เห็นคนไทย(บางคน) เหมือนจะเป็นจะตายที่สนามฟุตบอลไทยมีหลังคาด้านเดียว อยากทำหลังคาล้อมรอบ อยากมีเปิดปิดได้เหมือนสิงคโปร์บ้าง อยากมีเหมือนประเทศโน้นประเทศนี้บ้าง แต่พอมีฟุตบอลจริงๆ กลับสะเรือกไม่ค่อยมีคนแย่งกันซื้อบัตรฝั่งมีหลังคาซะงั้น ทอแหลแลนด์ม่ะ?? ไม่ว่าคราวไหน กระแสแรงเท่าไหร่ ก็เหลือแต่บัตรฝั่ง W ตลอด จนต้องเอาไปขายหน้างาน และฝั่งนี้ก็ไม่เคยแน่นได้เท่าฝั่ง E ที่ไม่มีหลังคาเลย ขนาดมองจากอีกฝั่งยังเห็นโหลงเหลงอย่างชัดเจน ถ้าจะมาอ้างว่ามันแพง ก็แพงเพราะมีหลังคาไง ก็จ่ายค่าหลังคาที่ชอบที่ชอบไปสิ ค่ากันแดด กันฝน กันลม กันน้ำ กันซึมเปื้อนก็เอามาปลอบประโลมใจค่าตั๋วไปสิ จะทำเป็นเหมือนอยู่เมืองดัดจริตชีวิตต้องป็อปต้องสตอแลนด์กันทำไม หรือถ้าจะมาอ้างเรื่องราคาอย่างนี้ อย่างน้อยคราวนี้ก็ได้เห็นข้อดีของการมีสนามหลังคาด้านเดียวในตัวของมันล่ะ

หรือบางคนอยากให้ปรับเป็นฟุตบอลสเตเดี้ยมเอาลู่วิ่งออก จะได้เชียร์ใกล้ๆมันๆ แต่พอเปิดจองตั๋วไม่รู้อิท่าไหนกลับกลายเป็นโน่น ฝั่งที่ไกลที่สุดอย่างโซน N, S คนแย่งกันซื้อหมดตั้งแต่ 3 นาทีแรก บลาๆ พวกกลุ่มจัดตั้งเชียร์ดีๆ เสียงดังๆ ทำไม่มารวมตัวกันโซนกลางสนามบ้างล่ะ โซนออกจะใหญ่โตกว้างขวางกระหึ่มมีพลัง

มันเหมือนคล้ายๆกับคำกล่าวที่ว่า ถ้าประเทศไทยจะสร้างสนามใหม่ความจุเกิน 50000 ที่นั่ง ก็มาให้ราชมังคลามันเต็มซะก่อนเถอะ ฉันใด มันก็ถ้าจะต่อเติมราชมังคลาให้มีหลังคาทุกด้าน ก็เชิญไปนั่งฝั่งที่มีหลังคาให้แน่นซะก่อนเถอะ ฉันนั้นล่ะ ตรรกะเทียบเคียงกันได้

มีหลังคาแล้วมันไม่ดียังไง ทำไมไม่ชอบไปนั่งกัน