สวัสดีครับ นี้เป็นการตั้งกระทู้แรกของผมครับวันนี้ที่ตั้งเพราะอยากมาระบายประสบการณ์ความรักของผมแบบ ช-ชครับ
ผมกับแฟนเก่าอายุ19ปีเหมือนกันครับ เราสองคนอยู่ด้วยกันบ่อยมากครับอีกทั้งยังทะเลาะกันบ่อยมากด้วยสาเหตุนั้นก็เพราะผมเองแหละครับ(เดี๋ยวผมจะขยายให้อีกทีครับ) เขาหวงผมมากไม่ชอบให้ใครมาเล่นพิเรนๆ ไม่ชอบให้ใครมาแตะตัวแต่ผมเป็นฝ่ายชอบเล่นกับคนอื่น เราเลยมีปากเสียงทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากๆครับ ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันผมมีความสุขมากครับเวลาเราอยู่ด้วยกันไม่ทะเลาะกันแต่ถ้าทะเลาะกันทีนี่ไม่มีใครยอมใครเลยแหละครับ เราก็เคยจับเข่าคุยเรื่องที่เราทำกันไม่ดีปิดใจกันแล้วแต่เราก็ยังทำมันไม่มีฝ่ายไหนทำได้เลย เขารักผมมากครับเพราะเขาทำหลายๆอย่างให้กับผมเป็นคนแรกแม้ว่าเขาจะเคยมีแฟนมาก่อน(ผญด้วย) ตกลงคบกับผมแม้แม่จะเสียใจที่ลูกคบกันผู้ชาย ผมรู้สึกได้เลยแหละว่าเขารักผมมากๆแต่มันก็มีเหตุผลที่ทำให้เราต้องเลิกกันครับ ก่อนวันเลิกกัน เราได้ไปเที่ยวหัวหินด้วยกันในช่วงเทศกาลสงกรานต์ครับ มีความสุขมากได้นอนกอดแบบใกล้ชิด ตื่นมาก็เจอคนๆนี้คนแรก(ปกติแทบจะไม่ได้นอนด้วยกันเลย เว้นแค่เขามานอนหอด้วยเวลามีงานใหญ่ๆในมหาลัย) หลังจากกลับมาเที่ยว ผมก็งี่เง่ามากครับเพราะวันหยุดที่เหลือ เขาไปกับที่บ้านแต่ไม่ทักมาบอกว่า ไปไหน กินอะไร แล้วเราก็ทะเลาะกันเพราะผมงี่เง่าเป็นเด็กๆ เขาก็ไม่อยากทะเลาะเลยนัดมาคุยกันครับในวันอาทิตย์ของเทศกาลสงกรานต์ แต่ผมก็ไม่ยอม ยังงี่เง่าเชอบเดินหนีตามนิสัยเดิม จนเขาทนไม่ไหวเลยบอกเลิกผม สาเหตุหลัๆเลยที่เลิกกัน คือ 1.ผมงี่เง่า 2.เอาแต่ใจ 3.ชอบทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบเพื่อนประชด 4.ชอบคิดไปเอง ผมก็ง้อเขามาเรื่อยๆครับแต่เขาก็บอกว่า" กลับไปไม่ได้แล้ว รักชีวิตตอนนี้นะ อยู่กับครอบครัว มีอะไรก็ทักมาได้ไม่ได้หายไปไหน รู้ไหมว่าเป็นคนแรกที่เลิกกันแล้วก็ยังอยู่ยังคุยกันเหมือนเดิมแบบเพื่อน เลิกคิดว่าตัวเองไม่ดีได้แล้ว เธออะดีมากนะเว้ย" ผมก็เข้าใจเหตุผลเขาครับแต่ผมก้ยังเสียใจมาเสมอ... ผมยังรับรู้เสมอครับว่าเขาก็ยังรักผมอยู่แต่ด้วยความรู้สึกเขาตอนนี้คงไม่โอเคที่จะกลับมา ด้วยอะไรหลายๆอย่างทั้งปัญหาครอบครัวเขา แล้วก็นิสัยผมที่ทำให้เขาเสียใจ ผมยังรักเขาเท่าเดิมเสมอ ผมก็หวังลึกๆว่าวันนึงเขาจะกลับมา ผมพร้อมที่จะดูแลเขาแล้ว นิสัยแย่ๆพวกนั้นผมก็ปรับตัวไม่ทำอีกแน่นอนถ้ามีโอกาส เรื่องราวของผมก็มีเท่านี้แหละครับที่อยากระบาย พยายามสรุปเดี๋ยวมันยาวเกิน
