ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อต่อ อายุ20ปีครับเรียนด้านอาหารอยู่ปี3แล้วครับ(หน้าตาก็ธรรมดาๆสูงประมาณ173 ผิวแทนๆไม่ล่ำ แต่ก็ไม่ผอมอะไร-...-) ผมได้ทำความรู้จักกับพี่คนนึงชื่อ อาร์ม อายุห่างจากผม10ปี(รูปร่างออกล่ำๆขาวตี๋สูงประมาณ177 การศึกษาดี ชอบวิ่ง ชอบออกกำลังกาย ปลูกต้นไม้ ไม่กินไม่เที่ยวไม่สูบบุหรี่ **โคตรจะดีมากกกิจวัตรประจำวัน ตอนนั้นชอบมากเลยล่ะครับ ฮ่าๆๆๆ) พี่เค้าทำงานด้านไอทีให้ทางโรงพยาบาลมีชื่อแห่งหนึ่งที่ติดท่าน้ำ(แต่ก็กำลังจะย้ายงานใหม่แล้วแหละครับ) ผมกับพี่อาร์มได้คุยและทำความรู้จักกันมาตั้งแต่ประมาณกลางเดือนมกราคมที่ผ่านมาแต่ยังไม่เคยเจอกันครับเค้าคอยรบเร้าขอเจอ แต่ผมก็ยังไม่เคยไปเจอเพราะเพิ่งคุยได้ไม่นาน เพิ่งมาตัดสินใจนัดเจอกันเมื่อช่วงประมาณกลางเดือนกุมภาพันธ์ ก็ปกติแหละครับ เจอกันก็มีอะไรกัน เจอกันอยู่2ครั้งในเดือนกุมภาพันธ์ ก็คุยกันต่อไปสักพักพี่เค้าบอก เดือนมีนาคมจะไม่ได้เจอกันนะ เพราะว่าเขาต้องกลับไปบวชที่บ้าน เค้าก็มีการพูดหยอกๆผมว่าเค้าไปบวชไม่ใช่ว่ากลับมาแล้วเราจะหนีไปมีแฟนแล้วล่ะ ในช่วงที่เค้าไปบวชก็แทบไม่ได้คุยกับพี่เค้าเลยเพราะคิดว่า เค้าบวชอยู่ทักไปคุยไปมันน่าจะไม่เหมาะ อยากให้เค้าปฏิบัติให้มากๆ พอเค้าสึกออกมาสักพัก กลับมากรุงเทพฯ เราก็มาเจอกันมีอะไรกัน และเราก็เจอกันมาเรื่อยๆ ส่วนใหญ่เป็นผมที่ไปห้องเค้า เพราะผมอยู่คอนโดกับพี่สาว แต่ก็ใช่ว่าเราเจอกันที่ห้องอย่างเดียว เราไปกินข้าวดูหนังกันปกติแบบที่คู่อื่นทำ พี่เค้าก็เคยบอกผมนะว่า เค้าเพิ่งเลิกกับแฟนไปเมื่อช่วงมกราคม ก่อนที่เราจะรู้จักกัน เค้าเลยยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้ ผมก็โอเคนะ เพราะเราก็เจอกันด้วยความรู้สึกดีๆ จนมีช่วงนึงที่ผมย้ายออกจากคอนโดพี่สาว มาอยู่หอที่มันใกล้มหาลัยมากกว่า เค้าก็เป็นฝ่ายมาหาผมแทนหลังเลิกงาน เจอกันกินข้าวดูหนังเสาร์อาทิตย์หรือพักกลางวันก็จะมาหาผมมากินข้าวด้วยกันหรือให้ผมไปกินข้าวที่ทำงานเค้า มีบางครั้งผมบอกจะไปหาเค้าที่ห้องเค้าก็บอกว่า วันนี้เพื่อนอยู่นะมาไม่ได้ แรกๆผมก็โอเค เพราะเค้าบอกว่าอยู่กับเพื่อนตั้งแต่แรกแล้ว