เฮ้อ......... ตัวใหญ่ๆๆ วันนี้เป็นวันหยุดอีกวันที่มาทำงาน ฝนตกทั้งวัน เหงามั้ย....ตอบเลยว่า "เหงานะครับ "
เบื่อมั้ย ......... "เบื่อมาก"....อยากตอบเเบบตะโกนดังๆ ..เเต่ยังพอมีความเกรงใจเพื่อนร่วมงาน ฮ่าๆๆๆๆๆ
ด้วยความที่ชอบท่องเที่ยว แต่วัดหยุดไม่ตรงกะชาวบ้าน ไปนานมั้ย ....ไปได้นานหลายวันโข.....ไปยังงัย ..ขับมอไซด์ตามใจฉันไปเรื่อย
วันนี้เลยแก้เหงาเเละเบื่อด้วยการขุดรูปเก่ามาเล่าเรื่อง ตามประสาคนอยากหาอะไรทำ อ่านกระทู้คนอื่นก็เกิดความอยาก อยากเที่ยว อยากสัมผัสกับบรรยากาศที่หวัง เลยเกิดกระทู้ "เบื่อหน้าฝน คิดถึงลมหนาว คิดถึงความเหงา คิดถึงอ่างขาง" ปลายมกราต้นกุมพา ลมหนาวกำลังจะหนีหาย จะเจอกันอีกทีก็ตั้งปีนึง เลยหาเเนวร่วม หนาวนี้ ไหนใครอยากไปเที่ยว ไหนใครอยากขึ้นดอย ไหนใครอยากไปถ่ายรูปกับดอกนางพญาเสือโคร่ง ไหนๆๆๆ ไม่มีใครไปกับผมซักคน เลยยยย..... แม้กระทั่งเเฟนผมเอง ด้วยความที่ผมมีมอไซคันนึง ไม่มีใครมา ไม่มีใครไปด้วย เอิ่ม ...คนเดียวก็ได้ว่ะ..ปลอบใจตัวเอง ฮ่าๆๆ หลังจากถูกปฏิเสธ ก็ตั้งลำ ตั้งหลัก ตั้งสติ ซักครู่ ได้เวลาประสานคุณอา อิๆๆ อาศัยชาวบ้านนั่นเอง ยืมกล้องบ้าง ยืมเลนส์บ้าง ยืมขสตั้งกล้องบ้าง ที่สำคัญยืมตังบ้าง เพราะเงินเดือนยังไม่ออก 55555 คือต้องบอกว่า ขอบคุณทุกท่านจริงๆที่อุปการะผมในครั้งนี้ เงินติดตัวไม่เยอะมี 500 บาท หลังจากนั้นก็เติมน้ำมันเต็มถัง เหงาๆ หนาวๆ ขึ้นดอยสิวะ หลังจากอุปกรณ์พร้อม กายพร้อม ก็ออกเดินทางเเว๊นขึ้นดอย ผมขับรถมอไซจาก จ.ตาก ตรงดิ่งไปยังเชียงใหม่ จังหวัดที่ใครๆ มาเเล้วมาอีกก็ยังเที่ยวไม่ครบ ออกเดินทาง ตอนสิบโมงครึ่ง ถือว่าออกเรทพอสมควร เลยตั้งใจว่าเอาวะ รวดเดียวเลย ผมขับรถจากตาก ถึงดอยอ่างขาง โดยที่ไม่ลงเเวะกินข้าว เข้าห้องน้ำ หยุดรถเเค่เติมน้ำมันกับติดไฟเเดง หลายคนคงคิดว่า โหขนาดนี้ต้องรถคันใหญ่ ซีๆสูงเเน่เลย ป่าวเลยครับ msx 125 กับน้ำหนักคนขับอีก 74 กิโล กระเป๋าเป้ใบใหญ่เเละกระเป๋ากล้องอีกใบ ถือว่ามาเเน่นมากถึงกับอึดอัดเวลาขับรถเเต่ก็รอดมาได้ 55555 ขับรถมาเรื่อยๆ จนถึงดอยอ่างขางประมาณ ห้าโมงเย็นนิดๆๆ โหเกือบเเล้วเพราะหน้าหนาวมืดเร็ว เเต่ที่ดูหนักยิ่งกว่าคือ ...อากาศหนาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกก กอไก่ล้านตัว 55555
