สวัสดีครับ พอดีผมอยู่ในช่วง ม.6 แล้วโรงเรียนมีก็มีติวนูนนี้นั้น เดียวก็สอบนูนนี้นั้น เตรียมจะไปนูนไปนี้ อัดเนื้อหาให้เรียนกันซะยิ่งกว่าปลากระป๋อง ยิ่งถ้าวันธรรมดาไม่มีเรียน นศท. ก็เลิก 6 โมงเย็นตลอดทุกวันติดติวที่โรงเรียนจัดให้อ่าครับ คือเราเลือกที่จะไม่ติวก็ได้ แต่ผมกลัวว่าจะสอบติดมหาลัยไม่ได้ก็ต้อง"ฝืน"ใจตัวเอง
จนเวลาผ่านไป สอบกลางภาคเทอม 1 ไปแล้วมันก็เริ่มออกอาการ บ้างวิชาก็จะไม่ง่วงก็เหมือนสมาธิสั้น ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ไม่หลับไปเลยก็เวียนหัวอยากอ้วก เหมือนร่างกายมันบอกว่า "ไม่พร้อม ไม่เอา ไม่เอาโว้ยยยย" แต่ผมก็พยายามยัดมันเข้าไปอีก
ผมอยู่สายศิลป์ สิ่งที่ผมถนัดแถมชอบไปในตัวก็คือ "วาดรูป ตัดต่อวิดีโอ ตัดต่อรูปภาพ แต่งนิยายบ้าง และอื่นๆอีกมากมายขอแค่เป็นโปรแกรมในคอม และเวลาปรับตัวผมก็พร้อมที่จะสนุกกับมันได้ทุกเมื่อ" วิชาคอมพิวเตอร์ เป็น 1 ในวิชาที่ผมไม่เคยหลับในคาบ นอกนั้นก็นอนกันเก็บแต้มกันเลยทีเดียว วันไหนวันหยุดก็ชอบอยู่บ้านครับ หยุดติดบ้านเลยด้วยเพราะเหนื่อยจากโรงเรียนมามากแล้ว
ผมอยากรู้ว่า "ผมควรหยุดซักพัก" หรือ "ควรฝืนมันต่อไป" ดีครับ ทุกๆวันนี้เหมือนเดินบนทางที่เราควรจะเดินต่อ แต่แขนขาชาไปหมดแล้ว
มีใครเรียนมากๆ จนรู้สึกอยากอ้วกบ้างไหมครับ?
จนเวลาผ่านไป สอบกลางภาคเทอม 1 ไปแล้วมันก็เริ่มออกอาการ บ้างวิชาก็จะไม่ง่วงก็เหมือนสมาธิสั้น ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ไม่หลับไปเลยก็เวียนหัวอยากอ้วก เหมือนร่างกายมันบอกว่า "ไม่พร้อม ไม่เอา ไม่เอาโว้ยยยย" แต่ผมก็พยายามยัดมันเข้าไปอีก
ผมอยู่สายศิลป์ สิ่งที่ผมถนัดแถมชอบไปในตัวก็คือ "วาดรูป ตัดต่อวิดีโอ ตัดต่อรูปภาพ แต่งนิยายบ้าง และอื่นๆอีกมากมายขอแค่เป็นโปรแกรมในคอม และเวลาปรับตัวผมก็พร้อมที่จะสนุกกับมันได้ทุกเมื่อ" วิชาคอมพิวเตอร์ เป็น 1 ในวิชาที่ผมไม่เคยหลับในคาบ นอกนั้นก็นอนกันเก็บแต้มกันเลยทีเดียว วันไหนวันหยุดก็ชอบอยู่บ้านครับ หยุดติดบ้านเลยด้วยเพราะเหนื่อยจากโรงเรียนมามากแล้ว
ผมอยากรู้ว่า "ผมควรหยุดซักพัก" หรือ "ควรฝืนมันต่อไป" ดีครับ ทุกๆวันนี้เหมือนเดินบนทางที่เราควรจะเดินต่อ แต่แขนขาชาไปหมดแล้ว