มีใครเคยล้มตอนช่วงอายุ30บ้างมั้ยคะ

ไม่มีงาน  ไม่มีเงิน ครอบครัวพัง จะเริ่มต้นทำอะไรก็ไม่มีหนทาง
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 35
เข้ามาร้องไห้    นึกถึงตัวเอง   "จะเริ่มต้นอะไรก็ไม่มีหนทาง"

เราล้ม อายุเท่านี้เลยคะ  จากมีทุกอย่าง ไม่ถึงกับขัดสน

แต่ วันที่ล้ม แม้แต่ข้าววัดก็ กินค่ะ

เรา  ไม่อยากรับรู้อะไร อยากให้สมองหลุดลอย ...... อยากพักสมอง    จิตใจย่ำแย่มาก สมอง  ตื้อไปหมด

ทุกวันนี้  ค่อยๆแก้      แก้ไม่ไหวก็เข้ามุม  พักสมองปิดสวิตซ์ความจำ ...... ร้องไห้ทุกๆวัน  ลูกเหนทุกวัน

พบปะผู้คน  ก็มีรอยยิ้มกลบเกลื่อน     แต่ใครจะรู้    หน้าชื่น อกตรมขนาดไหน


ล๊อคอินเข้ามา   เพราะกระทู้นี้เลย   T-T
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 18
ผมล้มตอน 28 อ่าครับ (ตอนนี้เลย ประมาณเดือนมีนาคม)

ของผมเกิดจากความฟุ้งเฟ้อครับ คือ ได้งานใกล้บ้านมากๆๆๆๆๆ ละเงินเดือนแตะสองหมื่นครับ ใช้แบบไม่เคยเก็บ อยากทำไรทำ เที่ยว โสด ตัวคนเดียว โคตรสนุก แต่อยู่มาวันนึงโดนไล่ออกครับ เพราะความไร้วินัยในการทำงาน บวกกับความสะเพร่าบ่อยๆในงานด้วย แต่ยังดีนะครับที่เค้าให้ออกโดยเดือนสุดท้ายจ่ายโบนัสให้เลยพร้อมเงินเดือนเต็มๆ แล้วเเจ้งประกันสังคมไว้ให้ด้วยอีก แต่ๆๆๆ ภาระหนี้สินเพียบครับ เพราะเป็นหนี้บัตรกดเงินสด กับ สินเชื่ออีก เป็นแสนๆครับ
- เดือนมีนาคม ชีวิตเคว้ง อายเพื่อน เครียดเรื่องนี้ สารภาพกับพ่อเพราะไม่รู้หาเงินที่ไหนมาหมุน เอาไปโปะได้ส่วนหนึ่ง แต่หนี้ส่วนที่เหลือยังต้องมีจ่ายอีกเรือ่ยๆ
- เดือนเมษา พ่อเครียด เป็นโรคความดัน เกือบตายครับ ได้อยุ่เฝ้าพ่อ ไม่มีเพื่อน ไม่มีเงิน ตื่นมาหกโมง ได้นอนเหงาอยู่ในโรงบาลถึงสี่ทุ่ม ไปหางานทำก็ไม่ได้ พ่อออกให้แค่ค่าสินเชื่อ นอกนั้นก็อดทนเอาครับ แค่ค่าถ่ายเอกสารสามบาท ยังไม่มี ต้องไปไล่เก็บกระดาษในห้องเก็บของที่บ้านมาชั่งกิโลขาย
- เดือนพฤษภา หางานทำก็ยังไม่ได้งานอีก ได้ขับรถรับส่งพ่อไปกายภาพบำบัดตั้งแต่ เจ็ดโมง ยัน บ่ายสี่ครับ ต้องนั่งรอ นั่งเหงาทั้งวัน เงินไม่มี มีหนี้ให้เครียด เดือนนี้เกือบเบี้ยวครับ ได้บากหน้าไปยืมเงินญาติมาหมุนค่าบัตรเงินสด
- เดือน มิถุนายน ญาติทวงตังครับ จากที่คิดว่าเค้าดี แต่เหมือนเค้ามองว่าเราไร้ประโยชน์ ก็ทวงเหมือนหมูเหมือนหมาเลยครับ ทั้งเหวี่ยง ทั้งด่าสารพัด เงินแค่สามพัน ละผมเลื่อนไปเดือนเดียว โดนด่าขนาดนี้ ผมเลยอึ้งครับ เลยยอมโทรไปหาเพื่อนสนิทกัน แล้วยืมเงินมาโปะเเทน
- เดือน กรกฎาคม มีป้าที่ผมเกลียดมาอาศัยที่บ้านอีก แล้วผมต้องอยู่รับใช้สารพัด จะหางานก็หาไม่ได้อีก ต้องทนแกบ่น แกว่า แถมต้องดูพ่ออีก เดือนนี้คิดฆ่าตัวตายเลยครับ มันอึดอัดไปหมด เหมือนตัวคนเดียวบนโลก แต่ยังดีเพื่อนสนิทไม่เคยทวงเงินเลย
- เดือน สิงหาคม ยอมบากหน้าไปทำงานบนห้าง อายเพื่อนโคตรๆ แต่พอทำไปทำมาดีกว่าโดนบ่นอยู่บ้านครับ แถมได้เพื่อนสู้ชีวิตมาอีกหลายคน รู้สึกแฮปปี้ขึ้นมาหน่อยครับ