แต่ว่าหลังๆผมเริ่มสงสัย ว่าทำไมเพื่อนอยู่ตลอดเลย ทั้งๆที่เวลาผมไปหาอาร์มที่ห้อง(ขออนุญาตเรียกว่าอาร์มแล้วกันครับ เพราะปกติคุยกันก็ส่วนมากเรียกชื่อตลอด) ผมไม่เคยเห็นของของเพื่อนเค้าเลย กลิ่นอายของคนอื่นภายในห้องก็ไม่มี จนผมเริ่มสงสัย ผมเลยทำนิสัยที่ไม่ค่อยดีเท่าไร คือการไปแอบดูเค้าว่าอยู่กับเพื่อนจริงๆหรือ ผลก็คืออาร์มเค้าอยู่คนเดียวมาตลอด ผมเลยพูดกับเค้าเรื่องนี้ เค้าก็เลยรู้ว่าผมไปแอบดู และยังบอกว่าเคยมีเพื่อนมาบอกว่ามีคนมาด้อมๆมองๆ เพื่อนอาร์ม ชื่อ ป้อ อยู่ห้องก่อนถึงห้องของอาร์ม 2 ห้อง พอรู้ว่าเค้าอยู่คนเดียวเราก็เคลียกันจบเรียบร้อย เพราะผมเข้าใจ คิดว่าบางทีที่เค้าบอกว่าเพื่อนอยู่ห้องคือ เค้าอยากได้เวลาส่วนตัว จากนั้นเราก็ยังเจอกันเหมือนเดิมยังคุยกันเหมือนเดิม เวลาส่วนใหญ่ที่เราใช้ด้วยกัน คือเราไปเดินดูต้นไม้ที่เจเจวันอังคารกันเพราะวันนั้นจะมีตลาดต้นไม้ตอนกลางคืน เราไปด้วยกันทุกครั้ง และเวลาอยู่ด้วยกันเพื่อนเค้าที่ชื่อ ป้อ นี่แหละครับ ก็จะคอยโทรมา หลังๆโทรมาบ่อยจนผิดสังเกตุ จนผมสืบได้ว่าเค้าก็มีอะไรกับเพื่อนคนนี้ด้วย ผมก็ให้สิทธิ์เค้าทำไปเพราะเราก็ยังไม่ได้คบกันเป็นแฟน แต่ก็บอกให้เค้าป้องกันด้วยแล้วกันนะ และบอกเค้าว่าถ้าเค้าจะมีคนอื่นบ้างก็มีไปแต่ขอแค่ต้องป้องกัน แต่ผมก็จะไม่ไปมีคนอื่นก็จะมีแค่เค้า เหตุที่ทำแบบนี้คือ อาร์มเค้าก็เคยเล่าให้ฟังเสมอว่าเค้าเจ็บมาตอนเลิกกับแฟนเก่า เพราะเค้าไม่เคยนอกใจแฟน แต่โดนแฟนเก่านอกใจมาตลอด!! ผมเลยไม่อยากเป็นแบบคนที่เค้าเคยเจอมา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เรียกว่าดีหรือโง่ก็ไม่รู้นะ จนมาผมจับได้ว่าเค้าไปมีอะไรกับคนชื่ออชิ ก็เป็นเรื่องอีกครับทะเลาะกันใหญ่โตมากกกกกเพราะเค้าไม่ได้ป้องกัน แต่เค้าบอกอชิเอาใบตรวจโรคให้ดู และอีกอย่างคืออุบัติเหตุ ถุงเกิดแตกขึ้นมา ให้เหตุผลจนเคลียกันรู้เรื่อง(อีกแล้ว -...-) และเค้าเลิกคุยกับอชิไป ผมเลยขอให้เค้าสัญญาอยู่3ข้อครับ คือ1.ห้ามสดกับคนอื่นเด็ดขาด 2.ห้ามไปหมู่เด็ดขาดเพราะมันดูมั่วมากและผมรับไม่ได้(อันนี้คือเค้าก็บอกอยู่แล้วว่าไม่เคยคิด แต่ผมตัดไฟแต่ต้นลมดีกว่า)3.