อึดอัดใจมากคะ...
เรื่องมีอยู่ว่าเราแอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานคะ แต่ไม่ค่อยได้คุยกันเลย หน้าก็ไม่กล้ามองพี่เค้า หลบตาตลอด พูดก็ไม่ค่อยกล้าพูดถ้าไม่ใช่เรื่องงาน แต่ก็แอบส่องเฟส ส่อง line พี่เค้าทุกวัน วันละหลายๆรอบ รู้ทุกอย่างของพี่เค้าวันเกิด ทีมฟุตบอลที่ชอบ อาหารที่ชอบ รถที่ชอบ ชื่อบิดา ชื่อมารดา ชื่อบรรพบุรุษ ชื่อญาติพี่น้อง จำนวนสมาชิกในครบครัว รู้ว่าเขาไปประชุม ไปสัมมนาเมื่อไรที่ไหนอย่างไร ฯลฯ แต่ทุกสิ่งมันไม่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกว่ามีใจ สนใจ หรือไม่อาจแสดงความห่วงใยที่มีให้พี่เค้าได้เลย เนื่องจากพี่เค้าเว้นระยะห่างกับเราแต่แรก เช่น ไม่คุย ไม่พูดกับเราตรงๆ จะพูดหรือถามจากเพื่อนเรา ทิ้งโน๊ตงานไว้ให้ เวลาเราถามไม่ค่อยตอบเราเลย พูดฮ้วนๆใส่ แต่พี่เค้าไม่รู้หรอกนะคะว่าเราแอบชอบเค้าตั้งแต่แรก เพราะเราไม่แสดงออกเลยว่าคิดอะไรกับพี่เค้าอยู่ อาจด้วยมีหลายคนเชียร์ให้เรากับพี่เค้าเป็นแฟนกันมั้งคะ พี่เค้าเลยเว้นระยะห่างกับเราตั้งแต่นั้นมา เราควรทำอย่างไรดีคะ ควรตัดใจ หรือควรหาโอกาศปรับความเข้าใจกับพี่เค้าดี

ยอมรับเลยคะ ตอนนี้สับสน คิดมาก กังวลไปหมด กลัวเสียพี่เค้าไปให้คนอื่น
ควรตัดใจหรือปรับความเข้าใจดี
เรื่องมีอยู่ว่าเราแอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานคะ แต่ไม่ค่อยได้คุยกันเลย หน้าก็ไม่กล้ามองพี่เค้า หลบตาตลอด พูดก็ไม่ค่อยกล้าพูดถ้าไม่ใช่เรื่องงาน แต่ก็แอบส่องเฟส ส่อง line พี่เค้าทุกวัน วันละหลายๆรอบ รู้ทุกอย่างของพี่เค้าวันเกิด ทีมฟุตบอลที่ชอบ อาหารที่ชอบ รถที่ชอบ ชื่อบิดา ชื่อมารดา ชื่อบรรพบุรุษ ชื่อญาติพี่น้อง จำนวนสมาชิกในครบครัว รู้ว่าเขาไปประชุม ไปสัมมนาเมื่อไรที่ไหนอย่างไร ฯลฯ แต่ทุกสิ่งมันไม่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกว่ามีใจ สนใจ หรือไม่อาจแสดงความห่วงใยที่มีให้พี่เค้าได้เลย เนื่องจากพี่เค้าเว้นระยะห่างกับเราแต่แรก เช่น ไม่คุย ไม่พูดกับเราตรงๆ จะพูดหรือถามจากเพื่อนเรา ทิ้งโน๊ตงานไว้ให้ เวลาเราถามไม่ค่อยตอบเราเลย พูดฮ้วนๆใส่ แต่พี่เค้าไม่รู้หรอกนะคะว่าเราแอบชอบเค้าตั้งแต่แรก เพราะเราไม่แสดงออกเลยว่าคิดอะไรกับพี่เค้าอยู่ อาจด้วยมีหลายคนเชียร์ให้เรากับพี่เค้าเป็นแฟนกันมั้งคะ พี่เค้าเลยเว้นระยะห่างกับเราตั้งแต่นั้นมา เราควรทำอย่างไรดีคะ ควรตัดใจ หรือควรหาโอกาศปรับความเข้าใจกับพี่เค้าดี
ยอมรับเลยคะ ตอนนี้สับสน คิดมาก กังวลไปหมด กลัวเสียพี่เค้าไปให้คนอื่น