เเต่สิ่งที่รู้สึกได้ เเละที่ยังทำให้ชื่นใจมากคือ ต้นนางพญาเสือโคร่งยังบาน ตลอดสองข้างทาง ยังไม่โรยหรือร่วงไปอยากที่เราคิดไว้ มันทำให้รู้สึกว่าคุ้มค่ากับการมาพอสมควร ผมมาอ่าขางครั้งนี้ครั้งที่สอง แต่มาอ่างขางทีรัย ฉายเดี่ยวทุกที น่าน้อยใจยิ่งนัก เเละเเล้วก็มาจนถึงที่พัก ผมจอดรถเเละลงรถ ผลคือผมเกือบล้ม ปวดขามาก เพราะเราไม่ได้ พักให้กล้ามเนื้อขาเเละก้นได้ผ่อนคลายเลย ปวดก้นกบมาก ยืนเเทบไม่ไหว นั่งลงพักข้างรถ ซักสิบนาทีเมื่อหายปวดเเล้ว อาการดีขึ้นเดินได้ก็ตรงไปยัง ที่พักคือ ลานกางเต๊นของจุดชมวิวม่อนสน ของอุทยานเเห่งชาติดอยผ้าห่มปก เพราะได้ทำการติดต่อที่พักเป็นเต็นท์ไว้เเล้ว หนึ่งหลัง มาเเบบจนๆๆอย่างนี้ นอนหรูได้ซะที่ไหน 55555555 ผมนอนที่นี่สองคืนครับ หนาวมาก อากาศตอนเย็น ๑๑ องศา อ่า อย่าได้ถามว่าอาบน้ำมั้ย โปรดอย่าได้เอาชีวิตไปเสี่ยงกับน้ำขันสองขัน ล้างหน้าล้างหนวด หาอะไรกินนิดหน่อย เข้าเต็นท์ห่มผ้านวมสบายใจ เฉิบ อิๆ คิดในใจ หนาวสะใจมั้ยละ หึๆๆ
หลังจากนั้นก็หลับสนิท ตื่นมาอีกทีเช้าเเล้ว ได้ยินเสียงผู้คนมาจากไหนเยอะเเยะเต็มไปหมด ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ มีคนนอนตรงจุดกางเต็นท์แค่ไม่กี่หลังเอง
สรุปคือ นักท่องเที่ยวนั่นเอง มากับทัวบ้างมาเองบ้าง เพราะมารอชมพระอาทิตขึ้นยามเช้า พอตื่นมาก็หยิบกล้อง รอเก็บภาพตามประสาคนเหงา เหงามากนะมาคนเดียว เเต่เวลามาคนเดียวมันตัดสินใจง่าย ทำง่าย รวดเร็วดี ชอบไปอีกแบบ
โหยยยยยยยย สวยมาก เเสงสี ผู้คน ธรรมชาติ เมื่อคนเริ่มจาง เสียงนกร้องก็มากขึ้น ไพรเราะขึ้น จับจิตรขึ้น เฮ้อ หนาวๆ เหงาๆ มันเเบบนี้เอง หลังจากนั้นพอสายๆๆเเดดเริ่มออก อากาศเริ่มหนาวลดลง คือร้อนขึ้น เราก็เลยตัดสินใจอาบน้ำ ซักหน่อย วันนี้ตั้งโปรเเกรมไว้ว่า จะไปแอ่วสถานีเกษตรหลวงดอยอ่างขาง ถ่ายภาพดอกไม้ใบหญ้าตามประสา คนมาคนเดียว