ให้เค้าเชื่อผมว่าผมหยุดที่เค้าไม่ได้มีคนอื่น เค้าก็เลยขอให้ผมสัญญาบ้างว่าจะไม่ตามจับผิดกันอีกก็โอเคสัญญากัน เราก็คุยกันต่อมาจนเมื่อประมาณมิถุนายน ผมก็จับได้ว่าเค้าไปบ้านแฟนเก่าที่เค้าบอกว่าเพิ่งเลิกไป แต่อาร์มเค้าให้เหตุผลว่า เค้ามีงานที่ร่วมกันทำไว้ ต้องไปคุยงานกัน แก้โปรแกรมแก้งาน ผมก็เฉยๆเพราะเค้ามีเหตุผลให้ว่าเป็นเรื่องงาน ผมก็ไม่อยากงอแงอะไรกับเค้ามากโตๆกันแล้ว งอแงไปก็ทะเลาะกันทะเลาะก็มีแต่รู้สึกแย่ๆ แต่บางครั้งก็งอแงนะครับหลังๆก็มีงอแงบ่อยมาก พี่เค้าก็ง้อ -*- ผมก็พยายามที่ไม่งอแงนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ ผมเคยถามเค้านะครับย้ำๆอยู่ตลอดว่าไม่ได้กลับไปคบแฟนเก่าใช่ไหม เค้าบอกผมว่า "กลับไปคบกันไม่ได้หรอก มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ", "หนังสือเล่มเดิม กลับไปอ่านกี่ครั้งตอนจบก็เหมือนเดิม" ผมก็เชื่อ เพราะผมก็เป็นเหมือนกันคือไม่กลับไปหาคนเก่า แต่เจอกันก็แค่ทักทาย/สบายดีไหมแค่นั้น เราคุยกันมาจนเวลาล่วงเลยมาถึงเดือนสิงหาคมนี่แหละครับ ผมมีปัญหากับที่บ้านแบบใหญ่มาก จนผมจิตตก แต่ก็อาร์มนี่แหละที่คอยให้คำปรึกษาให้กำลังใจ ผมก็รู้สึกดีนะที่ยังกำลังใจมีคนที่คอยห่วงใยเพราะผมรู้สึกกับอาร์มไม่ใช่แค่คนที่แค่มีอะไรกัน แต่ผมคิดว่าอาร์มคือทั้งคนที่ผมคุยแบบจริงๆจังๆคือพี่ชายคือครอบครัว แต่ไม่กี่วันหลังจากที่มีปัญหากับที่บ้านเป็นเรื่องที่มีปัญหากับอาร์มที่แย่ที่สุดเลย เรื่องมันเริ่มจากอาร์มมีไปoutingกับบริษัทที่จะย้ายเข้าไปทำงาน วันเสาร์อาทิตย์ที่เขาใหญ่ อาร์มก็ทำกิจกรรมเล่นกิจกรรมไปเลยไม่ค่อยได้คุย แต่อาร์มก็ทักมาก็จะหยอดคำหวานๆให้อะไรยังงี้ ผมเลยแคปที่เค้าพิมพ์ส่งให้ผมในไลน์ ลงเฟสบุค (แต่เบลอแถบชื่อไลน์และหน้าเล็กน้อย)
พอเช้าๆวันอาทิตย์เค้าก็ทักผมมาเหมือนเดิม ผมยังไม่ทันจะได้ตอบเค้าก็พิมพ์มาอีกว่า "ทำไมต้องทำร้ายกันขนาดนี้ด้วย" ผมก็งงสิครับ และสักพักได้มีคนชื่อ เอ ทักแชทเฟสผมมา ว่า "คบกับอาร์มหรอ คบกันดีๆแล้วกันนะ มันก็ร่านไม่เบา" ผมเลยคุยกับเอ สรุปได้ว่าเอไม่ใช่แฟนเก่าอาร์ม แต่เค้ายังคบกันอยู่ คบกันมา2ปีกว่าจะ3ปีแล้ว ไม่ได้เลิกกันเลย และอาร์มมาหาเอที่บ้านอยู่ตลอด เอยังบอกอีก อาร์มน่ะเป็นเมียเอ ผมอึ้งเลยครับเพราะที่ผ่านมาผมเคยขอเป็นฝ่ายรุกพี่อาร์มบ้าง แต่พี่อาร์มบอกเค้าไม่เคยรับ ไม่คิดจะรับด้วย แต่เอก็บอกว่าคบกับอาร์มช่วงแรกๆก็ผลัดกันเป็นฝ่ายรุก แต่ช่วงหลังที่ผ่านมาเอเป็นฝ่ายรุกอย่างเดียว -...- คุยกันในแชทไปสักพักผมเลยโทรไปคุยกับเอ จนได้รู้ทุกอย่างมากกว่าเดิมอีกครับ ได้รู้ว่าเพื่อนคนที่ชื่อป้อ คือแฟนเก่าของอาร์มก่อนที่อาร์มจะมาคบกับเอ(แต่ตอนนี้เค้าก็ยังกลับมามีอะไรกันอยู่เรื่อยๆนะ) ซึ่งตอนนั้นเอและป้อก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกับที่ผมเจอตอนนี้ ได้รู้ว่าเค้าบอกเอ ว่าไม่เคยมีอะไรกับผม ไม่เคยเจอกัน ผมเป็นคนที่คอยตามตื๊อเค้าคอยไปเฝ้าเค้า แต่เค้าไม่เล่นด้วย ตลกมาก แล้วที่ผ่านมาคืออะไรวะ???? ให้ผมไปค้างห้อง มาค้างห้องผมบ้างล่ะ พอทีนี้เรื่องมันแดงขึ้นมา ก็บอกให้ผมเลิกยุ่งกับเค้า ออกไปจากชีวิตเค้า เพราะผมสร้างความเดือดร้อนให้เค้า ผมและเอเลยตกลงกันว่าถ้าอาร์มกลับมากรุงเทพ ให้นัดอาร์มมาเจอที่บ้านและให้ผมไปรออยู่กับเอก่อนเพื่อที่จะได้คุยความจริงกัน พออาร์มมาบ้านเอ แล้วอาร์มเจอผมก็ตกใจ บอกต้องการอะไรอีก แต่เราก็ได้คุยกัน3คนครับ ได้รู้หมดเลยครับว่าอาร์มโกหกหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ที่อาร์มสัญญาว่าจะไม่สดกับคนอื่น จะป้องกัน จะไม่สดกับผมคนเดียว อาร์มก็ไม่ได้ทำครับ เพราะอาร์มมีอะไรกับเอ อาร์มก็ไม่ได้ป้องกัน(กับคนที่ชื่อป้อก็คงไม่ได้ป้องกันอะไร) ที่เอไม่ป้องกันก็เพราะเชื่อใจอาร์มว่าไม่เคยไปยุ่งอะไรกับใคร เพราะคำพูดอาร์มที่ผ่านมาดีมากเป็นคนที่ดีดูแลพ่อแม่ ขยันทำงานหนักๆเพื่อให้ครอบครัวสบาย(อันนี้อาร์มไม่ได้โกหกครับเพราะที่ผมรักอาร์มก็ตรงนี้แหละรักพ่อแม่ครอบครัวดูแลพ่อแม่) เป็นคนที่อยู่ในกรอบศีลธรรม บอกนั่งสมาธิบ้างแหละสวดมนต์บ้างแหละ แต่บางครั้งก็ใช้ช่วงเวลาที่บอกนั่งสมาธิ สวดมนต์นั้นไปมีอะไรกับคนอื่นอยู่หลายครั้ง ซึ่งคนอื่นที่อาร์มมีเอก็ไม่เคยรู้เลยครับ พอรู้เรื่องกันหมดแล้ว อาร์มก็ยังไม่เลิกอ้าง