สุ้ๆนะครับ ผมก็เครียดๆ แต่ต้องฝ่าฟันไปให้ได้เหมือนกันครับ
ความคิดเห็นที่ 37
อายุ 30 น้อยมากชีวิตยังต้องเดินอีกไกล ปีนี้ พี่อายุ 47 เป็นเจ้าของกิจการ ร่วมหุ้นกับเพื่อนโดนโกง สมบัติที่มีขายเพื่อมาหมุนจนหมด ตอนนี้ยังมีหนี้ร่วม 13 ล้าน เคยคิดฆ่าตัวตาย แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อคืนวันที่กำลังขับรถบนทางด่วนจะกลับบ้าน(ไม่มีคู่กรณี) ขับรถใจลอยรถหมุนชนขอบทางด่วนสภาพรถยับเยิน เวลานั้นถึงรู้ว่าจริงๆเเล้วเรายังรักชีวิตและยังไม่ได้อยากตายเลย  ดีว่าขับรถจะใส่seat belt ตลอด และถุงลมก้อช่วยให้ไม่บาดเจ็บอะไร (แต่ถุงลมมันร้อนมากลวกขา)
จิตตกมาสองวัน แต่วันนี้คิดเเละสู้ใหม่ เป็นหนี้เเบงค์หนี้เงิน ไม่ได้เป็นหนี้ชีวิตใคร แต่ละวันมองหาที่เป็นความสุขเพิ่มเติมให้ชีวิตเป็นกำลังใจ สู้เดินต่อ ใครจะโทรมา ทวงเงินก้อรับ คุย บอกตรงๆเรามีกำลังใช้ให้แค่ไหน ขอเวลาเรา หน่อย ส่งเเบงค์ไม่เคยตรงเวลา เเต่พยายามส่ง เพื่อให้เเบงค์รู้ว่าไม่ได้หนี เเละเราก็พยายามจ่าย คนทวงเค้าไม่ได้เป็นศูตรเค้าก้อทำตามหน้าที่งานของเขา คิดว่าวันหนึ่งก้อหมด อดทน ถ้าตราบใดเราไม่ขี้เกียจ ดูถูกเงินน้อย วันหนึ่งมันต้องผ่านได้ ไม่สนใจจะผ่านจุดนี้ได้ที่อายุเท่าไร อดทนสู้มันต้องถึงที่หมายสักวัน เป้าหมายที่หวังคือ ไม่ต้องรวย เหมือนก่อนแค่ไม่มีหนี้ คือรวยแล้ว
อย่าท้อ สู้ อดทน
ความคิดเห็นที่ 30
เสื้อผ้ามือขายดีนะคะ  ลองดูนะคะสู้ๆ
อย่างดิฉันก็ไม่รู้เรียกว่าล้มหรือยัง ทำงานประจำเงินเดือน16000 หนี้บัตร160000ผ่อนบัตรเดือนๆตก9000ส่งกลับบ้านให้แม่เป็นค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงลูกเรา2คน6000 ตอนนี้มีหนี้ กยศ อีกเดือนละ2500 ไหนจะค่าห้องค่ากินอยู่ ติดลบทุกเดือนค่ะ เดือนนี้ตัดสิ้นใจลาออก ยอมเป็นหนี้อีกก้อน ลงทุนเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ อนาคตไม่รู้ว่าจะฟื้นหรือจะล้มเจ็บหนักกันแน่ รู้อย่างเดียวคือต้องสู้ค่ะ. สามีไม่ต้องถามถึงค่ะ ส่งเสริมช่วยให้เขาเรียนจนจบวิศวะหวังว่าจะได้พึ่งพา สุดท้ายเขาได้ดีเขาก็ถีบหัวส่งไม่รับผิดชอบใดๆทั้งสิ้น ลูกเต้าก็ไม่ส่งเสียคิดแล้วแค้น. แต่ต้องอดทนเพื่อลูกค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่