สวัสดี สวีดัส คร้าาา กระทู้แรกนะค่ะ ผิดพลาดอย่างไร ต้องขออภัยก่อนเลยนะ
เริ่มเลยนะค่ะ เราเจอกันครั้งแรกสมัยเด็กมากคืออยุ่ประมาณ ป.2 จำไม่ค่อยได้เพราะนานจิงๆๆ (ไม่คิดจะจำด้วย55555) จนวันนึง เรา2คนโตขึ้นอยุ่วัยแรกแย้ม เราน่ารัก ตัวเล็ก ผิวขาว แก้มชมพู ส่วนเค้า สูงคิ้วเข็ม ตาคม ผิวสีแทน ท่าเดินเค้าเท่มากอ่ะ. เรา ก้อได้เจอเค้าาคนนั้นอิกครั้งนึง เปนอะรัยที่แบบว่า "โอ๊ มะๆๆไม่จิง พ่อเทพบุตร จุตติมาเกิดสำหรับช่านนนแน่นอน"ใช่!!! ต้องใช่แน่ๆๆ ทันเปนอะรัยที่พูดยาก ต้องให้เธอแก้ เราเจอเค้าอิกครั้งค่ะ และแค่แว๊ปแรกที่เจอคือสมองมัน ทำงานไวกว่าความคิด "เราตกหลุมรักเธอ ตั้งแต่แรกเจอ"เห้ยยยยย รักเลย (อรามพบทซะนานเลยค่ะ กะว่าจะเก็บเอาไว้เปนความทรงจำนะค่ะ อย่าว่าเก๊าน๊าาาา ให้เก๊าเพ้อ นิสนุง เพราะในชีวิตจิงเก๊าหมดสิทนั้นแล้ว😭😭😭) เค้าเปนรุ่นน้องที่ รร ค่ะ เพิ่งย้ายมา ยิ้มแรกที่เราเจอเค้าเลยคือหลงรักและอยากได้มาเปนพ่อของลูกซะจิงๆๆๆเชียว มันเปนอะรัยที่น่ารัก สดใส ฟิน เว่อๆๆๆ พอเหนเค้าเดินผ่านจะปลื้มปริ่มทั้งวัน โลกเปนสีชมพู อายม้วน ตัวกลมอยุ่คนเด่ว 5555555 แบบว่าช่านเขิน บิดอายตัวม้วนอยุ่คนเด่ว เราจะเขินอายแบบนี้อยุ่เปนประจำ มันเหมือนพรมลิขิตหรืออะรัยสักอย่างที่ทุกๆวันเราจะต้องเจอกัน แบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน แทบทุกวัน. และแล้ววันที่เหมือนฤดูใบไม้ผลิก้อมาเยือน อยุ่ๆเพื่อนต่างห้องที่เราเคยสนิทและเปนญาติกะ ตาเจได(ขอใช้ชื่อนี้แทนตัวเค้านะค่ะ) เดินมาบอกว่า เจไดเค้าชอบเรานะ ชอบมากด้วย อยากคุยด้วยได้มั้ย ตอนนั้นคือแบบว่าเรานี้ตัวเยน แบบคืองง อ่ะ มันใช้หรอว่ะ จิงหรอว่ะ สั่นปัยทั้งตัว นาทีที่ชั้นจะมี ผช มาตกหลุมชั้นก้อมาแล้ววววว 555555 หัวเราะสะใจม๊วกๆๆๆ 😂😂 นาทีนั้น มโนปัยว่าชั้นจะได้เดินกุมมือกะเธอ นั่งกินข้าวมองตากัน ป้อนไอติมกัน กางร่มให้ มีคนถือกระเป๋าหั้ย เยิ้มมมมเลยคร่าาาาาา ณ เวลา นั้น อิเพื่อนคนส่งข่าวมันก้อรอฟังคำตอบอยุ่ ส่วนอิตัวเราก้อมโนอยุ่นั้นละ ยังไม่ทันจะตอบอะรัยเลยยยยย พอหันกลับมาจะตอบ ok อ้าว!!!!!เห้ยยยยย คุงเมิง กลับมาเอาคำตอบชั้นก่อน ยังไม่ได้ตอบเลย แหง๋ๆๆๆๆ มันดันเข้าใจว่าเราไม่ชอบ แล้วก้อไปบอก อิตาเจได ซึ่งจิงๆๆแล้วในตอนนั้นความคิดเรานะเพ้อปัยไกลละ แต่หน้าเราจะนิ่งๆๆมันทำให้คนส่งข่าวตีความหมายเราอ่ะผิด (จิงๆแล้วเราเปนตน ตจว ความคิดยังแบบว่าโบ นิสนึง คือไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าพูดให้อิกฝ่ายรู้ จนทำให้เค้าเข้าใจเราผิด นี่คือข้อเสีย ของเรา)