ตลอดสองข้างทาง ดอกนางพญาเสือโครงยังบาน ชมพูเป็นเเถวเป็นเเนวตามถนน เเต่ก็เริ่มมีใบอ่อนเเซมดอกบ้างเเล้ว เพราะบานมาสองอาทิตย์กว่าเเล้ว ผมก็ขับๆๆจอดๆๆ ถ่ายรูปไปเรื่อย จนมาถึงโครงการหลวง หนึ่งในจุดหมายการเดินทางมาครั้งนี้555
ผมตระเวนถ่ายภาพดอกไม้ บรรยากาศ เเละตระเวนกินฟาเเฟโครงการหลวงเอย สลัดผักเอย สลัดผักอร่อยมาก ชอบมากเลยเเถมราคาไม่เเพง ที่กินสลัดผักเพราะราคาถูกสุด5555555555
นานมากเเล้วที่ผมไม่ได้จับกล้องถ่ายภาพดอกไม้ใบหญ้า เกือบสองเดือนเลยก็ว่าได้
การมาอ่างขางครั้งนี้ หนึ่งความตั้งใจของผมคือสมดุเเละถ่ายภาพดอกนางพญาเสือโคร่ง จริงๆๆเเล้วมันคือต้นไม้ชนิดนึงที่ขึ้นในป่าดิบเขา ใช้ปลูกเป็นไม้เบิกนำในพื้นที่เสื่อมโทรม เพราะโตเร็วใช้ได้ เเต่ด้วยความที่จะออกดอกในหน้าหนาว เป็นดอกสีชมพูบานเต็มต้น จึงกลายเป็นที่ท่องเที่ยวไปนั่นเอง เสียดายถ้ามาเร็วกว่านี้คงเจอบ้านกำลังดี เเต่ก็ถือว่าเห็นเเค่นี้ก็คุ้มมากครับ ที่ได้มา
ชีวิตวันที่สองของการเดินเที่ยวดอยอ่าขาง ก็หมดไปในโครงการหลวงนี่เองถ่ายภาพสนุกมากพอสมควร คนไม่เยอะเกินไป ส่วนมากจะเป็น สว ซะส่วนใหญ่ มาเป็นเเก๊งเลย 5555
เเละเเล้ว วันนี้ก็ได้ภาพดั่งที่หวัง ผมมีเลนส์มาสองตัว มาโครหนึ่งตัว เเละวายด์หนึ่งตัว เลนส์มาโครก็สามารถสอยนกได้เช่นกัน ใช้ของตามที่เรามี ให้คุ้มค่าที่สุดก็พอ ผมถ่ายไปดูรูปไป หยุดมองพฤติกรรมของนกไป เออ เค้าก็มีความสุข ในเเบบของเค้านะนกตัวนี้ จากนั้นก็กลับที่พักอาบน้ำ เเละนั่งสนทนากับพี่ๆ จนท ป่าไม้ที่ดูเเลลานกางเต็นท์ พอได้ใช้น้ำลาย บริหารมุมปาก 5555 เเละเข้านอนพักผ่อนเอาเเรง โดยกะว่า วันพรุ่งนี้จะไปไร่สรอเบอรี่เเต่เช้า กะไว้ว่าจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ไรสตรอเบอรี่บ้านนอเเลเลยทีเดียว
อรุณสวัสอ่างขางวันที่สาม เหงาเหมือนเดิม หนาวกว่าเดิม เเต่สนุกมากกว่าเดิม บางทีการออกเดินทางมาสัมผัสวิถี ที่เเตกต่างทำให้เราได้เห็น ได้สัมผัส กับสิ่งใหม่ๆๆ ความตื่นตาตื่นใจ ความอิ่มสุข อิ่มอกอิ่มใจ มีให้เห็นตลอดการเดินทาง
ไร่สตรอเบอรี่ยามเช้า กับไอหมอกจางๆๆ ผมยืนมอง เเละนั่งมองอยู่นานมาก รอ รอคอยเเสงเเรกของวันยามเช้า ไอหมอก หยอกลมหนาว สดชื่นยิ่งนัก