อยากให้เพื่อนๆพี่ๆมาแชร์ประสบการณ์กันครับ
เลิกกับแฟนไป3เดือนแล้ว... อยากระบายครับ
ผมกับแฟนเก่าอายุ19ปีเหมือนกันครับ เราสองคนอยู่ด้วยกันบ่อยมากครับอีกทั้งยังทะเลาะกันบ่อยมากด้วยสาเหตุนั้นก็เพราะผมเองแหละครับ(เดี๋ยวผมจะขยายให้อีกทีครับ) เขาหวงผมมากไม่ชอบให้ใครมาเล่นพิเรนๆ ไม่ชอบให้ใครมาแตะตัวแต่ผมเป็นฝ่ายชอบเล่นกับคนอื่น เราเลยมีปากเสียงทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากๆครับ ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันผมมีความสุขมากครับเวลาเราอยู่ด้วยกันไม่ทะเลาะกันแต่ถ้าทะเลาะกันทีนี่ไม่มีใครยอมใครเลยแหละครับ เราก็เคยจับเข่าคุยเรื่องที่เราทำกันไม่ดีปิดใจกันแล้วแต่เราก็ยังทำมันไม่มีฝ่ายไหนทำได้เลย เขารักผมมากครับเพราะเขาทำหลายๆอย่างให้กับผมเป็นคนแรกแม้ว่าเขาจะเคยมีแฟนมาก่อน(ผญด้วย) ตกลงคบกับผมแม้แม่จะเสียใจที่ลูกคบกันผู้ชาย ผมรู้สึกได้เลยแหละว่าเขารักผมมากๆแต่มันก็มีเหตุผลที่ทำให้เราต้องเลิกกันครับ ก่อนวันเลิกกัน เราได้ไปเที่ยวหัวหินด้วยกันในช่วงเทศกาลสงกรานต์ครับ มีความสุขมากได้นอนกอดแบบใกล้ชิด ตื่นมาก็เจอคนๆนี้คนแรก(ปกติแทบจะไม่ได้นอนด้วยกันเลย เว้นแค่เขามานอนหอด้วยเวลามีงานใหญ่ๆในมหาลัย) หลังจากกลับมาเที่ยว ผมก็งี่เง่ามากครับเพราะวันหยุดที่เหลือ เขาไปกับที่บ้านแต่ไม่ทักมาบอกว่า ไปไหน กินอะไร แล้วเราก็ทะเลาะกันเพราะผมงี่เง่าเป็นเด็กๆ เขาก็ไม่อยากทะเลาะเลยนัดมาคุยกันครับในวันอาทิตย์ของเทศกาลสงกรานต์ แต่ผมก็ไม่ยอม ยังงี่เง่าเชอบเดินหนีตามนิสัยเดิม จนเขาทนไม่ไหวเลยบอกเลิกผม สาเหตุหลัๆเลยที่เลิกกัน คือ 1.ผมงี่เง่า 2.เอาแต่ใจ 3.ชอบทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบเพื่อนประชด 4.ชอบคิดไปเอง ผมก็ง้อเขามาเรื่อยๆครับแต่เขาก็บอกว่า" กลับไปไม่ได้แล้ว รักชีวิตตอนนี้นะ อยู่กับครอบครัว มีอะไรก็ทักมาได้ไม่ได้หายไปไหน รู้ไหมว่าเป็นคนแรกที่เลิกกันแล้วก็ยังอยู่ยังคุยกันเหมือนเดิมแบบเพื่อน เลิกคิดว่าตัวเองไม่ดีได้แล้ว เธออะดีมากนะเว้ย" ผมก็เข้าใจเหตุผลเขาครับแต่ผมก้ยังเสียใจมาเสมอ... ผมยังรับรู้เสมอครับว่าเขาก็ยังรักผมอยู่แต่ด้วยความรู้สึกเขาตอนนี้คงไม่โอเคที่จะกลับมา ด้วยอะไรหลายๆอย่างทั้งปัญหาครอบครัวเขา แล้วก็นิสัยผมที่ทำให้เขาเสียใจ ผมยังรักเขาเท่าเดิมเสมอ ผมก็หวังลึกๆว่าวันนึงเขาจะกลับมา ผมพร้อมที่จะดูแลเขาแล้ว นิสัยแย่ๆพวกนั้นผมก็ปรับตัวไม่ทำอีกแน่นอนถ้ามีโอกาส เรื่องราวของผมก็มีเท่านี้แหละครับที่อยากระบาย พยายามสรุปเดี๋ยวมันยาวเกิน
อยากให้เพื่อนๆพี่ๆมาแชร์ประสบการณ์กันครับ