จนกระทั้งเค้าเจอเราปัยเท่วงานกะ เพื่อน ผช อิกคนนึงซึ่งเปนกลุ่มเพื่อนอิกกลุ่ม แต่เราก้อไม่ได้คิดอะรัยกับเค้าแค่เพื่อนชวนปัยเราก้อไปด้วยเท่านั้นเอง แต่บังเอิญว่าโลกมันกลมค่ะ พวกเรากำลังจะหาที่นั่งคุยกันอยุ่นั้นเอง อิตาเจได ค่าาาา(ท่านผู้โชมมมม) เค้าขับรถมาจอดเทียบข้างแล้วมองมาทางเรา แบบว่าโกรธมากมายประมาณนั้น อั้ยตัวเรานี้พอเหนเท่านั้นแหละ ใจเต้น ตึกตักๆๆๆๆๆ แบบรัวๆๆๆๆ เลยทีเดียว คือเรางง แบบว่า อะรัยว้าาา มาจอดมองแล้วก้อไม่พูดแถมยังมาเหลือกตาใส่เราอิก อินี่ทำรัยไม่ถูกเลยค่ะ แล้วเค้าก้อขับรถออกปัยเลย โดยที่เรายังไม่ได้อธิบายอะไรเลย ว่ากุป้าวนะ ไม่ได้ชอบเค้านะ แค่มาเท่วกันแบบเพื่อน เจ่ยยๆๆๆๆ พอกลับถึงบ้านเริ่มคิดได้ละว่าเค้าคง คิดว่าเรามีเปยแฟนกะอิตาคนนั้นแน่นอน แล้วเค้ามาชวนเราแล้วเราไม่ตอบอะรัย เค้าคงคิดว่าเราไม่ชอบเค้าแน่ๆๆๆเลย หื้อๆๆๆ (อยากจะบอกว่า อย่าคิดแบบนั้นนนน มันมะใจ๋เลยย เค้าชอบเทอร์นั้นละ) ช่วยกลับมาชวนอิกรอบได้มั้ย จะรีบปัยเลยยยย
ครั้งแรก คนแรก รักแรก เธอ เขา และรักเรา
เริ่มเลยนะค่ะ เราเจอกันครั้งแรกสมัยเด็กมากคืออยุ่ประมาณ ป.2 จำไม่ค่อยได้เพราะนานจิงๆๆ (ไม่คิดจะจำด้วย55555) จนวันนึง เรา2คนโตขึ้นอยุ่วัยแรกแย้ม เราน่ารัก ตัวเล็ก ผิวขาว แก้มชมพู ส่วนเค้า สูงคิ้วเข็ม ตาคม ผิวสีแทน ท่าเดินเค้าเท่มากอ่ะ. เรา ก้อได้เจอเค้าาคนนั้นอิกครั้งนึง เปนอะรัยที่แบบว่า "โอ๊ มะๆๆไม่จิง พ่อเทพบุตร จุตติมาเกิดสำหรับช่านนนแน่นอน"ใช่!!! ต้องใช่แน่ๆๆ ทันเปนอะรัยที่พูดยาก ต้องให้เธอแก้ เราเจอเค้าอิกครั้งค่ะ และแค่แว๊ปแรกที่เจอคือสมองมัน ทำงานไวกว่าความคิด "เราตกหลุมรักเธอ ตั้งแต่แรกเจอ"เห้ยยยยย รักเลย (อรามพบทซะนานเลยค่ะ กะว่าจะเก็บเอาไว้เปนความทรงจำนะค่ะ อย่าว่าเก๊าน๊าาาา ให้เก๊าเพ้อ นิสนุง เพราะในชีวิตจิงเก๊าหมดสิทนั้นแล้ว😭😭😭) เค้าเปนรุ่นน้องที่ รร ค่ะ เพิ่งย้ายมา ยิ้มแรกที่เราเจอเค้าเลยคือหลงรักและอยากได้มาเปนพ่อของลูกซะจิงๆๆๆเชียว มันเปนอะรัยที่น่ารัก สดใส ฟิน เว่อๆๆๆ พอเหนเค้าเดินผ่านจะปลื้มปริ่มทั้งวัน โลกเปนสีชมพู อายม้วน ตัวกลมอยุ่คนเด่ว 5555555 แบบว่าช่านเขิน บิดอายตัวม้วนอยุ่คนเด่ว