อาร์มโยนความผิดให้เอ บอกเอเป็นคนเคยทิ้งอาร์มไปก่อน จะให้อาร์มกลับมามีเออยู่คนเดียวได้ยังไง บอกผมเป็นฝ่ายเรียกร้องให้อาร์มไปหาไปเจอบ้างแหละ(ซึ่งจริงๆคนแบบอาร์มถ้าไม่อยากทำอะไรอาร์มก็จะไม่ทำ) ถ้าผมและเอไม่ได้มาคุยกันวันนั้นทั้งเอก็ยังคงยังเชื่ออยู่ว่าอาร์มดีและใสซื่อบริสุทธิ์มาก และอีกเรื่องคืออาร์มก็ยังคงมีอะไรแฟนเก่าที่ชื่อป้ออยู่ ตามสเต็ปเดิมครับ ก็คงไม่ได้ป้องกันอีก คราวนี้เอร้องไห้เลย แต่อาร์มก็เข้าไปกอดเอเข้าไปก็โทษเอ แต่ผมสิครับอึ้งพูดไม่ออกได้แต่ยืนดูครับ "เพราะอาร์มไม่คิดแม้แต่จะขอโทษผม" บอกว่าไม่ได้รู้สึกผิดกับผม เพราะไม่ได้เป็นอะไรกัน เคยบอกกับผมแล้วว่ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เลยยังไม่คบกับผม (แต่จริงๆอาร์มพูดว่ารอให้ผมโตกว่านี้ก่อน ผมยังเด็กน้อยอยู่ชอบงอแงงี่เง่า) ในวันนั้นผมคิดว่าผมเลือกเดินออกมาจากวังวนนั้นดีกว่าครับ เพราะเอก็คงให้อภัยอาร์ม แต่มันก็เป็นเรื่องของเขาสองคนแล้วแหละ ไม่เกี่ยวกับผม
ถามว่าเสียใจมั้ยที่เกิดแบบนี้ แต่ก็พยายามเก็บมันไว้ในความทรงจำเพราะที่ผ่านมาความรู้สึกดีๆที่มีให้กันก็คงเป็นเรื่องจริง..ละมั้ง
ปล.มีเรื่องปลีกย่อยอีกหลายเรื่องและอีกหลายคนที่อาร์มไปยุ่งด้วยและเล่าให้ผมฟังเอง บอกว่ามันคืออดีตที่ผ่านมาแล้ว ทั้งคนในวงการบันเทิง หรือคนที่ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้นำขึ้นมาพูดเพราะก็ไม่ได้เป็นเรื่องหลักๆ
ผมไปตรวจเลือดมาก่อนหน้านี้1เดือนผลเป็นปกติครับ รออีก1เดือนหลังจากนี้จะไปตรวจซ้ำอีกรอบ
- เรื่องนี้ไม่คิดเลยว่าจะเจอกับตัวเอง แต่ทุกคนก็คงเสียใจด้วยกันทั้งหมด มันคงดีกว่านี้ถ้าอาร์มพูดว่ามีแฟนแล้ว เราก็คงเป็นพี่น้องกันที่มีความรู้สึกดีๆให้กัน ซึ่งคงจบได้ดีกว่านี้
- และความจริงใจความซื่อสัตย์ที่มีให้ตลอดที่ผ่านมา ทำให้ต้องไม่เหลือใครงั้นหรือ?? ความเชื่อใจมันคงไม่สำคัญใช่ไหม?? ที่เชื่อใจแล้วถึงได้เป็นแบบนี้
ขอบคุณพื้นที่ของพันทิปมากนะครับ ที่ทำให้ผมได้ระบายมันออกมา อีกสักพักผมว่าคงรู้สึกดีมากกว่านี้
คนที่ให้ความจริงใจความซื่อสัตย์ สุดท้ายต้องเป็นคนที่ไม่เหลือใครงั้นหรือ??
