ฉายาของคุณคืออะไร? มีที่มาแบบไหน? มาแชร์ความฮากัน !!!

ไม่ทราบว่ากระทู้นี้จะซ้ำกับกระทู้อื่นรึเปล่า หรืออาจมีคนเคยตั้งแล้ว ก็ขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ สาเหตุที่นึกถึงเรื่องฉายาเพราะ เราเองเป็นคนที่ฉายาค่อนข้างเยอะ แต่ที่แบบมีที่มาอย่างจริงจังและคิดว่าจะจำไปตลอด คือฉายา เต่า 55555 อาจสงสัยใช่ม๊า ว่าทำไม ด้วยตัวเราเองเป็นคนรักสัตว์คะ โดยปกติแล้วเนี่ยตอนที่อาศัยอยู่กับคุณย่า คุณย่าเป็นคนที่ค่อนข้างธรรมะ เหมือนมีแมงป่องหรือตะขาบเข้าบ้าน ห้ามตีคะ ห้ามตีมันเด็ดขาด ย้ำห้ามตี ให้โกยแล้วเอาไปทิ้ง แต่เราก็กลัวมันอ่ะมันมีพิษ ตุ้กแกมาอยู่ในบ้านนานมากแล้วแบบย่าก็ปล่อยมันไว้แบบนั้น ไม่ไล่อ่ะ T_T (เรื่องผ่านมานานแล้ว) หรือยุงก็ห้ามตบคะ ย่าให้ปัด ห้ามตบมันเด็ดขาดเพราะจะได้ไม่สร้างกรรมต่อ นั่นก็เลยเป็นสาเหตุที่เราค่อนข้างที่จะไม่กลัวสิ่งที่ผู้หญิงทั่วไปกลัว เช่น หนอน กิ้งกือ แมงสาบ แมงมุม ไส้เดือน ของแบบนี้เบสิกมากคะ จะกลัวก็คงกลัวสัตว์มีพิษ ส่วนฉายา เต่า คือ เรามีเพื่อน 2 คน 2 คนเนี่ยเป็นซี้ของเราที่เรารักมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย คืนที่เกิดเหตุก็ประมาณค่ำๆ เราก็ออกไปขี่จักรยานเสือภูเขากัน (ไม่รู้เรียกถูกป่าว) ขี่ไปเรื่อยๆ ตาเราไปสะดุดกับเต่า เต่าอยู่ข้างถนน แล้วรถก็ผ่านไปมาตลอดอ่ะ เราเลยลงความเห็นกับเพื่อนจะเอาไปปล่อยที่เขื่อนแม่น้ำ เราจับมันขึ้นมาแล้วเต่ามันก็ดิ้นนะ เราเลยต้องแบบสปีดขี่จักรยานไปหาอะไรมาใส่เต่า ได้ถุงพลาสติกแบบใสๆมาอ่ะ แล้วคือแบบเล็บเต่าอ่ะแก แคว๊กกกกถุงขาดค่ะ เราต้องจับกระดองเต่าต้องขี้จักรยานอย่างสปีดเพื่อรีบเอาเต่าไปปล่อยลงน้ำ เมื่อถึงเขื่อนกับเพื่อนอีกสองคน เราก็จะล่ำลากับเต่าให้มันไปดีๆ ตาดันไปสะดุดเจอว่าเต่าขาหายไป 1 ข้าง เราแบบด้วยความที่สงสารมัน เราร้องไห้ 5555 อาจจะดูตลกสำหรับบางคน แต่เราสงสารมัน เพื่อนก็ขำใหญ่อ่ะ แบบแล้วก็ต้องปล่อยเต่าไป ที่เขื่อนก็ค่อนข้างสลัวอ่ะมันตั้งสองทุ่มแล้ว มีคนจับปลาแถวนั่นเดินมาแล้วถามมาทำอะไรกัน เลยเล่าให้เขาฟัง เขาบอกว่าเต่าอาจจะติดแหที่เขาจับปลากัน เรานี่แบบจะร้องไห้หนักกว่าเก่าอ่ะ เราแบบเดินลงน้ำไปหาเต่า เพื่อนก็ยังนั่งขำกันอยู่ จนสุดท้ายก็ต้องยอมกลับ แล้วทางกลับมันเป็นลาดชันมีบ้านคน เพื่อนก็ขี่จักรยานขึ้นไปก่อน  ขณะที่เรากำลังจะขี่ขึ้น หมาเห่าคะ เราวิ่งแบบ โซ่จักรยานหลุด กลัวไปหมด ร้องไห้วิ่งเข็นจักรยานขึ้นมา เพื่อนนี่ขำใหญ่จนเราแบบรู้สึกว่าทำไมมันโชคร้ายแบบนี้ ก็หลังจากนั่นเพื่อนก็เรียกเราอีเต่า เป็นฉายาที่พูดเมื่อไหร่เราก็จะนึกถึงเต่าตัวนั่นทุกที นี่ก็ผ่านมาจะสองปีแล้ว ซึ่งเรื่องมันเกิดตอนเรา ม.3 ตอนนี้ก็ม.ปลายแล้ว ตอนที่เราอยู่ที่ใต้ ซึ่งตอนนี้ก็มาอยู่กับแม่ เอาล่ะเรื่องของเราจบแล้ว เราอยากฟังของคนที่กำลังอ่านของเราอยู่บ้าง แชร์กันหน่อยประสบการณ์แบบนี้ จะได้ไม่ลืม