เราเป็นลูกสาวคนเดียวน่ะคะไม่ค่อยพูดเรื่องนี้กับครอบครัวเท่าไหร่
คือเรามีแฟนและคนๆนี้ก็เป็นแฟนคนแรกของเราเราเองก็เป็นแฟนคนแรกของเค้า
เราต่างบริสุทธิ์ใจกันค่ะ คุยกันแบบเพื่อน
ซึ่งเราก้ไม่ได้อะไรกันมากมายมีโทรคุยกันบ้างในวันหยุด
เราอยู่ห้องเดียวกันค่ะ เราก็จะคุยกันปกติอยู่แล้ว
ไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านั้นเนื่องจากเราเองก็เริ่มโตๆกัน
แต่ก็มีไปเที่ยวกันบ้างตามประสาเเฟนกัน
เรายังไม่เคยจับมือกันเลยด้วยซ้ำเพราะเค้าให้เกียรติเรามากค่ะ
เเม่เรารู้จักเค้าแบบอ้อมๆน่ะค่ะประมาณว่ารู้จักกับพ่อของเเฟนเรา
แต่ไม่ถึงกับมากขนาดนั้นรู้จักกันจากวันประชุมผู้ปกครองค่ะ
บางทีแม่ก็มาถามถึงเค้าบ้าง
เราคิดอยากจะบอกแม่มากๆค่ะว่าเป็นแฟนกัน
แต่อยู่มาวันนึงแม่เราพูดถึงเรื่องแฟนค่ะ
พูดว่ามีรักในวัยเรียนไม่ดี
ไม่มีการจริงใจให้กัน หรืออาจท้องได้
เสียการเรียนบ้างถึงขั้นออกจากรร
แต่เราเป็นเด็กดีน่ะค่ะเพราะอยู่ห้องเดียวกันด้วย
เราจะคอยเตือนงานนู้นนี่นั้นกันเสมอ
จะคอยติวหนังสือให้กันบ้างอ่านหนังสือให้ฟังกันต่างๆนาๆ
บางคนช่วยกันเรียนถึงตอนเรียนจบดีๆก็มีมาก
แม่ไม่เข้าใจจริงๆว่ารักในวัยเรียนไม่ได้มีเเค่แบบเดียว
ซึ่งแบบที่เเม่คิดมันเป็นแบบที่ไม่ใช่เราเลยน่ะคะ
เราเป็นลูกสาวคนเดียว เราไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจ
เราอยากให้ท่านสบายใจกับเรา ไว้ใจเรา
ว่าเราไม่ได้มีอะไรแบบนั้นกันจริงๆ
พ่อเราเองก็คอยถามตลอดเวลาตอนเลิกเรียน
เราก็มีโกหกบ้างซึ่งเราก็รู้สึกผิดค่ะคือตอนนี้ไม่สบายใจเอามากๆ
เราคิดว่าพอถึงสักระยะหนึ่งเราจะบอกค่ะ
แต่เรากลัวพวกท่านรู้เองเราควรจะทำอย่างไรดีที่จะบอกพ่อแม่ไป
มีใครมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างค่ะหรือใครที่มีลูกแล้วคิดอย่างไรกันค่ะ
ขอบคุณมากๆน่ะค่ะ
เราจะบอกพ่อกับเเม่อย่างไรดีว่ามีแฟน
คือเรามีแฟนและคนๆนี้ก็เป็นแฟนคนแรกของเราเราเองก็เป็นแฟนคนแรกของเค้า
เราต่างบริสุทธิ์ใจกันค่ะ คุยกันแบบเพื่อน
ซึ่งเราก้ไม่ได้อะไรกันมากมายมีโทรคุยกันบ้างในวันหยุด
เราอยู่ห้องเดียวกันค่ะ เราก็จะคุยกันปกติอยู่แล้ว
ไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านั้นเนื่องจากเราเองก็เริ่มโตๆกัน
แต่ก็มีไปเที่ยวกันบ้างตามประสาเเฟนกัน
เรายังไม่เคยจับมือกันเลยด้วยซ้ำเพราะเค้าให้เกียรติเรามากค่ะ
เเม่เรารู้จักเค้าแบบอ้อมๆน่ะค่ะประมาณว่ารู้จักกับพ่อของเเฟนเรา
แต่ไม่ถึงกับมากขนาดนั้นรู้จักกันจากวันประชุมผู้ปกครองค่ะ
บางทีแม่ก็มาถามถึงเค้าบ้าง
เราคิดอยากจะบอกแม่มากๆค่ะว่าเป็นแฟนกัน
แต่อยู่มาวันนึงแม่เราพูดถึงเรื่องแฟนค่ะ
พูดว่ามีรักในวัยเรียนไม่ดี
ไม่มีการจริงใจให้กัน หรืออาจท้องได้
เสียการเรียนบ้างถึงขั้นออกจากรร
แต่เราเป็นเด็กดีน่ะค่ะเพราะอยู่ห้องเดียวกันด้วย
เราจะคอยเตือนงานนู้นนี่นั้นกันเสมอ
จะคอยติวหนังสือให้กันบ้างอ่านหนังสือให้ฟังกันต่างๆนาๆ
บางคนช่วยกันเรียนถึงตอนเรียนจบดีๆก็มีมาก
แม่ไม่เข้าใจจริงๆว่ารักในวัยเรียนไม่ได้มีเเค่แบบเดียว
ซึ่งแบบที่เเม่คิดมันเป็นแบบที่ไม่ใช่เราเลยน่ะคะ
เราเป็นลูกสาวคนเดียว เราไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจ
เราอยากให้ท่านสบายใจกับเรา ไว้ใจเรา
ว่าเราไม่ได้มีอะไรแบบนั้นกันจริงๆ
พ่อเราเองก็คอยถามตลอดเวลาตอนเลิกเรียน
เราก็มีโกหกบ้างซึ่งเราก็รู้สึกผิดค่ะคือตอนนี้ไม่สบายใจเอามากๆ
เราคิดว่าพอถึงสักระยะหนึ่งเราจะบอกค่ะ
แต่เรากลัวพวกท่านรู้เองเราควรจะทำอย่างไรดีที่จะบอกพ่อแม่ไป
มีใครมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างค่ะหรือใครที่มีลูกแล้วคิดอย่างไรกันค่ะ
ขอบคุณมากๆน่ะค่ะ