พี่น้องชาวเขาเราก็ขยันขันเเข็งรดน้ำเเต่เช้า เเละเก็บสตรอเบอรี่สดๆ เตรียมส่งขาย นักท่องเที่ยวเเละส่งโครงการหลวง
จากนั้นผมก็ซื้อตรอเบอรี่มาหนึ่งโล นังกินสดๆๆ รองท้องเเทนมื้อเช้า เเละก็นั่งมองไปหมอกที่เริ่มจาง ไปช้าๆๆ ลมเย็นโชยปะทะมาที่ห้าเป็นระยะๆๆ มันมีความสุขไปอีกแบบ เกิดมาไม่เคยกินสตรอเบอรี่เยอะขนาดนี้55555 ได้เเต่บอกตัวเองเอาน่าครั้งนึงในชีวิต
ผมใช้เวลาที่ไร่สตรอเบอรี่ครึ่งวันจากนั้นก็ถ่ายภาพไปเรื่อยเมื่อเต็มอิ่มกับลมหนาว กับความเหงา กับอ่างขางเเล้วผมก็ลงไปนอน ที่ ที่ทำการอุทบานเเห่งชาติดอยผ้าห่มปกหนึ่งคืน เเละเดินทางกลับตากในวันวันถัดไป เต็มอิ่มกับบรรยากาศเเละเต็มอิ่มกับอารมณ์เหงาๆๆของตัวเองพอสมควร ทุกครั้งที่ออกเดินทางท่องเที่ยว ก็จะได้ระสบการณ์ใหม่ๆเเละความประทับใจติดไม้ติดมือกลับมาทุกที ท่านใดที่ยังไม่เคยไป หนาวนี้ลองหาโอกาศไปสักครั้ง นะครับ อ่างขางรอมอบความสุขให้ทุกท่านอยู่ เเต่ก็เเอบเสียดายที่ผมไม่ได้ไปไร่ชา อันเลื่องชื่อ โอกาศหน้าค่อยไปใหม่ อิๆๆ ราตรีสวัสครับทุกท่าน
[CR] เมื่อเบื่อหน้าฝน #คิดถึงลมหนาว #คิดถึงความเหงา #คิดถึง "อ่างขาง"
เฮ้อ......... ตัวใหญ่ๆๆ วันนี้เป็นวันหยุดอีกวันที่มาทำงาน ฝนตกทั้งวัน เหงามั้ย....ตอบเลยว่า "เหงานะครับ "
วันนี้เลยแก้เหงาเเละเบื่อด้วยการขุดรูปเก่ามาเล่าเรื่อง ตามประสาคนอยากหาอะไรทำ อ่านกระทู้คนอื่นก็เกิดความอยาก อยากเที่ยว อยากสัมผัสกับบรรยากาศที่หวัง เลยเกิดกระทู้ "เบื่อหน้าฝน คิดถึงลมหนาว คิดถึงความเหงา คิดถึงอ่างขาง" ปลายมกราต้นกุมพา ลมหนาวกำลังจะหนีหาย จะเจอกันอีกทีก็ตั้งปีนึง เลยหาเเนวร่วม หนาวนี้ ไหนใครอยากไปเที่ยว ไหนใครอยากขึ้นดอย ไหนใครอยากไปถ่ายรูปกับดอกนางพญาเสือโคร่ง ไหนๆๆๆ ไม่มีใครไปกับผมซักคน เลยยยย..... แม้กระทั่งเเฟนผมเอง ด้วยความที่ผมมีมอไซคันนึง ไม่มีใครมา ไม่มีใครไปด้วย เอิ่ม ...คนเดียวก็ได้ว่ะ..