เราจะเขินอายแบบนี้อยุ่เปนประจำ มันเหมือนพรมลิขิตหรืออะรัยสักอย่างที่ทุกๆวันเราจะต้องเจอกัน แบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน แทบทุกวัน. และแล้ววันที่เหมือนฤดูใบไม้ผลิก้อมาเยือน อยุ่ๆเพื่อนต่างห้องที่เราเคยสนิทและเปนญาติกะ ตาเจได(ขอใช้ชื่อนี้แทนตัวเค้านะค่ะ) เดินมาบอกว่า เจไดเค้าชอบเรานะ ชอบมากด้วย อยากคุยด้วยได้มั้ย ตอนนั้นคือแบบว่าเรานี้ตัวเยน แบบคืองง อ่ะ มันใช้หรอว่ะ จิงหรอว่ะ สั่นปัยทั้งตัว นาทีที่ชั้นจะมี ผช มาตกหลุมชั้นก้อมาแล้ววววว 555555 หัวเราะสะใจม๊วกๆๆๆ 😂😂 นาทีนั้น มโนปัยว่าชั้นจะได้เดินกุมมือกะเธอ นั่งกินข้าวมองตากัน ป้อนไอติมกัน กางร่มให้ มีคนถือกระเป๋าหั้ย เยิ้มมมมเลยคร่าาาาาา ณ เวลา นั้น อิเพื่อนคนส่งข่าวมันก้อรอฟังคำตอบอยุ่ ส่วนอิตัวเราก้อมโนอยุ่นั้นละ ยังไม่ทันจะตอบอะรัยเลยยยยย พอหันกลับมาจะตอบ ok อ้าว!!!!!เห้ยยยยย คุงเมิง กลับมาเอาคำตอบชั้นก่อน ยังไม่ได้ตอบเลย แหง๋ๆๆๆๆ มันดันเข้าใจว่าเราไม่ชอบ แล้วก้อไปบอก อิตาเจได ซึ่งจิงๆๆแล้วในตอนนั้นความคิดเรานะเพ้อปัยไกลละ แต่หน้าเราจะนิ่งๆๆมันทำให้คนส่งข่าวตีความหมายเราอ่ะผิด (จิงๆแล้วเราเปนตน ตจว ความคิดยังแบบว่าโบ นิสนึง คือไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าพูดให้อิกฝ่ายรู้ จนทำให้เค้าเข้าใจเราผิด นี่คือข้อเสีย ของเรา)
จนกระทั้งเค้าเจอเราปัยเท่วงานกะ เพื่อน ผช อิกคนนึงซึ่งเปนกลุ่มเพื่อนอิกกลุ่ม แต่เราก้อไม่ได้คิดอะรัยกับเค้าแค่เพื่อนชวนปัยเราก้อไปด้วยเท่านั้นเอง แต่บังเอิญว่าโลกมันกลมค่ะ พวกเรากำลังจะหาที่นั่งคุยกันอยุ่นั้นเอง อิตาเจได ค่าาาา(ท่านผู้โชมมมม) เค้าขับรถมาจอดเทียบข้างแล้วมองมาทางเรา แบบว่าโกรธมากมายประมาณนั้น อั้ยตัวเรานี้พอเหนเท่านั้นแหละ ใจเต้น ตึกตักๆๆๆๆๆ แบบรัวๆๆๆๆ เลยทีเดียว คือเรางง แบบว่า อะรัยว้าาา มาจอดมองแล้วก้อไม่พูดแถมยังมาเหลือกตาใส่เราอิก อินี่ทำรัยไม่ถูกเลยค่ะ แล้วเค้าก้อขับรถออกปัยเลย โดยที่เรายังไม่ได้อธิบายอะไรเลย ว่ากุป้าวนะ ไม่ได้ชอบเค้านะ แค่มาเท่วกันแบบเพื่อน เจ่ยยๆๆๆๆ พอกลับถึงบ้านเริ่มคิดได้ละว่าเค้าคง คิดว่าเรามีเปยแฟนกะอิตาคนนั้นแน่นอน แล้วเค้ามาชวนเราแล้วเราไม่ตอบอะรัย เค้าคงคิดว่าเราไม่ชอบเค้าแน่ๆๆๆเลย หื้อๆๆๆ (อยากจะบอกว่า อย่าคิดแบบนั้นนนน มันมะใจ๋เลยย เค้าชอบเทอร์นั้นละ) ช่วยกลับมาชวนอิกรอบได้มั้ย จะรีบปัยเลยยยย