พอเช้าๆวันอาทิตย์เค้าก็ทักผมมาเหมือนเดิม ผมยังไม่ทันจะได้ตอบเค้าก็พิมพ์มาอีกว่า "ทำไมต้องทำร้ายกันขนาดนี้ด้วย" ผมก็งงสิครับ และสักพักได้มีคนชื่อ เอ ทักแชทเฟสผมมา ว่า "คบกับอาร์มหรอ คบกันดีๆแล้วกันนะ มันก็ร่านไม่เบา" ผมเลยคุยกับเอ สรุปได้ว่าเอไม่ใช่แฟนเก่าอาร์ม แต่เค้ายังคบกันอยู่ คบกันมา2ปีกว่าจะ3ปีแล้ว ไม่ได้เลิกกันเลย และอาร์มมาหาเอที่บ้านอยู่ตลอด เอยังบอกอีก อาร์มน่ะเป็นเมียเอ ผมอึ้งเลยครับเพราะที่ผ่านมาผมเคยขอเป็นฝ่ายรุกพี่อาร์มบ้าง แต่พี่อาร์มบอกเค้าไม่เคยรับ ไม่คิดจะรับด้วย แต่เอก็บอกว่าคบกับอาร์มช่วงแรกๆก็ผลัดกันเป็นฝ่ายรุก แต่ช่วงหลังที่ผ่านมาเอเป็นฝ่ายรุกอย่างเดียว -...- คุยกันในแชทไปสักพักผมเลยโทรไปคุยกับเอ จนได้รู้ทุกอย่างมากกว่าเดิมอีกครับ ได้รู้ว่าเพื่อนคนที่ชื่อป้อ คือแฟนเก่าของอาร์มก่อนที่อาร์มจะมาคบกับเอ(แต่ตอนนี้เค้าก็ยังกลับมามีอะไรกันอยู่เรื่อยๆนะ) ซึ่งตอนนั้นเอและป้อก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกับที่ผมเจอตอนนี้ ได้รู้ว่าเค้าบอกเอ ว่าไม่เคยมีอะไรกับผม ไม่เคยเจอกัน ผมเป็นคนที่คอยตามตื๊อเค้าคอยไปเฝ้าเค้า แต่เค้าไม่เล่นด้วย ตลกมาก แล้วที่ผ่านมาคืออะไรวะ???? ให้ผมไปค้างห้อง มาค้างห้องผมบ้างล่ะ พอทีนี้เรื่องมันแดงขึ้นมา ก็บอกให้ผมเลิกยุ่งกับเค้า ออกไปจากชีวิตเค้า เพราะผมสร้างความเดือดร้อนให้เค้า ผมและเอเลยตกลงกันว่าถ้าอาร์มกลับมากรุงเทพ ให้นัดอาร์มมาเจอที่บ้านและให้ผมไปรออยู่กับเอก่อนเพื่อที่จะได้คุยความจริงกัน พออาร์มมาบ้านเอ แล้วอาร์มเจอผมก็ตกใจ บอกต้องการอะไรอีก แต่เราก็ได้คุยกัน3คนครับ ได้รู้หมดเลยครับว่าอาร์มโกหกหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ที่อาร์มสัญญาว่าจะไม่สดกับคนอื่น จะป้องกัน จะไม่สดกับผมคนเดียว อาร์มก็ไม่ได้ทำครับ เพราะอาร์มมีอะไรกับเอ อาร์มก็ไม่ได้ป้องกัน(กับคนที่ชื่อป้อก็คงไม่ได้ป้องกันอะไร) ที่เอไม่ป้องกันก็เพราะเชื่อใจอาร์มว่าไม่เคยไปยุ่งอะไรกับใคร เพราะคำพูดอาร์มที่ผ่านมาดีมากเป็นคนที่ดีดูแลพ่อแม่ ขยันทำงานหนักๆเพื่อให้ครอบครัวสบาย(อันนี้อาร์มไม่ได้โกหกครับเพราะที่ผมรักอาร์มก็ตรงนี้แหละรักพ่อแม่ครอบครัวดูแลพ่อแม่) เป็นคนที่อยู่ในกรอบศีลธรรม บอกนั่งสมาธิบ้างแหละสวดมนต์บ้างแหละ แต่บางครั้งก็ใช้ช่วงเวลาที่บอกนั่งสมาธิ สวดมนต์นั้นไปมีอะไรกับคนอื่นอยู่หลายครั้ง ซึ่งคนอื่นที่อาร์มมีเอก็ไม่เคยรู้เลยครับ พอรู้เรื่องกันหมดแล้ว อาร์มก็ยังไม่เลิกอ้าง อาร์มโยนความผิดให้เอ บอกเอเป็นคนเคยทิ้งอาร์มไปก่อน จะให้อาร์มกลับมามีเออยู่คนเดียวได้ยังไง บอกผมเป็นฝ่ายเรียกร้องให้อาร์มไปหาไปเจอบ้างแหละ(ซึ่งจริงๆคนแบบอาร์มถ้าไม่อยากทำอะไรอาร์มก็จะไม่ทำ) ถ้าผมและเอไม่ได้มาคุยกันวันนั้นทั้งเอก็ยังคงยังเชื่ออยู่ว่าอาร์มดีและใสซื่อบริสุทธิ์มาก และอีกเรื่องคืออาร์มก็ยังคงมีอะไรแฟนเก่าที่ชื่อป้ออยู่ ตามสเต็ปเดิมครับ ก็คงไม่ได้ป้องกันอีก คราวนี้เอร้องไห้เลย แต่อาร์มก็เข้าไปกอดเอเข้าไปก็โทษเอ แต่ผมสิครับอึ้งพูดไม่ออกได้แต่ยืนดูครับ "เพราะอาร์มไม่คิดแม้แต่จะขอโทษผม" บอกว่าไม่ได้รู้สึกผิดกับผม เพราะไม่ได้เป็นอะไรกัน เคยบอกกับผมแล้วว่ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เลยยังไม่คบกับผม (แต่จริงๆอาร์มพูดว่ารอให้ผมโตกว่านี้ก่อน ผมยังเด็กน้อยอยู่ชอบงอแงงี่เง่า) ในวันนั้นผมคิดว่าผมเลือกเดินออกมาจากวังวนนั้นดีกว่าครับ เพราะเอก็คงให้อภัยอาร์ม แต่มันก็เป็นเรื่องของเขาสองคนแล้วแหละ ไม่เกี่ยวกับผม
ถามว่าเสียใจมั้ยที่เกิดแบบนี้ แต่ก็พยายามเก็บมันไว้ในความทรงจำเพราะที่ผ่านมาความรู้สึกดีๆที่มีให้กันก็คงเป็นเรื่องจริง..ละมั้ง
ปล.มีเรื่องปลีกย่อยอีกหลายเรื่องและอีกหลายคนที่อาร์มไปยุ่งด้วยและเล่าให้ผมฟังเอง บอกว่ามันคืออดีตที่ผ่านมาแล้ว ทั้งคนในวงการบันเทิง หรือคนที่ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้นำขึ้นมาพูดเพราะก็ไม่ได้เป็นเรื่องหลักๆ
ผมไปตรวจเลือดมาก่อนหน้านี้1เดือนผลเป็นปกติครับ รออีก1เดือนหลังจากนี้จะไปตรวจซ้ำอีกรอบ
- เรื่องนี้ไม่คิดเลยว่าจะเจอกับตัวเอง แต่ทุกคนก็คงเสียใจด้วยกันทั้งหมด มันคงดีกว่านี้ถ้าอาร์มพูดว่ามีแฟนแล้ว เราก็คงเป็นพี่น้องกันที่มีความรู้สึกดีๆให้กัน ซึ่งคงจบได้ดีกว่านี้
- และความจริงใจความซื่อสัตย์ที่มีให้ตลอดที่ผ่านมา ทำให้ต้องไม่เหลือใครงั้นหรือ?? ความเชื่อใจมันคงไม่สำคัญใช่ไหม?? ที่เชื่อใจแล้วถึงได้เป็นแบบนี้
ขอบคุณพื้นที่ของพันทิปมากนะครับ ที่ทำให้ผมได้ระบายมันออกมา อีกสักพักผมว่าคงรู้สึกดีมากกว่านี้