ปลอบใจตัวเอง ฮ่าๆๆ หลังจากถูกปฏิเสธ ก็ตั้งลำ ตั้งหลัก ตั้งสติ ซักครู่ ได้เวลาประสานคุณอา อิๆๆ อาศัยชาวบ้านนั่นเอง ยืมกล้องบ้าง ยืมเลนส์บ้าง ยืมขสตั้งกล้องบ้าง ที่สำคัญยืมตังบ้าง เพราะเงินเดือนยังไม่ออก 55555 คือต้องบอกว่า ขอบคุณทุกท่านจริงๆที่อุปการะผมในครั้งนี้ เงินติดตัวไม่เยอะมี 500 บาท หลังจากนั้นก็เติมน้ำมันเต็มถัง เหงาๆ หนาวๆ ขึ้นดอยสิวะ หลังจากอุปกรณ์พร้อม กายพร้อม ก็ออกเดินทางเเว๊นขึ้นดอย ผมขับรถมอไซจาก จ.ตาก ตรงดิ่งไปยังเชียงใหม่ จังหวัดที่ใครๆ มาเเล้วมาอีกก็ยังเที่ยวไม่ครบ ออกเดินทาง ตอนสิบโมงครึ่ง ถือว่าออกเรทพอสมควร เลยตั้งใจว่าเอาวะ รวดเดียวเลย ผมขับรถจากตาก ถึงดอยอ่างขาง โดยที่ไม่ลงเเวะกินข้าว เข้าห้องน้ำ หยุดรถเเค่เติมน้ำมันกับติดไฟเเดง หลายคนคงคิดว่า โหขนาดนี้ต้องรถคันใหญ่ ซีๆสูงเเน่เลย ป่าวเลยครับ msx 125 กับน้ำหนักคนขับอีก 74 กิโล กระเป๋าเป้ใบใหญ่เเละกระเป๋ากล้องอีกใบ ถือว่ามาเเน่นมากถึงกับอึดอัดเวลาขับรถเเต่ก็รอดมาได้ 55555 ขับรถมาเรื่อยๆ จนถึงดอยอ่างขางประมาณ ห้าโมงเย็นนิดๆๆ โหเกือบเเล้วเพราะหน้าหนาวมืดเร็ว เเต่ที่ดูหนักยิ่งกว่าคือ ...อากาศหนาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกก กอไก่ล้านตัว 55555
เเต่สิ่งที่รู้สึกได้ เเละที่ยังทำให้ชื่นใจมากคือ ต้นนางพญาเสือโคร่งยังบาน ตลอดสองข้างทาง ยังไม่โรยหรือร่วงไปอยากที่เราคิดไว้ มันทำให้รู้สึกว่าคุ้มค่ากับการมาพอสมควร ผมมาอ่าขางครั้งนี้ครั้งที่สอง แต่มาอ่างขางทีรัย ฉายเดี่ยวทุกที น่าน้อยใจยิ่งนัก เเละเเล้วก็มาจนถึงที่พัก ผมจอดรถเเละลงรถ ผลคือผมเกือบล้ม ปวดขามาก เพราะเราไม่ได้ พักให้กล้ามเนื้อขาเเละก้นได้ผ่อนคลายเลย ปวดก้นกบมาก ยืนเเทบไม่ไหว นั่งลงพักข้างรถ ซักสิบนาทีเมื่อหายปวดเเล้ว อาการดีขึ้นเดินได้ก็ตรงไปยัง ที่พักคือ ลานกางเต๊นของจุดชมวิวม่อนสน ของอุทยานเเห่งชาติดอยผ้าห่มปก เพราะได้ทำการติดต่อที่พักเป็นเต็นท์ไว้เเล้ว หนึ่งหลัง มาเเบบจนๆๆอย่างนี้ นอนหรูได้ซะที่ไหน 55555555 ผมนอนที่นี่สองคืนครับ หนาวมาก อากาศตอนเย็น ๑๑ องศา อ่า อย่าได้ถามว่าอาบน้ำมั้ย โปรดอย่าได้เอาชีวิตไปเสี่ยงกับน้ำขันสองขัน ล้างหน้าล้างหนวด หาอะไรกินนิดหน่อย เข้าเต็นท์ห่มผ้านวมสบายใจ เฉิบ อิๆ คิดในใจ หนาวสะใจมั้ยละ หึๆๆ
หลังจากนั้นก็หลับสนิท ตื่นมาอีกทีเช้าเเล้ว ได้ยินเสียงผู้คนมาจากไหนเยอะเเยะเต็มไปหมด ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ มีคนนอนตรงจุดกางเต็นท์แค่ไม่กี่หลังเอง
สรุปคือ นักท่องเที่ยวนั่นเอง มากับทัวบ้างมาเองบ้าง เพราะมารอชมพระอาทิตขึ้นยามเช้า พอตื่นมาก็หยิบกล้อง รอเก็บภาพตามประสาคนเหงา เหงามากนะมาคนเดียว เเต่เวลามาคนเดียวมันตัดสินใจง่าย ทำง่าย รวดเร็วดี ชอบไปอีกแบบ
โหยยยยยยยย สวยมาก เเสงสี ผู้คน ธรรมชาติ เมื่อคนเริ่มจาง เสียงนกร้องก็มากขึ้น ไพรเราะขึ้น จับจิตรขึ้น เฮ้อ หนาวๆ เหงาๆ มันเเบบนี้เอง หลังจากนั้นพอสายๆๆเเดดเริ่มออก อากาศเริ่มหนาวลดลง คือร้อนขึ้น เราก็เลยตัดสินใจอาบน้ำ ซักหน่อย วันนี้ตั้งโปรเเกรมไว้ว่า จะไปแอ่วสถานีเกษตรหลวงดอยอ่างขาง ถ่ายภาพดอกไม้ใบหญ้าตามประสา คนมาคนเดียว
ตลอดสองข้างทาง ดอกนางพญาเสือโครงยังบาน ชมพูเป็นเเถวเป็นเเนวตามถนน เเต่ก็เริ่มมีใบอ่อนเเซมดอกบ้างเเล้ว เพราะบานมาสองอาทิตย์กว่าเเล้ว ผมก็ขับๆๆจอดๆๆ ถ่ายรูปไปเรื่อย จนมาถึงโครงการหลวง หนึ่งในจุดหมายการเดินทางมาครั้งนี้555
ผมตระเวนถ่ายภาพดอกไม้ บรรยากาศ เเละตระเวนกินฟาเเฟโครงการหลวงเอย สลัดผักเอย สลัดผักอร่อยมาก ชอบมากเลยเเถมราคาไม่เเพง ที่กินสลัดผักเพราะราคาถูกสุด5555555555
นานมากเเล้วที่ผมไม่ได้จับกล้องถ่ายภาพดอกไม้ใบหญ้า เกือบสองเดือนเลยก็ว่าได้
การมาอ่างขางครั้งนี้ หนึ่งความตั้งใจของผมคือสมดุเเละถ่ายภาพดอกนางพญาเสือโคร่ง จริงๆๆเเล้วมันคือต้นไม้ชนิดนึงที่ขึ้นในป่าดิบเขา ใช้ปลูกเป็นไม้เบิกนำในพื้นที่เสื่อมโทรม เพราะโตเร็วใช้ได้ เเต่ด้วยความที่จะออกดอกในหน้าหนาว เป็นดอกสีชมพูบานเต็มต้น จึงกลายเป็นที่ท่องเที่ยวไปนั่นเอง เสียดายถ้ามาเร็วกว่านี้คงเจอบ้านกำลังดี เเต่ก็ถือว่าเห็นเเค่นี้ก็คุ้มมากครับ ที่ได้มา
ชีวิตวันที่สองของการเดินเที่ยวดอยอ่าขาง ก็หมดไปในโครงการหลวงนี่เองถ่ายภาพสนุกมากพอสมควร คนไม่เยอะเกินไป ส่วนมากจะเป็น สว ซะส่วนใหญ่ มาเป็นเเก๊งเลย 5555
