถอยออกมาทันที "ขอโทษแฟนพี่เค้าด้วยค่ะถ้าน้องทำให้ไม่สบายใจหรือพี่โกรธ" กระทู้ที่เราเขียนขึ้นมานี้เราแค่อยากบอกว่าพี่เค้าว่า "เราคิดถึง"
และขอบคุณมากๆน่ะที่ให้ความร่วมมือที่ไม่ทักมา...แต่เราก็ยังไม่เลิกชอบ
...เชื่อว่าหลายๆคนที่เจอกับเรื่องแบบนี้ไม่ว่าจะรัก แอบรัก ชอบ หรือแอบชอบก็ตาม เรื่องแบบนี้คงจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
และก็มีหลายคน/หลายคู่ >< ที่แอบชอบแล้วต่างคนต่างชอบแล้วก็สมหวังกัน (น่ารักโหน่ะ)
ส่วนใครที่เป็นแบบเราก็สู้สู้น่ะ "เพราะสิ่งที่ตัวเองเลือกที่จะเป็นมันดีที่สุดแล้ว อย่าให้คนอื่นมาตัดสินใจแทนตัวเรา"
"ถึงเราจะบังคับความรู้สึกตัวเอง แต่เราก็ทำเพื่อให้คนที่เราชอบมีความสุข" เราแค่พยายามอีกนิดมองความสุขของเค้าให้เป็นความสุขของเราเช่นกัน
ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ แต่...ก็อย่าให้เสียความรู้เพราะคนที่ไม่ใช่ของเราเหอะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่พบเจอแบบเราน่ะค่ะ ขอให้มีคนที่เราชอบและเค้าก็ชอบเราเข้ามาหาแล้วพร้อมที่จะจับมือเดินไปด้วยกันโดยไม่ทิ้งไว้กลางทาง
"สู้สู้น่ะค่ะ" โชคดีค่ะะ
เรา คิดถึง แก น่ะ ...
... "เรา แอบ ชอบ รุ่น พี่" และ "เลิก ชอบ แล้ว"
แต่เรารู้สึกเหมือนเราบังคับความรู้สึกตัวเอง บังคับไม่ให้ชอบพี่เค้า แต่...แต่ความรู้สึกเราจริงๆเรายังชอบเค้าค่ะ
ด้วยความเคยชินที่เราคุยกันทุกวันแต่วันนี้เวลาเหล่านั้นไม่มีอีกแล้ว เราคิดถึง คิดถึงจริงๆ คิดถึงมากๆ แต่ไม่กล้าทักไป เราเปลี่ยน...เปลี่ยนทุกอย่างเพื่อไม่ให้ชอบเค้าอยากลืม...อยากลืมจริงๆ แต่เราลืมไม่ได้ เราทั้งสมัครเฟสใหม่เพื่ออยากเริ่มอะไรใหม่ๆแต่ก็ไม่ได้การอะไรเลย ส่วนเฟสเก่าของเรา เราก็อันเค้าจากเพื่อนสนิท เราเลิกติดตาม และ...เราลบแชทเค้า เราทำทั้งๆที่เราไม่อยากทำ แต่เราไม่ได้บล๊อคเค้าค่ะเพราะเค้าไม่ได้ผิด เราเลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง
หลายครั้งที่เราพูดว่า "เลิกชอบแล้ว" อย่างจริงจังเพื่ออยากให้สมจริงแต่มันก็ไม่เป็นแบบที่เราต้องการเพราะเราเชื่อว่าความรู้สึกลึกๆของเราเรายังชอบเค้า
เราอยู่แบบนี้เราอึดอัด ... แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเราเลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำนี้มันถูกไหม แต่เรารู้สึกว่ามันถูกแล้ว เพราะที่เราถอยไม่ใช่เพราะเราอยากเลิกชอบ แต่...พี่เค้ามีแฟนแล้วค่ะ
และขอบคุณมากๆน่ะที่ให้ความร่วมมือที่ไม่ทักมา...แต่เราก็ยังไม่เลิกชอบ
...เชื่อว่าหลายๆคนที่เจอกับเรื่องแบบนี้ไม่ว่าจะรัก แอบรัก ชอบ หรือแอบชอบก็ตาม เรื่องแบบนี้คงจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
และก็มีหลายคน/หลายคู่ >< ที่แอบชอบแล้วต่างคนต่างชอบแล้วก็สมหวังกัน (น่ารักโหน่ะ)
ส่วนใครที่เป็นแบบเราก็สู้สู้น่ะ "เพราะสิ่งที่ตัวเองเลือกที่จะเป็นมันดีที่สุดแล้ว อย่าให้คนอื่นมาตัดสินใจแทนตัวเรา"
"ถึงเราจะบังคับความรู้สึกตัวเอง แต่เราก็ทำเพื่อให้คนที่เราชอบมีความสุข" เราแค่พยายามอีกนิดมองความสุขของเค้าให้เป็นความสุขของเราเช่นกัน
ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ แต่...ก็อย่าให้เสียความรู้เพราะคนที่ไม่ใช่ของเราเหอะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่พบเจอแบบเราน่ะค่ะ ขอให้มีคนที่เราชอบและเค้าก็ชอบเราเข้ามาหาแล้วพร้อมที่จะจับมือเดินไปด้วยกันโดยไม่ทิ้งไว้กลางทาง
"สู้สู้น่ะค่ะ" โชคดีค่ะะ