เเละเเล้ว วันนี้ก็ได้ภาพดั่งที่หวัง ผมมีเลนส์มาสองตัว มาโครหนึ่งตัว เเละวายด์หนึ่งตัว เลนส์มาโครก็สามารถสอยนกได้เช่นกัน ใช้ของตามที่เรามี ให้คุ้มค่าที่สุดก็พอ ผมถ่ายไปดูรูปไป หยุดมองพฤติกรรมของนกไป เออ เค้าก็มีความสุข ในเเบบของเค้านะนกตัวนี้ จากนั้นก็กลับที่พักอาบน้ำ เเละนั่งสนทนากับพี่ๆ จนท ป่าไม้ที่ดูเเลลานกางเต็นท์ พอได้ใช้น้ำลาย บริหารมุมปาก 5555 เเละเข้านอนพักผ่อนเอาเเรง โดยกะว่า วันพรุ่งนี้จะไปไร่สรอเบอรี่เเต่เช้า กะไว้ว่าจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ไรสตรอเบอรี่บ้านนอเเลเลยทีเดียว
อรุณสวัสอ่างขางวันที่สาม เหงาเหมือนเดิม หนาวกว่าเดิม เเต่สนุกมากกว่าเดิม บางทีการออกเดินทางมาสัมผัสวิถี ที่เเตกต่างทำให้เราได้เห็น ได้สัมผัส กับสิ่งใหม่ๆๆ ความตื่นตาตื่นใจ ความอิ่มสุข อิ่มอกอิ่มใจ มีให้เห็นตลอดการเดินทาง
ไร่สตรอเบอรี่ยามเช้า กับไอหมอกจางๆๆ ผมยืนมอง เเละนั่งมองอยู่นานมาก รอ รอคอยเเสงเเรกของวันยามเช้า ไอหมอก หยอกลมหนาว สดชื่นยิ่งนัก
พี่น้องชาวเขาเราก็ขยันขันเเข็งรดน้ำเเต่เช้า เเละเก็บสตรอเบอรี่สดๆ เตรียมส่งขาย นักท่องเที่ยวเเละส่งโครงการหลวง
จากนั้นผมก็ซื้อตรอเบอรี่มาหนึ่งโล นังกินสดๆๆ รองท้องเเทนมื้อเช้า เเละก็นั่งมองไปหมอกที่เริ่มจาง ไปช้าๆๆ ลมเย็นโชยปะทะมาที่ห้าเป็นระยะๆๆ มันมีความสุขไปอีกแบบ เกิดมาไม่เคยกินสตรอเบอรี่เยอะขนาดนี้55555 ได้เเต่บอกตัวเองเอาน่าครั้งนึงในชีวิต
ผมใช้เวลาที่ไร่สตรอเบอรี่ครึ่งวันจากนั้นก็ถ่ายภาพไปเรื่อยเมื่อเต็มอิ่มกับลมหนาว กับความเหงา กับอ่างขางเเล้วผมก็ลงไปนอน ที่ ที่ทำการอุทบานเเห่งชาติดอยผ้าห่มปกหนึ่งคืน เเละเดินทางกลับตากในวันวันถัดไป เต็มอิ่มกับบรรยากาศเเละเต็มอิ่มกับอารมณ์เหงาๆๆของตัวเองพอสมควร ทุกครั้งที่ออกเดินทางท่องเที่ยว ก็จะได้ระสบการณ์ใหม่ๆเเละความประทับใจติดไม้ติดมือกลับมาทุกที ท่านใดที่ยังไม่เคยไป หนาวนี้ลองหาโอกาศไปสักครั้ง นะครับ อ่างขางรอมอบความสุขให้ทุกท่านอยู่ เเต่ก็เเอบเสียดายที่ผมไม่ได้ไปไร่ชา อันเลื่องชื่อ โอกาศหน้าค่อยไปใหม่ อิๆๆ ราตรีสวัสครับทุกท่าน
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น